โง่..งม.

ผู้เฒ่า

มาตัวเปล่าเล่าเปลือยมิเหนื่อยนัก
ไม่มีรัก โลภโกรธหลง พะวงหา
ทุกข์และสุขมิได้ติดกายมา
ทั้งเสื้อผ้าค่าหัวใจก็ไม่มี
      จนเติบใหญ่ระหว่างทางชีวิต
จึ่งเริ่มคิดไขว่คว้าเพิ่มราศี
คิดตะกายหมายมั่นสรรสิ่งดี
สร้างชีวีตามกฎในบทคน..
คำแรก..ที่เราพูดได้  คือคำว่าเอามา..
ตอนเราโตรู้ความ  มักจะโดน ป๋ากับแม่..คุยกันและ ล้อเราพร้อมเสียงหัวเราะ-
อย่างสนุกสุขใจเสมอ..ว่าเราโตขึ้น คงจะ..งก..อะไรก็คง..เอามา..อย่างเดียว.
เราไม่ค่อยคิดอะไรมากนัก กับคำๆนั้น..จำได้แต่ว่า  ชีวิตในวัยเด็กของเรา-
ไม่นิยมแย่งอะไรกับใครจนกระทั่ง..ถึงช่วงวัยนึง...ตอนเรียน  ป.4
         ไม่เดียงสาต่างกายหว่างชายหญิง
แต่ฝันพิงอิงใจเข้าใกล้สาว
มิแก่แดดใช่เขื่องรู้เรื่องรู้ราว
เพียงทุกคราวหวังไว้อยู่ใกล้เธอ..
ที่คิดได้..อาจจะเป็นความรู้สึก..เอามา..ครั้งแรกเป็นความรู้สึกของทารก..
สมัยนั้นป.4 เรียนเรื่องพระอภัยมณีเช้าๆ เราจะรีบมาโรงเรียนแต่เช้า และจะไปเขียนกลอน-ไว้บนกระดานดำ รอให้เธอมาอ่าน..นั่นเป็นการเขียนกลอนครั้งแรกๆ แต่มันจะเป็นกลอนหรือเปล่า-เราก็จำไม่ได้  และจะต้องรีบลบออก ก่อนที่ครูจะเข้ามาสอนและเราทำอยู่นานมาก..
จนกระทั่งเราเลื่อนมาเรียน ป.5  ครั้งนั้นเรารู้สึกอับอายมาก
นอกจากเขียนกลอนบนกระดานดำ  เรามักจะเขียนใส่กระดาษ แล้วก็เขวี้ยงให้ไปตกใกล้ๆผู้หญิง-
ใช้หน้าตาพยักพเยิดให้สนใจเก็บอ่าน..วันนั้นมันอยู่ไกลไป เรากลัวจะเขวี้ยงไปไม่ถึง จึงใส่ก้อนหินไปด้วย 
นับว่าเป็นคราวเคราะห์ของเรา   เราเขวี้ยงไปโดนคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆเธอ..โดนกกหูพอดี..เป็นเรื่องเป็นราว-
ครูจับเราไปยืนหน้าเสาธง.เอากระดาษที่เราเขียน..อ่านให้นักเรียนทุกคนฟัง..เราเข็ดพอสมควร
ชีวิตก็ดำเนินไปตามจังหวะของชีวิต ผ่านร้อน-ผ่านหนาว..ตามปรกติเหมือนคนทั่วไป 
       วนว่ายเวียน วัฎจักร เรื่องรักใคร่
หลงลงในเหวห้วงเสน่หา
แต่ในรักทุกครั้งที่ผ่านมา
เรื่องกามามิใช่สุขที่คลุกคลี
       เพราะมั่นคงสัตย์ซื่อยึดถือรัก
มิมากมักรักง่ายแล้วหน่ายหนี 
คำ เอามา..เสริมต่อความพอดี
เท่าที่มีคุณค่าประสาตน
       จนลุวัยเฒ่าชราเป็นภาระ
แม้พบปะแดนสรวงในห้วงหน
เข้าใจดีมีค่าสักว่าคน
มิเอื้อมปนใครเปื้อนจึงเลือนไกล
       อันความรักพิสุทธิ์ยุติแล้ว
มิมีแววเนิ่นนานเกินขานไข
ที่งมอยู่ขอหยุดมิรุดไป
เก็บเอาไว้ร่วมหลุมตอนคลุมดิน@
เราชอบใส่เสื้อผ้าอยู่สองสีขาว-ดำ    ชอบมากคือชุดยาวๆ ผ้าลื่นๆ..
เวลาไปยืนชายทะเล..ให้ลมพัดหนวดเคราแผ่วๆ  เราชอบลูบเคราขาวเล่น..เวลาที่เรามองเห็น-
หนุ่มสาวอยู่คู่กัน..เรามักจะเปรยฝากลมเบาๆ ..ไปว่า..
สุขเถอะหนา..ขอให้พวกเธอมีความสุข..รักษาเวลาแห่งความสุขนี้ให้นานแสนนานเราเป็นกำลังใจให้..@