เที่ยวงานวันสุกดิบ

แก้วประเสริฐ

                 เที่ยวงานวันสุกดิบ
         แสงแดดจ้าพร่างรายกระจายร้อน
ลมโชยอ่อนผ่อนคลายไม่มากนัก
ความชุลมุนวุ่นวายล้วนประจักษ์
บ้างหยุดพักเช็ดเหงื่อปาดเหงื่อไคล
         พรุ่งนี้หนอเป็นวันที่ขันหมาก
เขามาจากต่างแคว้นแดนอาศัย
คงสวยสดงดงามแสนวิไล
ทุกคนได้แต่งอวดทรวดทรงกัน
         บรรดาแม่ครัวต่างพากันว้าวุ่น
อีกสาวรุ่นมุ่งงานที่เขาสรร
แบ่งงานที่ทำขนมต้มถั่วมัน
เพื่อใช้ปั้นสอดไส้ในการทำ
         พวกหนุ่มเหน้าเคล้าคลอเฝ้าฉอเลาะ
เสียงหัวเราะเริงร่าดูน่าขำ
ฝ่ายผู้เฒ่าเมากันเป็นประจำ
เจ้าภาพพร่ำร่ำบอกเป็นแม่งาน
         ภายในบ้านถูกแต่งด้วยหลากสี	
เจ้าสาวที่ถือธงส่งเสียงหวาน
ยินสำเนียงหล่อนสั่งยังนอกชาน
ช่างแสนสำราญอารมณ์สมฤดี
         ลมพัดเย็นเห็นตะวันลอยลับคล้อย
แสงแดดค่อยอ่อนหายได้สุขี
ฝูงนกบินกลับสู่รังหลังคีรี
เพลงมโหรีแว่วหวานกังวานดัง
         เดินหลีกเลี่ยงเมียงมองหาที่หลบ
พลางค้นพบเพิงพักอยู่ด้านหลัง
ใต้ต้นไม้ใหญ่สูงเป็นแนวบัง
จึงมานั่งชมวิวเขาใกล้พนาไพร
         แว่วเสียงนกกระปูดร้องปุ๊ตปู๊ด
อีการุดร้องก้องสำเนียงสนั่นไหว
เสียงก๊าก๊าพากันบินไปเร็วไว
สื่อความหมายใกล้ค่ำย่ำสนธยา
         พลางหวนคำนึงพึงคิดยอกย้อน
สาวเจ้าก่อนเคยพามาหรรษา
ท่องเที่ยวไปในทุ่งพงพนา
ใต้เชิงผาขุนเขาเข้าแนวคีรี
         มวลวิหคผกเหิรล่องลอยฟ้า
ท้องนภาใสสดสว่างกระจ่างศรี
รอบแนวเขาหินกรวดลวดลายมี
หลายหลากสียังเก็บเหน็บกลับไป
         มาครั้งนี้ผิดแผกไม่แปลกจิต
ความเงียบสนิทกลับสนั่นหวั่นไหว
เขาคึกครื้นรื่นเริงด้วยหัวใจ
เพราะเหตุให้มีงานวันมงคล
         สุริยันพลันลับเบื้องหลังเขา
ความมืดเข้าขัดอารมณ์จนสับสน
ความหนาวเย็นแผ่ไปใจเวียนวน
ไม่อยากพ้นเพิงพักชักอาวรณ์
         โคมเจ้าพายุสาดสว่างกระจ่างฟ้า
บนเรือนจ้าคลาคล่ำร่ำเสียงอ้อน
ด้วยบทเพลงอีแซวแว่วเป็นตอน
ใจสะท้อนจำต้องหวนทวนกลับคืน.
                       ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙