เจ๊ด...........วันทำการชีวิต

ดาหลา & ปะการัง

 
อะไร........ทำให้รูสึกเหงาแล้วเศร้าสร้อย
อะไร .......ทำให้ในสมอง มันคิดแต่ ผิด หวัง
อะไร........ทำไม เป็นคำถามคำถาม ต้องการคำตอบ
อะไร ........ทำไม เพราะ อะไร เล่า.........วัน ๆ ๆ หนึ่ง
แล้ว .......เจ็ดวันทำการของวันวาน
ที่ผ่านไป  จับ จัด วาง ดั่ง แม่นมั่น
 
จันทร์ .......เช้า ตื่นมา น้ำตานองหน้า 
อังคาร........สาย คล้ายว่าน่าจะเศร้าอยู่
พุธ...........อยาก หยุด หยุด  หยุด แล้วนั่งดู
พฤหัส........สะบะดีศรีวันครู  คู่ศิษย์
ศุกร์ .........สนุกแสนหรรษา ภาษกลอน
เสาร์...........ระร้าวรอนถอนใจ ให้คิดถึง
อาทิตย์........จึงโทรไปไม่รับสายเลย
 
นั่งนั่ง เขียนไปเรื่อยเปื่อย แล้ว แม่คุณเอ๋ย
นั่งนั่ง มองทำนองเสนาะ ไพเราะหุ
นั่งนั่นเพลินตา ดาราดวงดอกไม้ไร้ชายชู
นั่งนั่ง คิดไป อะไรกันหน๋อ กันคน ชีวิค คนหนึ่ง
 
มานั่งคิด คิดถึงไป ไร้ประโยชน์เปล่า
มานั่งคิดถึง แทบเจียนบ้า เพราะว่ารัก 
มานั่งคิด  คิดถึงเค้า  เฝ้ารำพึง ใช่พึ่งประจักษ์
มานั่งพิมพ์ บอกไป กับคนไกล ว่ายังรัก ไม่เสื่อมคลาย
 
เขียนไป คิดไป วัน วัน ทำไร ..............เห้นคน ชีวิตคน...............
เขียนๆๆ บ่นๆๆไป แหล่ะค่ะ