ลมฝนต้นเดือนกันยา ร่วงพราวกราวฟ้า สู่ดวงตาสะท้อนใจ ฟังสิ,สะท้อนภายใน คล้ายสะอื้นไห้ ดังไกลจากฟ้าฝั่งโพ้น ลมฝนโยกไกวไหวโอน หนาวลมเร้าโลม ใบไม้โน้มจุมพิตดิน บ้างคว้างปลิวพลิ้วโผผิน ดั่งปีกโบยบิน ล่องลอยสู่ถิ่นที่ใด ฝังฝากรักนำทางไป วางลงกลางใจ ที่ซึ่งใบไม้ไกลลับ ณ มุมหนึ่งแห่งห้องหับ ซาบซึ้งซึมซับ ถ้อยคำลึกลับอ่อนไหว กรุ่นเอยเคยอุ่นอวลไอ มิรู้จางไป อดีตถามไถ่ความฝัน เผยยิ้มเหงากับตะวัน ในสายฝนนั้น ไม่มีสีสันส่องถึง บานหน้าต่างเศร้าตราตรึง ครุ่นคิดคำนึง กาลครั้งหนึ่งความรัก ______________________ ค่ำของคืนที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๔๗ ๒๐.๓๓ น.
13 กันยายน 2547 22:43 น. - comment id 330706
กาลครั้งหนึ่งความรัก เจ้าเคยมาทักทายฉัน แต่แล้วปีเดือนวัน ก็พาเจ้านั้นลาไกล *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงจัง*-*
13 กันยายน 2547 23:06 น. - comment id 330734
กาลครั้งหนึ่งเขามาตามหาเธอทีนี่
14 กันยายน 2547 11:34 น. - comment id 330961
สวัสดีครับ มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
14 กันยายน 2547 15:38 น. - comment id 331251
ไพเราะ....จับใจ มาทักทายค่ะ..
14 กันยายน 2547 22:40 น. - comment id 331634
ไพเราะ...มากเลยคะ..วาพราว... เรน.. อบอุ่นจัง... คิดถึง..นะคะ..
15 กันยายน 2547 17:27 น. - comment id 331993
หวัดดีวาพราวดีใจทีพบเธอ... ดาลใจในเนื้อเพลง ที่เจ้ามา ที่เจ้ามา-ข้ายิ้ม ดวงใจอันอิ่ม เอิบอุ่นกรุ่นยิ้มพริ้มพราย เวิ้งฟ้าแรดาว-เจ้าระบาย มือเจ้าที่ปราย ปาดเขียนเนียนไว้ให้ฟ้า ทับฝังวันเก่าเศร้า ปรา- ชัย,วันใหม่ชื่นตา อมยิ้ม สิ!..อมยิ้มปริ่มแก้ม โอ ความปีติ-วินาที ที่แจ่ม ถึงถ้อยเจ้าเหน็บแนม ข้าเห็นเบื้องลึกแห่งใจ ส่ำเสียงเรียงถ้อยว่ากระไร(นะ) มิค่อยเข้าใจ พูดใหม่ได้ไหม? อยากฟัง .>__________
15 กันยายน 2547 17:38 น. - comment id 331995
หวัดดีวาพราวดีใจทีพบเธอ... ดาลใจในเนื้อเพลง.... ที่เจ้ามา ที่เจ้ามา-ข้ายิ้ม ดวงใจอันอิ่ม เอิบอุ่นกรุ่นยิ้มพริ้มพราย เวิ้งฟ้าแรดาว-เจ้าระบาย มือเจ้าที่ปราย ปาดเขียนเนียนไว้ให้ฟ้า ทับฝังวันเก่าเศร้า ปรา- ชัย,วันใหม่ชื่นตา อมยิ้ม สิ!..อมยิ้มปริ่มแก้ม โอ ความปีติ-วินาที ที่แจ่ม ถึงถ้อยเจ้าเหน็บแนม ข้าเห็นเบื้องลึกแห่งใจ ส่ำเสียงเรียงถ้อยว่ากระไร(นะ) มิค่อยเข้าใจ พูดใหม่ได้ไหม? อยากฟัง ย้ำถ้อยย้ำที(อ๊ะ)ให้ดัง จะเอียงหูฟัง ใกล้ๆให้ชัดแจ้งใจ..ฯ ......... แผ่นดินที่หอม แผ่นดินที่ตรอม จะกอดเจ้าไว้ยังไออุ่นกัน รักเจ้าไว้ยังไออุ่นกัน ฝันและฝันให้ไกลที่สุด เจ้ามนุษย์จะหวังสิ่งใด ....... บางตอนของเนื้อเพลง ใกล้ตาไกลตีน (สุรชัย จันทิมาธร) ..................................
15 กันยายน 2547 21:51 น. - comment id 332135
มิตรฉัน ขอให้ความใฝ่ฝันนั้นสูงค่า ระหว่างเราในทะเลกาลเวลา อาจเคว้งคว้างปรารถนา ณ ภายใน มิตรฉัน แด่ภาวะของวันวารการร่ำไห้ จากบาดแผลแพ้พ่ายโหดร้ายใด เอ่อน้ำตาทะลักไหลจนใจจม ขอเธอยังความฝันที่ฝันใฝ่- อุ่นละไมกลบแววตาพร่าขื่นขม ทางยังมีสายหมอก - ระลอกลม เช้ายังพรมชุ่มน้ำค้างของทาง-ธาร ฉันอาจเป็นสายลมของยามเช้า พรูมาเพื่อพัดเศร้าพาเหงาผ่าน พลิ้วมาสู่ดวงใจ-ในร้าวราน เพื่อการณ์จะเลือนจางละวางลง เพื่อนฉัน ขอให้ความใฝ่ฝันนั้นสูงส่ง เธอยังเขียนถ้อยคำเพื่อดำรง ฝันจะยังคงทนทะนงตา เพื่อนฉัน ขอให้ความใฝ่ฝันนั้นยังค่า เป็นความจริงแห่งเธอเสมอมา คือศรัทธาแน่ชัด-เธอขัดเกลา ฉันอยู่ที่นี่มีเธอเสมอ ในภาพความพร่าเบลอคล้ายเธอเศร้า เวลาความเงียบงำคร่ำเคี่ยวเรา ฉันอาจเหงา-เธออาจเศร้า ต่างเดียวดาย โอ..มิตรฉัน บางพันธะที่ผูกพันอย่าสั่นสลาย ขอความฝัน ณ ฟากฝั่งอย่าพังทลาย หรือเลือนหายพ่ายแพ้-กระแสกาล เธออยู่ที่นั่นมีฝันเสมอ เพื่อลบความพร่าเบลอ-คืนขับขาน บทเพลงเธอกู่ดัง-กังสดาล ที่เรียงร้อยถ้อยผ่านสายธาร-ทอ คือความงามเสมอที่เธอวาด ในเพลงหนาว-ดาวกระดาษ-วาดเติมต่อ ในถ้อยหมึกผนึกใจในท่วงทอ ฉันรับรู้เพื่อคอยรอการคลี่บาน มิตรฉัน ขอให้ความใฝ่ฝันอย่าผันผ่าน เป็นเพียงความเปล่าดายลงปรายธาร แล้วเลือนภาพอันตรธานสู่เงียบงัน อย่าเลยเพื่อนเอยอย่าเลยลับ แม้กาละแตกดับอย่าสูญฝัน ความฝันเธอคือศรัทธาอันนิรันดร์ เพื่อเติมช่อต่อชั้นอันช่วงงาม . .+ รังไม้ +.. http://www.baiya.com/viewarticle.asp?id=10140
17 กันยายน 2547 17:37 น. - comment id 333348
+ ขอบคุณพี่ตูน พี่ทิกิ คุณผลิใบสู่วัยกล้า นางสาวใบไม้ เรน มากๆ นะคะ ที่มาทักทายกัน แอบยิ้มกว้างอยู่ในใจ ^_______________^ แล้วก็พี่นาวา ด้วยนะคะ ขอบคุณจริงๆ มาตอบช้าไปหน่อย ขอโทษด้วยค่ะ