กลางฟ้าที่เงียบงัน เถิดมาล่องเรือกับฉันบนจันทร์เสี้ยว นั่งเรือที่โค้งเรียว คล้องแขนเกาะเกี่ยวข้ามขอบฟ้า ทะเลที่เบื้องล่าง สะท้อนแสงจันทร์จางกระจ่างตา ทิ้งเถิดความอ่อนล้า ปล่อยให้ลมพัดพาลงทะเล โน่นดาวหมี นี่ดาวไถ พอผ่านดาวลูกไก่จะกล่อมเห่ กล่อมเจ้าดาวบนฟ้าอย่าโยเย จะเอาจันทร์ไกวเป็นเปลกล่อมดวงดาว กลางฟ้าที่เงียบงัน เถิดมาล่องเรือกับฉันในคืนหนาว คืนที่มีดาวแวววิบกระพริบพราว พอรุ่งเช้าแล้วค่อยหย่อนเธอนอนเตียง
13 กันยายน 2547 22:20 น. - comment id 330669
ลอยท่องล่องบนฟ้า ชวนแก้วตาชี้ชมดาว เพริดแพร้ววับแวววาว ดุจชาวฟ้านภาลัย
13 กันยายน 2547 23:33 น. - comment id 330762
เมกแวะมาชื่นชมนะครับ ขออ่านเพื่อเพลิดเพลิน นะครับ เขียนได้ซึ้งใจดีครับ เมกเป็นคนชอบธรรมชาติ และการอยู่คนเดียวเป็นพิเศษ ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับใคร ยิ่งเป็นป่าเขาลำเนาไพร จะชื่นชอบเป็นพิเศษ เพราะเราจะ ได้เวลาเป็นของตัวเองอย่างเต็มที่ ชอบนะครับนอนดูดาว กลางป่าเขา ฮิๆๆๆ สงสัยเดือนนี้ต้องไปอีกรอบแล้วครับ ขอเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะครับ บาย +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
13 กันยายน 2547 23:37 น. - comment id 330769
กลางฟ้าที่เงียบงัน มีเพียงแสงจันทร์ใสส่ง แถมดวงใจยังปลดปลง รักเราคงมั่นคงนิรันดร์ *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
14 กันยายน 2547 03:06 น. - comment id 330837
ยังจินตนาการได้เก่งเหมือนเดิมนะ
14 กันยายน 2547 05:04 น. - comment id 330845
ทะเลงามยามนี้มีจันทร์เสี้ยว อยากลดเลี้ยวแล่นเรือเหนือชลขวาง พาเธอไปในราตรีนทีทาง ใต้ฟ้ากว้างก่อนเช้าเข้าเยื้องกราย เราลอยล่องท่องไปในเวหน ด้วยเรือวนวงเดือนก่อนเลือนหาย ชมหมู่ดาวพราวนภาจ้าเรียงราย แลเป็นสายส่องสว่างไม่วางตา
14 กันยายน 2547 05:24 น. - comment id 330848
มองสายน้ำฉ่ำจ้าดาราส่อง แสงเดือนต้องแต้มกระพริบระยิบหนา สงบเงียบเฉียบสงัดลมพัดมา คลายอ่อนล้ายามร้อนตอนกลางวัน มองสายน้ำฉ่ำจ้าดาราส่อง แสงเดือนต้องแต้มกระพริบระยิบหนา สงบเงียบเฉียบสงัดลมพัดมา คลายอ่อนล้ายามร้อนตอนกลางวัน
14 กันยายน 2547 05:26 น. - comment id 330849
มองดูดาววาวแววพราวแพรวแสง จนล้าแรงรุ่งสางพลางเหหัน เช้าวันใหม่ใสสดงดงามพลัน สองเรานั้นนับดาวคราวเดือนแรม
14 กันยายน 2547 08:11 น. - comment id 330864
เรือจันทร์เรือใจเรือใบไม้ เราใช้พายธรรมพายทองล่อยลอยฝัน พาไปสู่ฝั่งงามเงียบรักนิรันดร์ ข้ามสู่สวรรค์มหานทีสีทันดร... ชอบจินตนาการมากค่ะ และภาพสวยมากค่ะ แต่ในใจพี่พุด คิดถึงภาพ เรือจันทร์เสี้ยว มีสองร่างในเงาจันทร์ ค่อยๆพากันพายไปบนพราวเมฆนุ่ม และลมกรุ่นหอมพรายช่วยพัดพาไปอย่างช้าๆ ไปสู่สถานสถิตนิมิต ว่าง... ****** รักบทกวีที่ใช้ธรรมชาติฝันอิง
14 กันยายน 2547 11:13 น. - comment id 330920
ชื่นชมในจินตนาการที่เยี่ยมยอด.. สวัสดีค่ะ
14 กันยายน 2547 11:24 น. - comment id 330935
สวัสดีครับ มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
14 กันยายน 2547 11:40 น. - comment id 330979
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_61265.php แด่หมอกจางสล้างงาม แรงบันดาลใจ นะกลางใจพุดพัดชาค่ะ ด้วยรัก
14 กันยายน 2547 17:29 น. - comment id 331374
ขอบคุณครับคุณชัยชนะ ที่หอบกลอนเพราะๆมาฝากกันทุกที.. เมกกะ.. หวัดดี (แวะมาเยี่ยมทุกบ่อยจนคุ้นเคย) ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากครับ.. อาจจะต้องเรียกว่าฟุ้งซ่านก็ได้นะครับ สีน้ำฟ้า.. :) ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ สามครั้งเลย กับกลอนหวานๆสามบทของคุณนกตะวันที่นำมาฝากไว้.. สวัสดีครับ กอกก และ ผลิใบ.. ขอบคุณมากครับพี่พุด แวะไปอ่านกลอนตามลิ๊งค์มาแล้ว ชื่นใจ และ ชื่นชมครับ.
15 กันยายน 2547 20:33 น. - comment id 332084
ช อ บ จั ง เ พ่ เอ่ อ . . . ข อ ไ ป ด้ ว ย ค น นึ ง น ะ ม า ช้ า ไ ป รึ ป่ า ว เ นี่ ย ท่ า จ ะ ต ก เ รื อ แ ล้ ว เ ร า (( ( ( ( ( ( ( ( (ห้ า ย นู๋ ไ ป ด้ ว ย น๊ า ) ) ) ) ) ) ) ) ) )) ช อ บ ต ร ง . . . แ ล้ ว ค่ อ ย ห ย่ อ น เ ธ อ น อ น เ ตี ย ง น่ า รั ก แ บ บ อ บ อุ่ น ๆ =^_________^=