บทกวี.....สีเลือด

เมลโล่


บางครั้ง.....เจ็บช้ำ ก็ทำอะไรไม่ได้
     เจ็บที่หัวใจ แต่ไม่แสดงออกไปให้รู้ 
            คนเหยียบย้ำ เค้าไม่ได้สนใจ ไม่เคยเหลียวดู 
                  แล้วใครคนหนึ่งที่ยืนอยู่..ตรงนี้..มันเป็นตัวอะไร
                           เพียงเสียงพัดแผ่วจากลมสาย
                                   เหมือนลงมีดกรีดกราย ให้ใจช้ำ 
                                           คนที่ก่อ ไม่รู้สึก สิ่งที่ทำ 
                                                   คนที่ช้ำ เจ็บใจ จนเจียนตาย 
				
comments powered by Disqus
  • คนที่เจ็บ

    12 กันยายน 2547 15:21 น. - comment id 329686

    นั่นซิเนอะ....บางที่เจ๊บจิงๆๆ
  • ลอยไปในสายลม

    12 กันยายน 2547 15:45 น. - comment id 329703

    แต่บางครั้งเราอาจจะมองข้ามคนใกล้ตัวก็ได้นะคะ
    
    แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ
  • Robert TingNongNoi

    12 กันยายน 2547 16:19 น. - comment id 329723

     
    ดีครับเข้มข้นถึงใจดี  ๚ะ๛
    
    size> 
  • นาย เมลโล่

    12 กันยายน 2547 16:30 น. - comment id 329726

    ตอบ - 
    คนที่เจ็บ 
    * ครับ คนทำไม่รู้หรอกครับ ว่ามันเจ็บแค่ไหน 
    
    ลอยไปในสายลม
    * อ่า..คนใกล้ตัวนี่หมายความว่าไงอ่ะคร๊าบ 
    
    Robert TingNongNoi 
    * เอ..กลอนผมเป็นกาแฟป่าวครับเนี่ย ^^ 
    
    ขอบคุณที่แวะมานะครับ  
    
    *--*
  • คนเมืองลิง

    12 กันยายน 2547 18:45 น. - comment id 329775

    ^_^กลอนเจ็บจริงๆค่ะ
    
    ...บ่อยครั้งที่เจ็บช้ำทำไม่รู้
    
    แม้อดสูสู้ยิ้มไว้แม้ใจหมอง
    
    กลั้นน้ำตาอย่ารินไหลให้มันนอง
    
    ไม่สมปองสมหวังก็ช่างมัน...
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    13 กันยายน 2547 06:49 น. - comment id 330144

    สวัสดีครับ.............
    
            เข้ามาอ่ากลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    ตื่นแต่เช้าลืมตาขึ้นมาแจม
    เช้าวันนี้หน้าชะแล่มจิตแจ่มใส
    เข้ามาอ่านข้อความจากข้างใน
    ส่งดวงใจและคำเป็นกำลัง
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน