ขาดเธอ เหมือนขาดใจ โลกนั้นไร้ สรรพสิ่ง เงียบกริบ สงบนิ่ง ไม่ไหวติง ยิ่งเงียบงัน สายลม ไม่พริ้วผ่าน ทั้งสายธาร ไม่ผ่านผัน หยุดไหล สงบงัน สะท้อนจันทร์ สะท้านใจ นั่งเศร้า ในเงาโศก โลกทั้งโลก ไม่เคลื่อนไหว เหมือนรู้ ความเป็นไป วันที่ใจ ต้องอ่อนแอ ขาดเธอ เหมือนขาดใจ จิตหวั่นไหว เหมือนจะแพ้ เหน็บหนาว ในดวงแด ฤาจะแพ้ แน่ครานี้
11 กันยายน 2547 16:35 น. - comment id 329192
ไพเราะมากครับในเนื้อหา ๚ะ๛ size>
11 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 329202
แพ้ใจใช่ไหมคะ มาเยี่ยมค่ะ
11 กันยายน 2547 17:26 น. - comment id 329217
ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เข้าไปทักทายกันค่ะ
11 กันยายน 2547 21:48 น. - comment id 329308
ฤๅจะพ่ายในรักครั้งนี้ ฤๅชีวีจะยับจนดับสูญ ฤๅจะพร่ำโหยหาว่าอาดูร ฤๅจะพูนแต่โศกวิโยคใจ
12 กันยายน 2547 03:52 น. - comment id 329401
ชื่นชมในคารมคุณ ทำได้ดีจริง ถึงบินเดี่ยวอย่างนี้ก็ดังครับ ;)
12 กันยายน 2547 14:47 น. - comment id 329654
เศร้าจังเลยค่ะ
12 กันยายน 2547 18:48 น. - comment id 329777
ฮื่อๆๆๆๆ
16 กันยายน 2547 16:44 น. - comment id 332611
คงไม่แพ้หากแน่อยู่ที่จิต ทุกชีวิตเคยพลาดอาจถลำ แต่สติชี้ทางสว่างนำ ก้าวสุขล้ำต่อไปในความจริง.....ฯ ทุกอย่างสำคัญที่ใจ...อย่าแพ้ใจตัวเองนะคะ.. มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...