จากก้อนดิน ก้อนหิน ริ่มสายน้ำ มาตามทาง ที่animal ตอนสาย ๆ อาศัยริมพุ่มไม้ ปิดบำกาย หิวก็กระหาย ก็ได้น้ำข้างริมทาง แต่กาลเนิ่นนาน ผ่านมา สายธารา เริ่มเหือดแห้ง น้ำจางหาย หญ้าริมธาร เคยเขียวสดที่งดงาม ก็เสื่อมทรามเพราะ น้ำขาด หยาดหยดดิน หลายครั้งหลายครา ฉันถวิล มีตกดิน เหิรฟ้า น่าฉงน หลายครั้งหลายคราต้องอดทน ฝึกกมล เตรียมใจ ไปสู่ฝัน...........
11 กันยายน 2547 16:26 น. - comment id 329183
เป็นเนื้อเรื่องที่น่าติดตามแต่ควรจะใช้ภาษาให้เหมาะสม ให้ถกต้องกับสถานการณ์ไม่ควรใช้ผสมกับภาษาอื่นเพราะเราคือคนไทย
11 กันยายน 2547 16:38 น. - comment id 329196
ผมว่าใช้ได้เลย เป็นอีกแนวทาง ที่เป็นตัวของตัวเอง ในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ ครับ
11 กันยายน 2547 17:03 น. - comment id 329209
ดีครับ ไพเราะมาก ๚ะ๛ size>