เพราะพ่อแม่คือพระใจในบ้าน ยามเราผ่านพิษภัยใครพาหา ยามเราเศร้ากราบไหว้และบอกมา ยามเราบ้าในใจ ใครหาเรา ใครกันหนอล้อเล่นในยามเด็ก ใครกันหนอเป็นเอกหนึ่งพึ่งในเขา ใครกันหนอที่เฝ้ารอคล้อเคียงเรา ใครกันหนอน้ำนมเฝ้าให้ดื่มกิน ใครกันชักชวนให้เราอ่าน ใครกันหนอให้ศึกษาพาให้ถวิล ใครกันหนอให้เราเรียนเป็นอาจินต์ ใครกันหนอชาชินกับตัวเรา พระในบ้านอ่านไปให้รำลึก ลงน้ำหมึกลงกระดาษให้อ่านเขียน การบ้านยามเด็กสอนเราไม่บ่นเพียร ให้เราเรียนศึกษาแต่เด็กมา ทำบุญกันเถิดตอบแทนพระคุณท่าน ชีวิตเรานั้นไม่มีมากหากเราหา เราควรจำไว้ใส่ใจให้นำพา หากเพราะว่าเวลามี รีบรี่ไป กราบทดแทนบุญคุณยามท่านอยู่ ให้ควบคู่กับสิ่งที่ทำให้ท่านสดใส อย่าทำอะไรให้ท่านต้องเสียใจ อยู่อย่างไทย เรานี้ พุทธ ศาสนิกชน....................................
11 กันยายน 2547 11:21 น. - comment id 328947
ถูกต้องครับพ่อแม่คือพระในบ้านของลูก
11 กันยายน 2547 11:35 น. - comment id 328954
คนที่รักเราจริงก็คือพ่อแม่ครับ พ่อแม่ไม่เคยบ่นเมื่อลูกพลาด ให้โอกาสแก้ตัวหากมัวเผลอ รักเราจริงสิ่งที่ให้ไม่เผลอเรอ คือรักเสมอที่ท่านให้ทุกเวลาของใจ ลูกที่ดีต้องมีความกตัญญุกตเวทีใช่มั๊ยครับ กลอนแต่งได้ดีมากครับ อยากรู้จักทรายกะทะเลว่างก็เมลมาที่zilver@thaimail.com อยากรู้จักจริงๆครับ