รักแรก

ดุจดังแสงไฟในเงามืด

    แรกสบพบเริ่มสบตาเหมือนสบใจ
ไม่เหมือนใครเพราะคือเธอที่รอคอย
นั่งเหม่อลอยคอยคะนึงถึงแต่เธอ
โอ้สวรรค์ช่างใจดีประทานมา
   เมื่อได้เจอใจก็เพ้อตามเธอไป
เมื่อจากไปใจก้เพ้อละห้อยหา
เมื่อยามนั่งก็นั่งเหม่อเพ้อทุกกาล
เมื่อยามนอนใจก็เฝ้าฝันถึงเธอ
  เมื่อยามตื่นลืมตาก็เพ้อถึง
เมื่อกินข้าวก็หวังว่าเธอจะทำให้กิน
เมื่อได้ยินเสียงเธอก็เหม่อลอย
เมื่อได้เห็นก็เริ่มพร่ำรักแต่เธอ
   เมื่อไม่เห็นใจเริ่มเหงาและเปล่าเปลี่ยว
เมื่อไม่ได้ยินสุ้มเสียงก็คะนึงหา
เมื่อไม่เจอก็เพ้อหาใจแทบขาด
เมื่อเธอยอกไม่รักใจก็สลาย				
comments powered by Disqus
  • ฟองอากาศ

    10 กันยายน 2547 20:33 น. - comment id 328669

    ด้วยรักหนักทรวงอึ้งเพียงนี้
    ขอเธออย่าหลีกหนีหายหน้า
    ใจหายใจวาบตราบจิตวิญญา
    ด้วยเธอคือดารากลางใจ
    
    รักนี้มีให้เพียงเธอคนดี
    จวบแต่นาทีครั้งก่อนคงจำได้
    เธอคือที่พึ่งแห่งกายาและดวงใจ
    เมื่อเธอหลีกไกลใจดวงนี้เบาถนัดทรวง..
    
    .................................................... :)
    
    
  • ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว

    10 กันยายน 2547 20:44 น. - comment id 328686

    แวะมาทักทายนะสมาชิกใหม่ค่ะเพราะจังเลยค่ะ
  • Robert TingNongNoi

    11 กันยายน 2547 08:24 น. - comment id 328888

     
    เขียนออกมาได้งดงามในความหมายมากครับ ลีลา
    การนำเสนอยอดเยี่ยมมากครับ หวานสนืท  ๚ะ๛
    
    size> 

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน