ใบไม้ร่วงในจิตวิญญาณ

ปุถุซน

เคยเห็นไหมผู้ที่เดินไถลไปตามถนน
ท่ามกลางสายลมคอของเขาพับลง
ดุจรวงข้าวที่หักจากลำต้นในปลายพฤษภา
เท้าของเขาแทงทะลุดินในทุกย่างที่ก้าวไป
ร่างซวนเซเหมือนต้นไม้ผุรอวันล้มสลาย
เคยเห็นไหมนัยน์ตาที่สดใสทอประกาย
แต่กลับเหม่อลอยหมองหม่นเศร้าเทา
ทั้งที่โลกทั้งใบปรากฎอยู่ในดวงตาเขา
แต่ไม่เหลือแม้น้ำตาสักหยดให้ชุ่มชื้น
เคยเห็นไหมรอยยิ้มเจือนตรงมุมปาก
ขยับเบี้ยวเล็กน้อยยามทักทายผู้คน
นั่นแหละเขาผู้ซึ่งใบไม้ร่วงในจิตวิญญาณ
เขายังคงมีชีวิตอยู่แต่ไร้ใบและดอกงาม				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    10 กันยายน 2547 12:15 น. - comment id 328238

     
    คนที่เดินก้าวตามหลังผู้อื่นก็เป็นอย่างนี้
    ทุกคน   เพราะคงได้แต่เดินก้มหน้าเ้พื่อ
    มองหารอยเท้าที่จะต้องเดินตาม ผืดกับ
    คนที่นำทางผู้อื่นที่มีสิทธิ์มองได้รอบตัว  ๚ะ๛
    
    size> 
  • ดาหลา & ปะการัง

    10 กันยายน 2547 13:23 น. - comment id 328321

    เดินไปตามทางลาดชัน ไม่หยั้นย่อ 
    
    เดินตาม กำลังที่มีพอ สำหรับวัน 
    เดินไปเรื่อยๆๆเอื่อยๆๆน่องตามครรลอง
    
    อ่ะนะ  
    
    
    เคคนเราก็เดิน ไป ทางเดียวกัน 
    
    
    จุด หายปลายทาง  ............ที่เดียวกัน ..........
  • พุด

    10 กันยายน 2547 17:16 น. - comment id 328542

    มาบอกดังๆค่ะว่ารักงานคุณมานานแล้ว
    พุดจะมาฝากถ้อยชื่นชมในค่ำคืนนี้นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน