ถ้าหากว่าเหนื่อยมากนัก ไม่ต้องมาหากันก็ได้ ไม่ต้องมาคอยเอาใจใส่กันก็ได้ ไม่ต้องมาเฝ้าคอยฉันเลยคนดี ที่พูดออกไปแบบนี้ ใช่ว่าฉันตัดเพ้อต่อว่า เพียงแต่ไม่อยากเป็นเหตุ ให้ใครต้องเสียเวลาไม่สบาย ถ้าหากว่าเหนื่อยนัก ก็พักผ่อนซะบ้าง อย่างมาเอาใจใส่ฉัน อย่ามาดูแลกันให้มาก ถ้าหากเหนื่อยนัก กับการทำงานของแต่ละวัน ก็ไปนอนพักผ่อนซะนะ ไม่ต้องมาคุยเป็นเพื่อนกันหรอก เอาเวลาไปนอนเสียเถอะ และไม่ต้องมาคอยเป็นห่วงกัน เธอก็รู้ไม่ใช่หรือไง ว่าฉันมันคนยังไง หากว่าเหนื่อยมากนัก ก็ไม่ต้องมาหากันก็ได้ ฉันไม่อยากเป็นเหตุ ให้ใครต้องไม่สบายเพราะฉัน
9 กันยายน 2547 09:36 น. - comment id 327475
บทกลอนสมัยใหม่เป็นแบบนี้นี่เอง ต้องขอโทษด้วยแล้วกันเพราะผมจะชอบสัมผัสแบบสมัยเก่าน่ะครับ แต่เนื้อหาตรง ๆ ดีครับ
9 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 327831
เหนื่อยบ้างไหมที่เดินมาถึงวันนี้ อาจอ่อนล้าเบื่อบ้างเป็นบางที อย่าท้อเลยคนดีขอให้ทน อนาคตสดใสในภายหน้า กำลังมาตามเวลา อย่าสับสน แม้อาจเคยผิดหวังกับบางคน จะผ่านพ้นไปได้ในสักวัน อนาคตเป็นอย่างไร ใครจะรู้ แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล คนที่เป็นคนใกล้ทีไกลเธอ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
9 กันยายน 2547 21:20 น. - comment id 327941
ตอบ เหนื่อยกายยังหาย แต่เหนื่อยใจซิทำไง ก้อมีความสุขนี่นา ที่เข้ามาหา มาคุยด้วย