มีน้องใหม่ หลายคน ฉงนจิต ว่าพี่คิด อย่างไร ใยผูกเรื่อง เขียนกวี พ้องคำ ทำนองเนือง ฟุ่มเฟือยเฟื่อง เฝ้าฝัน พรรณนา ขออาจเอื้อม สอนน้อง ทำนองเสนาะ ร่ายลัดเลาะ เจาะจง อยู่ตรงหน้า กลอนนี้ แทนคำ จำนรรจา ร่ายมา จากใจ ใช่คำลวง หยุดโลก หยุดรัก หยุดพักเหงา หยุดเรื่องเศร้า หยุดจิต คิดทักท้วง แล้วจรดปลาย ใจไป ในแดนสรวง ร้อยพวง อักษร อ่อนลีลา ให้นึกเอาว่าตัวเรา ล่องลอย แล้วปล่อยอารมณ์ ไป ให้ทั้งหล้า เก็บเกี่ยวเอา ความงาม ตามลีลา แล้วกลั่นคำ ออกมา ควรค่าคิด อย่ากลัวจะ ร้ายล้ม อารมณ์กุด อย่ากลัวว่า จะสะดุด จุดสะกิด แม้นตีบตัน สมองตึง ถึงค่อยคิด จะได้ชิด ชื่นชม คารมกวี เอาร้อยคำ ร้อยเล่า เข้าร้อยกรอง ค่อยค่อยตรอง คล้องคำ ทำถ้วนถี่ ประสบการณ์ สร้างสาน มานานปี ตัวพี่นี้ ใช่จะปด ตดเป็นกลอน ----(ม้าก้านกล้วย)----
25 พฤศจิกายน 2544 01:52 น. - comment id 20800
มารับคำสอนสั่งเป็นคนแรกเลยจ้า... ดีจังเลย
25 พฤศจิกายน 2544 12:22 น. - comment id 20881
อืมมม์ ... ดีจังครับ ที่บอกแนวทางในการเขียน กลอน ไม่เฉพาะน้องใหม่หรอก ... ใครอ่านก็ได้เรียนรู้ด้วยกัน
25 พฤศจิกายน 2544 18:32 น. - comment id 20931
อ่านดูเหมือนจะง่ายนะ แต่ทำยากจังอ่ะ ขอบคุณที่บอกค่ะ (รู้สึกว่าคุณม้าก้านกล้วยเนี่ยจะช่วยเรามาหลายเรื่องแล้วนะ)