..๏ อลังการผ่านฟ้า.................อโย- ธยาเฮย เรืองรุจน์สุดภิญโญ..................โอ่อ้าง ดุจพิษณุเทพเดโช...................นิรมิตร ปราสาทราชฐานค้าง-..............โศลกหล้าเหลื่อมสวรรค์ ฯ ..๏ เศวตรฉัตรชั้น...................เฉิดเฉลิม เฉกฉัพพรรณพราวเติม.............เดื่องด้าว ยังเกียรติเกริกไกรเสริม.............ยศยิ่ง ประดุจมัฆวานท้าว...................เทพไท้มไหศวรรย์ ฯ ..๏ จากอิฐนิดก้อนเนื่อง..........นับคณา ปูนโบกทาบปิดทา...................แต่งแต้ม จำหลักเจิดเพริศตา...................วิจิตร เวียงวัดทัศน์สง่าแฉล้ม..............เฉกชั้นดาวดึงส์ ฯ ..๏ ทวยราษฏร์ปราศทุกข์ร้าว....นอนขม สรรค์สุขเกษมภิรมย์..................ทั่วหล้า ประกอบกิจการสม....................สำเร็จ ใครใคร่ขายใดค้า.....................เกลื่อนร้านชานเรือน ฯ ..๏ สำเนียงเสียงหยอกเย้า........บรรลือ ขจรแฮ โขนขับประโคมฮือ...................ห่อนร้าง จอแจขวักไขว่ถือ.......................แขนเกี่ยว เมียงนา สมโภชโรจน์อาจอ้าง.................ไป่ร้างกรุงศรี ฯ ..๏ สองมือถือธูปตั้ง..................เทียนถวาย ผ่องผุดโกมุทผาย.....................จรดคิ้ว หมายองค์พุทธพรรณราย.........งามยิ่ง กำจัดนิวรณ์กริ้ว.......................เกลือกกลั้วอวิชชา ฯ ..๏ หากกาลผันผ่านพ้น..........นักษัตร เมืองมิ่งกลับวิบัติ.......................คลาดคว้าง ไตรลักษณ์ประจักษ์ชัด.............เฉกเช่น ธรรมเฮย หาอยู่ดูสมอ้าง..........................เกลือกกลั้วมัวดิน ฯ ..๏ ยังเพลินเดินรอบรั้ว............เวียงวัง หากจิตพิศดารยัง.....................ดั่งแกล้ง โหยหาอดีตหลัง.......................กาลเก่า อยุธยาพาแจ้ง...........................จิตรรู้ปริศนา- ธรรมเฮย ฯ ..๏ ยืนยงฤๅมอดม้วย...............ดุจกัน สรรพสิ่งอาจพลิกผัน.................แผกดิ้น คือธรรมแห่งสามัญ-..................ญลักษณ์ กำหนดปรากฏสิ้น.....................สืบได้นัยความ ฯ ..๏ ตาม...เมืองอันเฟื่องฟ้า.......อดีตกาล รอย...ภาพจินตนาการ.............จิตยั้ง ครู...เผยเอ่ยวิจารณ์.................ขอนบ- นอบนา โคลง...คร่ำครวญอีกครั้ง...........ดั่งเอื้อนเยือนเมือง- เก่าเอย ๚ะ๛
อัลมิตรา 8 ก.ย. 2547 15:01 น. - ID 60769 
1787
8
0
8 กันยายน 2547 15:33 น. - comment id 327014
ครั้งกระนั้น คงยิ่งใหญ่น่าดูเลยเนอะ.. ขนาดเหลือซากให้เห็นยังตระการ ปานนี้... ...
8 กันยายน 2547 15:43 น. - comment id 327020
เห็นภาพงดงามตามรอยอดีต ที่จาร กรีดเป็นตัวอักษร จนเกิดภาพหลอน ในดวงจิต เห็นความเรืองฤทธิ์ของ อโยธยา ออกมาทางมโนได้กระจ่าง ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 15:45 น. - comment id 327021
ตาม..ประวัติศาสตร์เก่านั้น..........อโยธยา รอย..เก่าวีรชนครา.....................ศึกล้อม คุณ...ใดไป่เท่าคุณา-...................กรลูก หลานฤๅ อัล....มิตราประดิษฐ์น้อม................นอบถ้อยระลึกถึง กล้าหาญดั่งเพชรแท้...................ทนไฟ ไฉนนอ มอดถ่านมองหัวใจ.....................จักแจ้ง รอยเก่าเก่านั้นไกล....................เกินภาพ ประจักษ์นา เศษอิฐฤๅอาจแย้ง......................เรื่องย้อนความขยาย
8 กันยายน 2547 16:24 น. - comment id 327042
หน้าส่วนตัว
สุดยอดเลยจ้า....สุดยอดจริงๆนะ ผมเก็บไว้หน้าส่วนตัวแล้วล่ะ....อิอิ (ทำได้ด้วยล่ะจ้า)
แก้วประเสริฐ.
8 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 327080
อ่านไปนึกภาพไปมีความสุข ใช้คำได้ดี
8 กันยายน 2547 18:06 น. - comment id 327118
ถ้าเราเกิดในสมัยนั้น ก็คงจะมีชีวิตอีกแบบหนึ่ง เนอะคะ
8 กันยายน 2547 22:39 น. - comment id 327307
ดูเหมือนโคลงเรื่องนี้เคยได้ลงให้อ่านแล้ว แต่อาจเป็นคนละบทกันก็ได้ อโยธยาล่มแล้ว ฟื้นฟู เป็นอนุสรณ์ให้ดู พ่ายแพ้ เตือนใจที่ยังอยู่ ดูเถอะ ไม่มั่นคงเที่ยงแท้ ผูกไว้ไมตรี
8 กันยายน 2547 23:55 น. - comment id 327332
...อลังการผ่านฟ้า..........กรุงศรี เห็นยิ่งโศกฤดี..............ท่วมท้น หากกรุงเก่ามากมี..........คนที่..รักชาติ รักแผ่นดินมากล้น........เรื่องเศร้าหรือมี ฯ ......................สวัสดีครับ......................
9 กันยายน 2547 09:17 น. - comment id 327469
เข้ามารำลึกถึงกรุงเก่าด้วยคนครับ
9 กันยายน 2547 12:49 น. - comment id 327656
คุณกุ้งหนามแดง .. ยิ่งใหญ่มากค่ะ แต่ก็ถูกทำลายไปจนเหลือซากเท่าที่เห็นค่ะ ผลของสงคราม เป็นเช่นนี้เสมอ ..ที่เหลือคือเศษซากยากเยียวยา .. คุณโรเบิร์ต .. คุณเคยเดินท่อมๆ พิจารณาดูก้อนอิฐ ก้อนหินมั๊ยคะ บางทีคุณอาจจะเห็น หญิงคนหนึ่งหน้าตามอมแมม เหงื่อไคลท่วม สวมหมวกสีหม่นๆ กางเกงยีนส์ซีด เชิ๊ตพับแขนเสื้อ .... คุณม้าลาย .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับโคลงสองชุด ที่ร่วมอารมณ์รับรู้ค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ขอบคุณมากค่ะที่ให้เกียรติ์เสมอมา คุณยามเย็น .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ .. น้องดินสอ .. ใช่แล้วจ๊ะ คุณชัยชนะ .. ค่ะ เคยลงบ้านกลอนไทย โดยใช้นามแฝงอื่น ตอนนี้หยิบมาปรับบางคำค่ะ คุณค้างคาวคืนคอน .. ขอบคุณมากค่ะ คุณแสนย์ .. :) ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ
10 กันยายน 2547 00:10 น. - comment id 328052
คงมีไม่กี่คนที่ย้อนคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาในอดีต ที่ว่าไม่กี่คนคงรวมไปถึงคุณอัลมิตราที่เขียนโคลงชุดนี้ด้วยครับ มีความ หมายกับคนรุ่นเก่าเช่นผม
10 กันยายน 2547 08:01 น. - comment id 328114
คุณ*** .. ขอบคุณค่ะ ที่มาเยือน หลายคนอาจจะมีความชอบในเรื่องส่วนตัวต่างกัน บางคนชอบที่จะคึกครึ้น บางคนชอบหาที่สงบสันโดษ ซากปรักหักพังต่างๆที่อยู่เบื้องหน้า บางคนอาจมองเป็นเพียงเศษหินเศษดิน ไร้ความหมายแต่อย่างใด แต่บางคนก็มองลึกย้อนไปยังครั้งที่ซากเหล่านั้น เป็นสิ่งอลังการ ความเป็นมาต่างๆในประวัติศาสตร์ บ่งบอกที่มาในสภาพปัจจุบัน และในทำนองเดียวกัน ปัจจุบันก็จะกลายเป็นอดีตต่อไปในกาลข้างหน้า สิ่งที่อัลมิตราเขียนมีความหมายต่ออัลมิตราค่ะ และดีใจมากที่มีความหมายต่อคุณเช่นกัน .. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
12 ตุลาคม 2547 15:53 น. - comment id 349541
อ่านแล้วรู้สึกชอบทำไห้นึกอยุธยา และอดีต
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
