รู้ใจกันไปเสียหมด เลยคลายความพยศ ลงเกือบครึ่ง พูดจากันรู้เรื่องขึ้นมานิดนึง จากทีเคยปั้นปึ่งและดึงัน อาจเป็นเพราะเธอเข้าใจ คอยยกโทษให้เมื่อดื้อรั้น สำนึกได้ - - - โดยฉับพลัน ว่าเมื่อรักกัน ควรเกรงใจ มีรักต้องรู้จักรักษา มีคนรู้ค่าต้องถนอมอาไว้ หายากนะนี่ - - - !! มีคนรู้ใจ ถ้าเกิดเสียไป คงเสียดายแย่เลย ซาลาเปา
8 กันยายน 2547 12:47 น. - comment id 326899
อ่า...ใช่เลย โดนเต็มๆ..นะเนี่ย แวะมาทักทายค่ะ
8 กันยายน 2547 13:03 น. - comment id 326915
อะจ้า ฝากไปให้ซาละเปานะคะ
8 กันยายน 2547 13:07 น. - comment id 326920
เขียนได้ดีครับ แต่ใจตัวเองยังไม่รู้จะไปหาใครมารู้ใจเราได้ครับ ชักงง ๚ะ๛ size>