๏ สถานสถิตพร้อม.................พิทยา ผลาญเหล่าภัยรุชา..................ชั่วร้าย รู้ศิลป์สั่งรักษา........................โรคสร่าง เสมือนอย่างจิตจินต์คล้าย........คิดสร้างวางฐาน ฯ ๏ อีสานอาจสุขด้วย.................ดุษฎี แพทย์ประกอบกรณี...............เนื่องพร้อม เห็นประโยชน์ประชามี...........มากกว่า.........ตนเนอ ดำรัสดำริน้อม........................มนัสพร้อมพลีถวาย ฯ ๏ มุ่งหมายมานมั่นแม้น.........เสมอสมัย กำจัดพยาธิภัย......................หยุดพ้อง จรรยาอยู่ฤทัย.......................แท้ธาตุ แท้ค่าประชาร้อง....................เรียกร้องก้องขาน ฯ ๏ สถานสถิตพร้อม.................พิทยา ผลาญเหล่าภัยรุชา.................หลากเชื้อ รู้ศิลป์สั่งรักษา.......................โรคสร่าง แพทยศาสตร์ขอนแก่นเกื้อ...กิจไว้ในสถาน ๚ะ
8 กันยายน 2547 11:26 น. - comment id 326830
เคยได้ยินคุณพ่อเล่าให้ฟังบอกครับ คุณพ่อท่าน เล่าว่า ท่านเป็นนิสิต ม.มหิดลรุ่นแรก (เดิมใช้ชื่อ ม.แพทย์ศาสตร์) และเมื่อท่านจบ คณะแพทย ศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่นก็ก่อตั้ง ท่านก็ไป ทำงานที่นั้น 1 ปีเป็นรุ่นบุกเบิก แล้วก็ไปศึกษา ต่อ แต่ผมคงไร้วาสนาเลยไม่ได้ไปเรียนที่นั้นแต่ ก็มึความประทับใจอยู่มากครับในคำเล่าครับ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 11:32 น. - comment id 326837
มาลาวางหยั่งให้..........รำพัน ระลึกคุณอนันต์................ แพทย์ให้ แพทย์ขอนแก่นฉกรรจ์.......นามแกร่ง สามสิบสองปีไว้.................ชื่อล้วนควรคำ ฝากคำฝากค่าด้วย.........วฤก ใจดั่งนามล้ำพฤกษ์..............ศาสตร์พร้อง เขียนโคลงพร่ำรู้สึก.............คำกล่าว ขอนแก่นผงาดก้อง............แพทย์ล้วนครูดี ฝากอวยพรด้วยค่ะ ทิกิ_tiki
8 กันยายน 2547 15:27 น. - comment id 327011
คณะ แพทย์ ไม่ว่า จะ แห่งหนใด มีความศักดิ์สิทธิ์ เป้น ที่ สถิตย์ จรรยาบรรณ............
8 กันยายน 2547 16:39 น. - comment id 327058
ตอนเด็กอยากเป็นหมอ แต่ก็กลัวผี และอยากเป็นครู เพราะอยากเป็นครูใจดี ตอนนี้อาหมอเป็นทั้งหมอและครู :) ปลื้มจัง .. สัปดาห์หน้าไม่ได้ไปร่วมงานชาวอาศรม เพราะติดภาระกิจสำคัญค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะคะ อาหมอ..
9 กันยายน 2547 11:59 น. - comment id 327586
งามศรีนครินทร์ พร้อม 1... 2... 3... ศรีนครินทร์.. ดินแดน...แสนบรรเจิด.... งามพริ้งเพริด...แพรวพราย..ไม่มีใครเหมือน.... ศรีนครินทร์..ถิ่นนี้...ถ้าได้มาเยือน.... ดั่งเสมือน..อยู่ดินแดน..แคว้นวิมาน.... ดวงจันทร์..บนฟ้า..มิเทียมเท่า.... ขอพวกเรา..รวมพลัง..สมัครสมาน.... สามัคคี...มีเมตตาธรรม..ดังสายธาร... ช่วยรักษา..พยาบาล..คนไข้เอย.. พวกเรา..เราชาว..ศรีนครินทร์... ต่างถวิล..ปรีดิ์เปรม..และยินดี... พวกเรา.. จะสามัคคี.. เราน้องพี่.. เราน้องพี่..ชาวศรีนครินทร์.. ศรีนครินทร์.. ศรีนครินทร์.. งามเหลือใจ.. งามเหลือใจ.. อยู่ใน..ขอนแก่น..ห่างไกล.. อิสาน..เมืองไทย.. งามจริง.... สวัสดีครับอาจารย์ ดีใจมากเลยนะครับ ที่มีอาจารย์เป็นทั้ง ผู้ให้ความรู้ทางวิชาการ และบทกวีในเวลาเดียวกัน ...คณะแพทยศาสตร์ขอนแก่น มุ่งหวังเพียงเพื่อที่จะเห็นประชาชน มีแต่รอยยิ้มตราบนใบหน้าโดยทั่วกัน...
9 กันยายน 2547 13:58 น. - comment id 327733
กลับมาตอบขอบคุณ โรเบิร์ต : สถานศึกษาทุกแห่งมีความมุ่งหวังเดียวกัน คือสร้างคนที่ดีออกไปทำงานเพื่อสังคม ดังนั้นไม่ว่าจะได้รับการศึกษาจากสถาบันใดก็ตาม หากเป็นคนดี ก็จะเป็นศักดิ์ศรีของสถาบัน และเป็นคนที่ดีของสังคมได้เท่าเทียมกันครับ ขอบคุณ ทิกิ ... สำหรับมาลา ในโคลงที่สวยงามครับ ดาหลา & ปะการัง : ขอเสริมอีกนิด นอกจากคณะแพทยศาสตร์แล้ว ทุกคณะก็ไม่ต่างกัน เพราะสังคมเดินไปได้ด้วยฟันเฟืองทุกตัวในสังคม อัลมิตรา : ว้า.....เสีนดายจัง ไม่ได้เจอหลานลิง ขาดลิงไปตัว งานอาศรมคงกร่อยไปเยอะ ใช่ไหม :-( หมึกมรกต :-) จอมยุทธท่านนี้ชมเล่าฮิว มากไปแล้ว เล่าฮิว มิกล้า รับไว้ดอก .... แต่เรามาร่วมสืบสานอุดมการณ์ศรีนครินทร์ ต่อไปดีกว่านะ