......พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว......

แว่นดอย


........เมื่อไหร่จะผ่านไปเสียที
กับวันนี้ที่ดูช่างอ้างว้าง
ในชีวิตอยู่ลำพังบนเส้นทาง
ความฝ้นพลันเลือนลางจากความจริง
ภาพความหวังห่างไกลจากที่หวั่ง
หมดกำลังไม่มีเหลือเผื่อทุกสิ่ง
สุดหทัยจักไขว่ขว้าการประวิง
เพราะนั่นยิ่งทำให้ช้ำกล้ำระทม
ถึงเวลาการยอมรับแม้ปวดร้าว
บางเรื่องราวและย่างก้าวอันขื่นขม
เจ็บเพียงใดหากเยื้อยื้อยิ่งตรอมตรม
เขาจักสมน้ำหน้าให้ใจไม่เจียม
ส่วนความรักจักเก็บไว้ในส่วนรัก
ที่แน่นหนักสลักมั่นอันเต็มเปี่ยม
ด้วยใจพังยังมิทันได้ตระเตรียม
เก็บบทเรียนไว้เสี้ยมสอนตอนรักซา
.............พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
คงคลาดแคล้วจากใจที่ห่วงหา
คงไม่มีหรอกนะรอยน้ำตา
ให้เธอสาสมใจในกระทำ
เสียใจด้วยหากไม่เป็นดั่งคาดคิด
อย่างตั้งจิตตั้งใจกระหน่ำซ้ำ
อย่าสงสาร ! ไม่ต้องการแม้ถ้อยคำ
อันพึงพร่ำรำพันจำนรรจ์ลา
....................................................
				
comments powered by Disqus
  • rain..

    8 กันยายน 2547 06:05 น. - comment id 326613

    ..โห้ยย ..จากอารมณ์บ้าเหรอคะเนี่ย ...
      ไพเราะ .. มากเลยคะ..
            ..เรน แวะมา ..อรุณสวัสดิ์ ..แว่นดอยนะคะ..
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    8 กันยายน 2547 06:52 น. - comment id 326690

    สวัสดียามเช้าครับ
    
    เข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    หากวันนี้ยังมีเธอ
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    8 กันยายน 2547 06:53 น. - comment id 326693

    สวัสดียามเช้าครับ
    
    เข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    หากวันนี้ยังมีเธอ
    
    
  • พี่พุดพัดช้ามาเคียงข้างปลอบประโลมใจค่ะ

    8 กันยายน 2547 09:07 น. - comment id 326745

    คนดี..ดวงใจ
    วัยวัน
    ยังเยาว์นักกับโลกนี้
    อย่าท้อแท้แพ้พ่าย
    ใช้ใจดวงงามมองโลกหล้า
    ค้นหาความงามแห่งมวลธรรมชาติ
    คิดฉลาดมิคาดหวังค่ะ
    แล้วใจจะเป็นสุข
    
    รักและห่วงใยห่วงใจอย่างที่สุดนะน้องน้อย
  • แก้วประเสริฐ

    8 กันยายน 2547 10:53 น. - comment id 326806

    โถโอ้โถโธ่ใจกระไรหนอ
    เคยพะนอคลอเคล้าเฝ้าจักหา
    หยาดน้ำตาเคยเช็ดเม็ดนัยนา
    ที่หยาดมาให้เจ้าทุกเช้าสาย
             บัดนี้เล่าเฝ้าคอยรอยรักหวน
    เจ้าไม่ทวนหวนหาพาใจหาย
    คิดว่าต้องห่างลี้แล้วหนีไกล
    หากจิตใจยังห่วงหาและอาดูร.
    
                  แก้วประเสริฐ.
    
    หยอกล้อหน่อยนะครับ.
  • Robert TingNongNoi

    8 กันยายน 2547 12:31 น. - comment id 326893

     
    งดงามกับภาพพร่ามัวที่แสนปวดร้าวครับ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • กอกก

    8 กันยายน 2547 21:11 น. - comment id 327241

    โอ โอ๋..มาปลอบขวัญ
    ปลอบโยนกันนะคนดี
    พี่ปรายอยู่ตรงนี้
    ซบอกพี่เช็ดน้ำตา
    
    ให้ยืมอกเช็ดน้ำตาหนึ่งวันค่ะ
    ห้ามคิดลึกเด๊อ...
    สวัสดีจ้ะ
    
  • แว่นดอย

    19 กันยายน 2547 17:47 น. - comment id 334362

    สวัสดีค่ะหนูเรน
    .....ก็ไม่รู้ว่าอารมณ์บ้าบอเขียนได้ไงไม่รู้ค่ะ
    ขอบคุณมากมากนะคะที่มาทักทานกันค่ะ
  • แว่นดอย

    19 กันยายน 2547 17:48 น. - comment id 334363

    ถึงคุณผลิใบสู่วัยกล้า
    ขอบคุณจากใจค่ะ..........
    
  • แว่นดอย

    19 กันยายน 2547 17:49 น. - comment id 334365

    ถึงคุณแก้วประเสริฐ
    หลอกล้อได้น่ารักจ้ะ....ขอบคุณที่มาสร้างรอยยิ้มให้กันจ้ะ
  • แว่นดอย

    19 กันยายน 2547 17:51 น. - comment id 334366

    คุณ Robert TingNongNoi
    
    ขอบไมตรีอันงดงามสม่ำเสมอค่ะ
    ...ขอบคุณจากใจจ้า
  • แว่นดอย

    19 กันยายน 2547 17:54 น. - comment id 334368

    ขอบคุณ.....คุณกอกกค่ะ
    ......พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วค่ะ.....จะไม่มีความอ่อนแอให้เห็นอีกต่อไปค่ะ
    ......ขอบคุณที่มาทักทายกันให้อุ่นใจค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กันยายน 2547 15:46 น. - comment id 335364

    พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วน้องแก้วเอย
    เหมือนดั่งเคยฟ้าแจ้งกระจ่างใส
    แม้วันนี้หมองหม่นทนทำใจ
    แต่พรุ่งนี้วันใหม่ฟ้าใสมี
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยจ๊ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
  • แว่นดอย

    23 กันยายน 2547 09:20 น. - comment id 336556

    หวังใจ...พบวันให้ที่ได้สุข
    คงไม่ทุกข์ขื่นขมอย่างวันนี้
    ขอฟ้าแจ้งกระจ่างใสเถิดขอที
    โปรดปรานีดวงใจที่มืดมัว
    .....................................
    ขอบคุณที่มาทักทายเสมอค่ะ
    ........คิดถึงกันสม่ำเสมอค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน