อายตะวัน...ที่ส่องฟ้า

zilver

แสงตะวันฉายแสงแรงยามสาย
แสงย่างกรายหมายส่องโลกที่โศกศัลย์
ให้ต้นไม้ได้ตื่นฟื้นขึ้นเร็วพลัน
แสงจากจันทร์ลาลับไปไม่กลับมา
อรุณรุ่งเบิกฟ้าด้วยใจผ่อง
แสงสีทองส่องใจรู้สู้ปัญหา
แสงแดดแผดแสงมิโรยรา
จากแผ่นฟ้าพาใจตื่นฟื้นชีวัน
ตื่นจากห้วงภวังค์นั่งครุ่นคิด
ไม่มีสิทธ์เปลี่ยนใจให้เลิกฝัน
ขอนอนหลับกับฝันดีนี้อีกวัน
ตื่นจากฝันได้มั๊ยเล่าก็เข้าใจ
ตื่นได้แล้วมีนัดไว้กับคนหนึ่ง
ฝากคำซึ้งไว้เมื่อวานจำได้ใหม
9.00นเจอกันหนอแม่หวานใจ
ตอนนี้ไซร้10โมงกว่าน่าลองไป
ที่เก่าเมื่อวานที่หวานฉ่ำ
ที่ประจำทำใจเจอเผลอสั่นไหว
ไม่มีแล้วแม่น้องแก้วยอดหวานใจ
โน๊ตทิ้งไว้คนใจดำทำเศร้าใจ
แสงตะวันลาลับจับขอบฟ้า
เหล่าดาราพร่างพรายกระจายแสง
ใจดวงนี้บอบช้ำทำอ่อนแรง
รู้ใจแจ้งอย่าตื่นสาย อายตะวัน 
อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน
อย่าหมิ่นเงืนน้อย อย่าคอยวาสนา
..เดี๋ยวจะพาให้ล่มจม..เหมือนผมไงครับ
..สมน้ำหน้าตัวเองเนอะ				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    7 กันยายน 2547 14:06 น. - comment id 326121

     
    ใช้ภาษาได้งดงาม  สื่อความ
    ได้อย่างอย่างชัดแจ้งนะครับ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ฟองอากาศ

    7 กันยายน 2547 17:55 น. - comment id 326309

    -_-
    
    จะเป็นกำลังใจให้ละกัน...
    
    ..................................................... :)
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    8 กันยายน 2547 06:37 น. - comment id 326644

    สวัสดียามเช้าครับ
    
    เข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    หากวันนี้ยังมีเธอ
    
    
  zilver

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน