บนเส้นทางเทาทึบที่เปลี่ยวเหงา มีแค่ฉันและเงาบนสายทางอ้างว้าง ที่บนนี้เป็นถนนสายเดิมสายกลาง ที่ฉันต่อเติมช่องว่างด้วยรอยเท้าที่ก้าวไป บนถนนชีวิตสถิตด้วยรอยเท้า เพียงการย่างก้าวของฉันอันหวั่นไหว แม้นการย่างก้าวจะเป็นไปมิแกว่งไกว แม้จะตามความฝันใฝ่ที่พึงมี แม้จะรู้ทางสู้..ยึดมั่นกับอนาคต หรือสายทางอาจมีบ้างที่ลดเลี้ยว แต่เส้นทางเดินชีวิตยังเปล่าเปลี่ยว ด้วยไร้เรี่ยวแรงกำลังใจ... จากใครสักคน... อาจเพียงต้องการความหวานในชีวิต หรือเพียงต้องการเสริมดวงจิตด้วยรักล้น อาจเพียงต้องการกำลังใจจากใครบางคน หรือเพียงเจียมตนเพื่อเดินคนเดียวบนถนนสายเดิม...
6 กันยายน 2547 19:34 น. - comment id 325551
พี่หวานมาทักทายน้องฟองอากาศจ๊ะกลอนเพราะจังแต่งออกมาได้ดีจ๊ะ ^---------------------^ บนเส้นที่เปลี่ยวเหงา กับหนทางที่ทอดยาว มีเพียงฉันกับเงาของรองเท้า ที่ย้ามก้าวไปข้างหน้า บนเส้นทางที่เปล่าเปลี่ยว มีเพียงแต่ฉันแค่คนเดียว ที่เดินอ้างว้างเดียวดาย มองไปทางใดไม่มีใครเหลียวแล สองข้างทางข้างๆ มีแต่หญ้าที่ไหวเอน มีแต่เสียงลมกระทบไม้ มีแต่เสียงจิ๊รีดเรไร ร้องระงมระงาย มีแต่เสียงกลิ่นไอความเหงา มีแต่เงาความวังเวง มีแต่ใจช้ำที่ปวดร้าวเมื่อคนเคียงคู่ ไม่เดินอยู่เคียงข้าง
6 กันยายน 2547 20:20 น. - comment id 325604
บนถนนสายเดิมอันเหงา ปะปนด้วยเศร้าด้วยเธอโหยหา ถนนของชีวิตก็เหมือนกับของฉัน อาจดำมืดเรไรอ้างว้าง ไร้คนเดินบ้างบางเวลา เลยกลายเป็นถนนอันเปลี่ยวใจ เราอาจเป็นเหมือนกัน
6 กันยายน 2547 21:11 น. - comment id 325636
มาอ่านกลอนเพราะๆของฟองอากาศจ๊ะ
6 กันยายน 2547 22:31 น. - comment id 325677
เพียงเสี้ยวหนึ่งแห่งการเดินทาง ย่อมต้องพบอุปสรรคอันมากมายกว่าจะถึงวันนั้น แต่ทว่าหากเรามีพลังแห่งใจที่มั่นคงย่อมสามารถฟันฝ่าอุปสรรคนานานัปการแต่ต้องขาดสิ่งนี้ไม่ได้คือสติปัญญาถึงแม้เราจะเดินทางเพียงคนเดียวก็ตาม ขออวยพรครับ แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2547 00:25 น. - comment id 325717
แม้ในช่วงการเดินทางแห่งชีวิตในบางช่วงอาจทำให้คนเรานั้นท้อถอยหมดกำลัง.. แต่ขอใก้สู้ต่อไปเพื่อวันข้างหน้าที่จะดียิ่งขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้ฟองอากาศสู้ต่อไป
7 กันยายน 2547 04:25 น. - comment id 325753
บนทางที่ก้าวย่าง หากอ้างว้างก็เหลียวหา ดาวฤกษ์ประจำฟ้า สว่างจ้าเป็นเพื่อนคุณ บนทางที่ย่างก้าว ไม่รวดร้าวจะอบอุ่น เพียงคิด..ฝันละมุน จะแอบลุ้นอยู่ข้างเคียง
7 กันยายน 2547 06:46 น. - comment id 325799
สวัสดีครับ มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
7 กันยายน 2547 08:53 น. - comment id 325885
พี่พุดรอเคียงข้างค่ะ เพราะถนนของพี่พุด ก็สายเศร้าสายดายเดียวเช่นกันค่ะ ด้วยรักและห่วงใยมากค่ะ
7 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 326257
จริงๆแล้ว ถนนสายนี้ของน้องฟองอากาศยังมีหลายคนที่เดินไปเป็นเพื่อนอยู่นะคะ อย่าเพิ่งถอดใจไปเสียล่ะ
7 กันยายน 2547 20:41 น. - comment id 326413
เขียน งานได้ไพเราะ .. สื่อสะท้อนอารมณ์.. ได้ดีมากเลยคะ... ..เรน ..แวะมา ..ขอบคุณ ..นะคะ..
8 กันยายน 2547 10:54 น. - comment id 326807
แวะมาให้กำลังใจยามสายๆ มาอ่านกลอนของคนที่แต่งกลอนได้เพราะ บนถนนทางเดินของใครบางคนแอบๆเดินด้วย เพื่อเป็นกำลังใจจะได้ไม่เหงางัยล่ะครับ
8 กันยายน 2547 20:46 น. - comment id 327225
มาทักทายอีกครั้งนะจ๊ะน้องฟองจ๋าเป็นไงบ้างจ๊ะสาบยดีไหมจ๊ะคิดถึงจ้า
14 กันยายน 2547 15:33 น. - comment id 331246
...เหงาหรือ... ...อ้างว้างหรือ... ขอเดินด้วยสิ เราจะเดินย่างก้าวไปด้วยกัน ขอเดินด้วยสิ เราจะเดินย่างก้าวไปพร้อมกัน ขอเดินด้วยสิ หัวใจของเราจะได้ไม่เหงาอีกต่อไป
30 กันยายน 2547 19:34 น. - comment id 341610
บทสุดท้ายงามนัก หนักด้วยถ้อยคำ