ด้วยบาดแผล ความเศร้า ยังเฝ้าหลอน คอยตามติด ทุกตอน ก่อนก้าวย่าง อีกความเหงา คราวก่อนนั้น ยังไม่จาง จะเยื้องย่าง อย่างไร ใจพะวง เคยสูญเสีย สิ่งหวง ดั่งดวงจิต เคยสูญเสีย มิ่งมิตร ที่ไหลหลง ความองอาจ ก่อนเคย ทรนง มลายลง กับดิน เมื่อสิ้นเธอ จึงไม่อยาก พานพบ ประสบอีก จึงเร้นหลีก ความรัก หักใจเสมอ กลัวบาดแผล ครั้งก่อน ตอนเสียเธอ กลัวพบเจอ กับความเศร้า เข้าซ้ำรอย จึงบินเดี่ยว เดียวดาย ตามใจฝัน ให้ผ่านพ้น คืนวัน อันเหงาหงอย ซ่อนเร้นกาย กับน้ำค้าง กลางดงดอย เพื่อรอคอย วันกล้า ท้าวัดใจ
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 4 ก.ย. 2547 12:55 น. - ID 60402 
1207
7
0
4 กันยายน 2547 13:28 น. - comment id 323792
บินมานานแวะพักมั่งสักนิด ใคร่ครวญคิดจะบินไปที่ไหนหนอ ทางผ่านมามีที่ใดให้ชอบพอ ใยมิรอขอพักสักนาที แวะพักผ่อนนอนหลับจับกิ่งไม้ พลางคิดว่ามาอย่างไรใยถึงนี่ หรือวางแผนว่าจะไปที่ไหนดี ขอให้บินถึงที่โดยปลอดภัย... อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะคะ..
4 กันยายน 2547 13:41 น. - comment id 323808
เขียนออกมาได้งามมากครับ.....ในภาษาเหงาำ ความเศร้ามันมีปีกพร้อมจะโบยบินครับ ๚ะ๛ size>
4 กันยายน 2547 13:56 น. - comment id 323823
บินต่อไปให้ถึงซึ่งจุดหมาย แม้ท้าทายก็จะขอวัดใจสู้ บินว่อนร่อนเรื่อยไปให้สุดกู่ ให้โลกรู้ว่าเรานั้น ทรนง มาเป็นเพื่อนบินไปด้วยคนนะคะ
4 กันยายน 2547 16:12 น. - comment id 323950
ฟังสำเนียงเสียงเธอบินอย่างโดดเดียว ราวเธอเลี้ยวแลลับหับไปไหน มองดูแสงแทงผ่านสะท้านใจ ทั้งพุ่มพฤกษ์ไม่มีใครจะอยู่เคียง อ่านแล้วเศร้าตามค่ะ
4 กันยายน 2547 16:12 น. - comment id 323952
บินโดดเดี่ยวเดียวดายไปตามฝัน คงสักวันพบความสุขที่เสาะหา ก้าวต่อไปใจมั่นคงมิร้างลา รอเธอมาคือมิ่งขวัญกำลังใจ....ฯ มาร่วมบินไปด้วยกันค่ะ...บินคู่..น่าจะดีกว่า..บินเดี่ยว..นะคะ..จะได้มีเพื่อนไว้ปรึกษาไงคะ..อิอิ.. แวะมาทักทายกันค่ะ..
4 กันยายน 2547 22:47 น. - comment id 324197
ยังไม่รู้เหมือนกันว่า หากคนที่พิเศษต้องเสียชีวิตไป จะเป็นอย่างไรหนอ กับชีวิตของเราที่เหลือ คงเศร้ามากมาย และไม่ว่าจะใช้ระยะเวลานานเพียงใด ความรู้สึกนั้นก็ยังคงอยู่ เข้าใจนะ
5 กันยายน 2547 06:47 น. - comment id 324309
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนได้เพราะจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
