อย่างไร..เถิด ทรงจำอันแสนดี ฉันยังเคยมีและคงใจ ย่อมมิยอมจักเสียใจ หากทางเดินเธองดงาม ยังยิ้มต่อความงามที่ผ่านเลย อวลอยู่มิรู้ระเหย-เอ่ยถาม- ทรงจำอันอุ่นกรุ่นบาน ขับขานเพลงเก่าคลอเคล้าใจ เก็บไว้ในใจให้ร่ำอบ มิโรยล้างลบ-พร่าไหว พลิ้วอยู่พริ้มอย่าง-กว่าทางใด ในสักเสี้ยวแดนที่แสนดี มิเป็นไร..แม้เธอไม่ใส่ใจ ยังคงความอุ่นใน การร้างหนี ฉันยังคงครุ่นคำนึง-ทุกนาที ขอเธอสู่วิถีที่แสนงาม.. ไม่เจ็บปวดเลยที่เธอลา เพียงแค่หยาดน้ำตามันย้อนหยาม แต่ก็กรุ่นสุขใจในช่วงยาม- ได้เปิดดูถ้อยความจากคำเธอ ด้วยลายมืออัน ยิ้ม - ตรง ร้อยเรียงรูปทรงสม่ำเสมอ กลั่นจากกล่องใจอันเลิศเลอ ต่อฉันผู้เพ้อเจ้อ เพ้อใจ จดหมายถึงกวีหนุ่ม โดยลุ่มลึก ปาฏิหาริย์บันทึกรัก ชื่นฉ่ำ,ใส บทกวีชั่งกิโล - ละมุนใจ พลิ้วผ้าผวยถักใยจากใจเธอ.
4 กันยายน 2547 13:09 น. - comment id 323773
ขออธิษฐานให้เธอมาเห็นนะคะ
4 กันยายน 2547 13:36 น. - comment id 323802
งดงามในแนวจินตนาการที่สร้างสรรค์ ครับทำทุกอย่างได้เพื่อเธอ อย่าไปสน ใจว่าผลลัพย์เป็นอย่างไร......ไม่สำคัญ ๚ะ๛ size>
4 กันยายน 2547 13:40 น. - comment id 323805
ขอบคุณเหลือเกินคุณ tiki- Robert TingNongNoi..
5 กันยายน 2547 06:46 น. - comment id 324308
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนได้เพราะจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
5 กันยายน 2547 10:57 น. - comment id 324435
-ขอบคุณหลาย )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( แห่งกำลังใจทีมีให้