วันศุกร์ที่ 20 กรกฏาคม 2544 แรม 15 ค่ำ เดือน8 ดั่งสายฟ้า ฟาดกลางใจ ใกล้รุ่งสาง เหมือนเรือนร่าง แตกยับ นับไม่ไหว หมดเรี่ยวแรง ท้อแท้ ทั้งกายใจ รับไม่ไหว ในเรื่องราว ที่ได้รับ สิ่งปรากฏ ตรงหน้า แทบบ้าคลั่ง ร่างกายยัง เหมือนตอน เธอนอนหลับ หากไม่เห็น เลือดไหลหลั่ง รถพังยับ คืนเดือนดับ จิตเธอลับ พร้อมกับเดือน โอ้นิจจา ใยเจ้า เฝ้าด่วนจาก รักเจ้ามาก จอมใจ หาใครเหมือน รอยยิ้มยัง เริงร่า ไม่พล่าเลือน กลิ่นกายเนียน หอมกรุ่น ยังอุ่นไอ เจ้าจากไป ลาลับ ไม่กลับโลก ทิ้งความโศก ความเหงา เศร้าไม่หาย ทิ้งความรัก ความหลัง ทั้งใจกาย ให้กับชาย คนหนึ่ง ซึ่งรักเธอ ปานนี้จัก อยู่หนใด ในแมนสรวง ขอให้รู้ ว่ายังห่วง และรักเสมอ แม้เนิ่นนาน กาลผ่านผัน ไม่พบเจอ ไม่เคยเผลอ หมดรักเธอ ฐิติกานต์
3 กันยายน 2547 15:16 น. - comment id 323020
ขอแสดงความเสียใจด้วย ถึงความรักที่จากไปอย่างน่าสงสารค่ะ
3 กันยายน 2547 15:28 น. - comment id 323041
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ เธอจะอยู่ในใจคุณเสมอค่ะ ผู้หญิงไร้เงาเชื่ออย่างนั้น กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงาน
3 กันยายน 2547 15:42 น. - comment id 323061
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
3 กันยายน 2547 15:58 น. - comment id 323081
เศร้ามากครับ ผมก็เคยเจอเหตการณ์ แบบนี้เมื่อ 13 ปีก่อน แต่เป็นคุณแม่ ครับ เข้าใึจความรู้สึกนี้ได้ดีมาก๚ะ๛ size>
3 กันยายน 2547 18:27 น. - comment id 323181
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
4 กันยายน 2547 16:17 น. - comment id 323956
ความรู้สึกที่ดีต่อคนรักของคุณ...จะอยู่ในใจคุณตลอดกาล....เข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ...ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง...
5 กันยายน 2547 11:08 น. - comment id 324441
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ เขาจะอยู่ในใจคุณตลอดไป