เชื่ออีกครั้งได้ไหม...อย่าไหวหวั่น เรื่องคราวนั้นอย่าจำไว้ให้หม่นหมอง ลืมเสียเถิดความช้ำน้ำตานอง อย่าจับจองภาพเศร้า...เผาทิ้งไป เชื่ออีกครั้งเถิดหนา...อย่าผิดหวัง กอบกู้แรงอีกครั้งทำได้ไหม หยุดน้ำตาไหลพรากจากดวงนัยน์ เริ่มอีกครั้งนะใจ...ที่งดงาม ขอร้องใจที่เหงาอย่าร้าวราน อย่าพ่ายแผลพิษพาลจากรอยหนาม รักษาเนื้อหัวใจไม่ลุกลาม กลับสู่ความแกร่งอีกครั้ง...ดังเช่นเดิม เติมความหวังครั้งใหม่นะใจนี้ เลือกหาสิ่งที่ดีมาสร้างเสริม ให้หมดจดงดงามตามแต่งเติม คือจรดเจิมจารบุญให้คุ้นใจ ขอร้องครั้งที่ร้อยอย่าน้อยขวัญ เมฆหมอกนั้นต้องผันผ่านให้สดใส แม้นต้องรอครั้งที่พันอย่าหวั่นไป ขอร้องใจอีกหนบนหวังงาม
พี่ดอกแก้ว 2 ก.ย. 2547 21:51 น. - ID 60268 
809
34
0
2 กันยายน 2547 22:10 น. - comment id 322322
ฉันเพียงแค่ต้องการ ฤเบิกบานบ่หวนมา รักเธอนั้นห่วงหา ไม่มีวันจะร้างโรย ฝาก สาลินีฉันท์ให้อ่านดูครับ เพราะดีครับ...
2 กันยายน 2547 22:37 น. - comment id 322360
หน้าส่วนตัว
บางอย่าง.. ที่สับสน...
ไม่อยากค้น .. ไม่อยากหา..
พยายาม ..ปรับคลื่น ..เวลา..
ปรับใจ..ที่อ่อนล้า .. ให้สดใส..
โลกที่ ..ยังไม่รู้...
ขอคุณครู .. โปรดอภัย..
เด็กน้อย ..มีคำถาม.. มากมาย..
โลกผู้ใหญ่ .. มัย? .วกวน..
..แบบ เรน ..หัดเขียน ..นะคะ..
เป็นบทกวี .. ที่มีคุณค่า .. ในความรู้สึก มากเลยคะ...
..เรน คิดถึง.. ด้วยดิคะ..
2 กันยายน 2547 22:51 น. - comment id 322378
เป็นคำปลอบที่ดีจัง......... แวะมาทักทายพี่ดอกแก้ว วีนัสก่ะเจ้า
2 กันยายน 2547 22:52 น. - comment id 322379
กี่ครั้งที่เข้ามาอ่าน ได้อะไรกลับไปมากมาย นานๆมาสักหน เลยหอบคติติดตัวกลับไปเยอะมาก บทนี้เพราะมากๆเลยค่ะพี่ดอกแก้ว
2 กันยายน 2547 23:21 น. - comment id 322409
ตามติดทุกสถานการณ์ อิอิ อย่ามาขอร้องเสียให้ยาก จะไม่จากเธอนั้นหนีไปไหน เฝ้าติดตามผลงานอยู่ร่ำไป แสนสุขใจได้อ่านกลอนซ้อนปรัชญา
2 กันยายน 2547 23:23 น. - comment id 322412
อ่านเมื่อไหร่ก็เพราะเมื่อนั้น แถมยังได้ข้อคิด คติดีอีกมากหลาย พี่ดอกแก้วช่างรังสรรค์งานได้งามอย่างมีคุณค่าจริง ๆ นะคะ
2 กันยายน 2547 23:29 น. - comment id 322416
เชื่อแล้วจ้าทำให้ใจหวนคิด
เชื่อมิ่งมิตรบอกไว้ในใจเสมอ
เชื่อคำมั่นสัญญาพาละเมอ
เชื่อด้วยเสมอเพ้อหาในความจริง.
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:30 น. - comment id 322417
ขอบคุณที่สุดค่ะในกำลังใจ
3 กันยายน 2547 00:02 น. - comment id 322448
แวะมาทักทายค่ะเพราะจังค่ะบายค่ะฝันดีนะคะ
3 กันยายน 2547 01:20 น. - comment id 322495
ขอร้องน้องกีครั้งก็ยังให้ ด้วยรักพี่จริงใจใช่เพียงฝัน แค่เพียงนี้มอบให้พี่ได้ทุกวัน แค่ขอร้องเท่านั้นร้องไห้เลย อิอิ *-*มาร้องไห้ให้ฟังแล้วกันคะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 02:40 น. - comment id 322514
ไม่รู้จะบอกไงดีเอาเป็นว่าเยี่ยมในทุกๆด้านแล้วกันนะครับพี่
3 กันยายน 2547 02:45 น. - comment id 322516
นั่นสิขอรับพี่ดอกแก้ว คนเรามันล้มต้องลุกใหม่ บทกลอนไพเราะมากขอรับ แวะย่องมาอ่านยามวิกาล อิอิ : )
3 กันยายน 2547 06:29 น. - comment id 322551
ตุ๊กตายุคใหม่ใส่ไฟเติม จึงค่อยเริ่มแรงเดินตามลานไข ดุจใจคนหากพ้นกังวลไป คงสดใสไขต่อก่อสร้างรัง
3 กันยายน 2547 06:58 น. - comment id 322612
หวัดดีครับ มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลยนะครับ
3 กันยายน 2547 08:08 น. - comment id 322649
เมื่อหมดแรงล้ากายใจอย่าอ่อน อย่าแรงรอนถอยล้าคราสะดุด อย่าสิ้นหวังพลังเติมเสริมอย่าทรุด เรื่องรักคุดหยุดน้ำตาอย่าล้าใจ
3 กันยายน 2547 09:16 น. - comment id 322681
เขียน.ออกมาได้งดงามมากครับ ความหวังมันเป็นสิ่งที่ดี สำหรับ ผู้ไม่มีแรงใจครับ และมันเป็นไฟ ดวงสุดท้าย..ที่ส่องอยู่ในโลกมืด ๚ะ๛ size>
3 กันยายน 2547 10:02 น. - comment id 322719
เขียนได้ดีมากเลยครับ อิอิ ขอร้องหัวใจ มันขอยากนะครับ เมกเคยขอ ขอแล้ว ขอเล่า ขอให้ทำใจ แต่ใจเจ้ากรรม ก็ยังเมินเฉย ยังรักเขา รักหมดใจที่มี เฮ้อ..อออ กลุ้มใจ ขออนุญาตเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
3 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 322821
@...หัวใสใจปลาทู... ชื่นชมผู้ที่เขียนฉันท์ได้เสมอเลยค่ะ เป็นอีกบทบาทของความรักที่ไม่หวังผลจากใคร เพราะมากค่ะ ..ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย
3 กันยายน 2547 11:50 น. - comment id 322828
@...เรนน้อย... จากเด็กสู่ผู้ใหญ่ เดินไปบนทางวกวน บางคราวยิ่งสับสน ไม่รู้ตน..ไม่รู้จุดยืน เดินไปด้วยใจหวัง บางครั้งรั้งรอฝืน บางทีต้องกล้ำกลืน เพราะความราบรื่น..ไม่มีจริง เรนน้อย... ขอโทษนะจ๊ะที่มาสวัสดีกันช้าไปนิด ค่อยๆเดินนะคะ ..ยิ่งรู้ว่าทางวกวนก็ยิ่งต้องระวัง แวะพักชมดอกไม้ข้างทางสักนิด เพื่อเติมพลังให้ชีวิตในบางครั้งที่เหนื่อยๆน่ะจ้ะ คิดถึงและห่วงใยเด็กดีของพี่เสมอ ....
3 กันยายน 2547 11:52 น. - comment id 322830
@...น้องวีนัส ... แวะมาอย่างนี้ดีใจจังค่ะ นึกว่ามัวแต่ไปวิ่งเล่นที่บ้านอื่นจนลืมบ้านพี่ดอกแก้วซะแล้ว ขอบคุณมากนะคะ ..
3 กันยายน 2547 11:54 น. - comment id 322832
@...ชะเอม... สวัสดีค่ะน้องชะเอม... ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่านเสมอ งานคงยุ่งนะคะ..จึงไม่ได้เห็นผลงานของน้องชะเอมเลย..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ..ขอให้น้องชะเอมโชคดีค่ะ
3 กันยายน 2547 11:56 น. - comment id 322837
@...คนเมืองลิง... มาอ่านมาเขียน มาแลกเปลี่ยนความคิด มาคุยกันวันละนิด กระชับมิตรในเรือนรัก ขอบคุณมากนะคะ...กำลังใจมาเพียบเลย..อิอิ
3 กันยายน 2547 12:01 น. - comment id 322847
@...ขลุ่ยหลิบ... ที่จริงแล้ว.. ทุกท่านที่เขียนงานในบ้านกลอนไทยหลังนี้ ต่างก็มีความคิดที่ดีของตนแทรกไว้ และก็พยายามสื่อกอกมาตามความรู้สึกของตน เพียงแต่งครั้ง..อยู่ในมุมที่ห่างไกลจากชีวิตของผู้อ่าน.. แต่เชื่อค่ะ..เชื่อแน่ว่า อีกไม่นานนัก ที่นหลังนี้จะมีนักเขียนที่มีคุณภาพเกิดขึ้นมากมาย สืบทอดสายธารงานจารบทกวีให้รุ่งเรืองต่อไป ขอบคุณในกำลังใจอันมีค่าที่มอบมาเสมอนะคะ
3 กันยายน 2547 12:04 น. - comment id 322851
@...แก้วประเสริฐ... เชื่อหัวใจไม่ไร้หวัง เชื่อพลังที่เนืองหนุน เชื่อมวลมิตรที่ค้ำจุน เชื่อความอบอุ่นในบ้านกลอนไทย เชื่อ..เช่นกันค่ะแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากนะคะ..กับความไว้วางใจ
3 กันยายน 2547 12:07 น. - comment id 322854
@...tiki... การมอบกำลังใจแก่กันเป็นสิ่งที่สวยงาม ท่ามกลางความวุ่นวายของเมือง หลายคราวที่..ต้องการกำลังใจ ก็มักจะได้รับจากคุณทิกิเสมอ... ขอบคุณมากนะคะ .. ขอให้รุ่งเรืองในชีวิตทุกด้าน ปราศจากภัยพาลในทุกหนค่ะ
3 กันยายน 2547 12:08 น. - comment id 322858
@...เพราะรัก... ชื่อที่มีความหมายดีจัง ขอบคุณที่มาทักทายก่อนนอนนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
3 กันยายน 2547 12:13 น. - comment id 322863
@...ผู้หญิงไร้เงา... ใจสองใจ..ไม่เคยไกลในรู้สึก มั่นระลึกห่วงใยแม้ในฝัน ความหวังดีที่พี่น้องมีให้กัน ทุกคืนวันอบอุ่นใจไม่ไร้เธอ... น้องตูนคือผู้หญิงไร้เงาที่มาอยู่เคียงข้างพี่ดอกแก้วเสมอ แม้จะมองไม่เห็น แต่ก็ทราบค่ะว่าน้องตูนอยู่ตรงนั้นทุกครั้ง ตรงความคิดถึง ความห่วงใย และความปรารถนาดี...ที่มีให้พี่ดอกแก้วไงคะ เรียนหนัก..พักให้เหมาะสมนะคะ จะเอาใจช่วย..และส่งกระแสจิตอวยพรให้สำเร็จการศึกษาโดยเร็วค่ะ
3 กันยายน 2547 12:21 น. - comment id 322870
@...ม.ปณิธาน... ขอบคุณมากค่ะ... กำลังใจนั้นมีค่าเสมอ.. แต่พี่ดอกแก้วเองก็ไม่กล้ารับในคำยอกย่องใดๆ เพราะทราบดีว่า ยังอยู่ในระหว่างฝึกหัด ..สมัครเล่นที่จะมาคิดมาเขียนและมาอ่านงานที่เป็นมรดกของชาติที่ทุกท่านร่วมกันสืบสานไว้ เพียงแต่บางแนวนั้นไม่ถนัดที่จะเขียน และก็มีเวลาว่างไม่มากนักที่จะเข้าไปทักทายจนครบทุกท่าน แต่ด้วยความสุจริตใจแล้ว..ชื่นชมและอวยพรทุกๆคนให้ประสความเสร็จในงานเขียนและในการงาน การศึกษา.. บ้านหลังนี้เปรียบเหมือนที่พักผ่อนหย่อนใจที่จะเข้ามาชมความสวยงามของบุปผามาลีกวีวรรณของแต่ละคน... คงยากที่จะบอกว่าดอกไม้ดอกไหนสวยและมีกลิ่นหอมที่สุด ....เพราะอยู่กับรสนิยมของผู้มาพักผ่อนในสวนกวีแห่งนี้ ขอบคุณอีกครั้งในกำลังใจค่ะ ม.ปณิธาน
3 กันยายน 2547 12:25 น. - comment id 322876
@...เมจิคเชี่ยน... นานๆแวะมาที... ก็มาอย่างนักกีฬาที่แข็งแรงเลยนะคะ อิอิ..ดีจริง... ล้มแล้วก็ลุกขึ้น จะเจ็บบ้าง..ปวดบ้าง..ก็ลุกขึ้นใหม่ เหมือนเด็กเล็กๆทุกคน ..ที่กว่าจะเดินเก่งวิ่งเก่ง...ก็ร้องแงกันมานักต่อนักเพราะหกล้ม เรามาเลียนแบบวิถีชีวิตเด็กก็ดีนะคะ ชีวิตจะได้อยู่ง่ายขึ้น ขอบคุณที่แอบแวะมาค่ะ
3 กันยายน 2547 12:28 น. - comment id 322879
@...อรุโณทัย อาภาภัส... หมดแรง..ต้องเติมพลัง หมดหวัง..ต้องสร้างหวังครั้งใหม่ หมดลาน..ต้องวานผู้อื่นไขใจ หมดความหมองไหม้...ต้องแก้ไขใจตน ขอบคุณมากนะคะ.. ชื่นชมความคิดของอาภาภัสที่ปรากฏในบทกวีทุกชนิดเสมอเลยค่ะ..ช่างคิดและช่างเขียน
3 กันยายน 2547 12:31 น. - comment id 322884
@...ผลิใบสู่วัยกล้า น้องไก่... ขอบคุณมากค่ะ..ชายหนุ่ม(ไม่โสด)ผู้มีกำลังใจเหลือเฟือ เห็นความใจดีของน้องไก่อยู่ทุกที่ เห็นพืชพันธุ์แห่งไมตรีงดงามมากมาย
3 กันยายน 2547 12:34 น. - comment id 322887
@...ชัยชนะ... แขกที่พบบ่อยครั้งน่าชังนัก มาขอพักในใจไม่เกรงขาม คือแขกชื่อผิดหวัง.มาคอยตาม ต้องเปิดฟาร์มชื่อสมหวังให้นั่งรอ อิอิ..รักคุกเรื่อยเลยนะคะชายหนุ่มคนนี้
3 กันยายน 2547 12:37 น. - comment id 322890
@...ทิงนองนอย... งามมากค่ะ...กับความคิด ไฟดวงสุดท้าย..ในโลกมืด ..แห่งความท้อแท้ หลายคนต่างต้องการ..แต่ไม่รู้วิธีที่จะเปิดไฟ หาปลักไม่พบ ...เพราะไม่พยายามใช้สายตามองอย่างพิจารณานั่นเอง ขอบคุณมากนะคะ..อีกหนึ่งกำลังใจที่มีค่าทุกคราว
3 กันยายน 2547 12:39 น. - comment id 322892
@...ผู้ชายอารมณ์ดี เมกกะ... ขออะไรจากใครก็ขอพอจะขอได้ง่ายนะคะ แต่ใจตนเองนี่ซิ ..ขี้เหนียวชะมัด... ต้องพยายามค่ะ ....หัดๆๆๆ อีกหน่อยก็เข้าชิงเหรียญทองโอลิมปิกได้แน่ๆ ..มีความหวัง..อิอิ ขอบคุณค่ะ....อิอิ หิวข้าวแล้วละ
4 กันยายน 2547 04:08 น. - comment id 323561
มาทักทายตอนดึกๆค่ะฝันดีนะคะ
4 กันยายน 2547 11:05 น. - comment id 323692
@...เพราะรัก... ขอบคุณมากนะคะ..
5 กันยายน 2547 15:26 น. - comment id 324638
อิอิอิคนมันเก่งยังไงก็เก่งอ่ะคะพี่ดอกแก้วขาๆๆๆ แบบว่ามองอะไรเห็นอะไรก็สามารถเอามาแต่งเป็นบทความเป็นบทกลอนคนอย่างนี้หายากค่ะอย่างพี่ดอกแก้วน่าชื่นใจและชื่นชมในความสามารถค่ะขอนับถือค่ะ รักจากจิต ฝังจากใจ รักอะไร ไม่เท่ารักเธอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
