หน้าส่วนตัว
ปั่นป่วนรัญจวนหวนคิด
ฟ้าครืนคร่ำร่ำร้องคะนองฟ้า
วิชชุพาสายแข่งแห่งสีแสง
อสุนีบาตพาดเวหาสเป็นสีแดง
ดุจคนแสลงน้ำใจคิดใฝ่ปอง
ลมโชยโหมโรมเร้าเฝ้าครวญคิด
ด้วยมีจิตจากไปเศร้าใจหมอง
ครั้นหวนพินิจไปเมื่อไตร่ตรอง
เห็นจะต้องใช้กาลผ่านเวลา
ครั้นมิจากหากรักมาพรากหนี
เสมือนนารีมอบรักไม่จักหา
รสสุคนธ์พากลิ่นที่โชยมา
จนกานดามาพรากรักแรมไกล
ฟ้าคร่ำครวญหวนไห้แต่ไร้ฝน
โอ้ดวงกมลพ้นหายช่างเป็นไฉน
พอหล่อนพรากจากไปมิทันไร
โธ่จิตใจทำไมได้คร่ำครวญ
นี่หรือว่าฟ้าดินท่านกำหนด
ยากจะปลดหมดเปลื้องเรื่องกำสรวล
ด้วยพาจิตปั่นป่วนหวนรัญจวน
มาทบทวนชวนคิดเป็นอนิจจัง
ช่างอนาถตัวเราเข้ามาติด
มันสิงสถิตคิดอยู่เป็นทุกขัง
ถ้าวางหายกลายจากมิจริงจัง
สิ่งประดังทั้งหลายย่อมหายไป
นี่แหละหนอพอเหตุนั้นได้เกิด
ผลนั้นเชิดชูไปให้ผ่องใส
พอพานพบสบแล้วไม่สบายใจ
เพื่อผ่อนคลายจึงได้ใช้ธรรมครอง.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 2 ก.ย. 2547 14:54 น. - ID 60232 
1094
34
0
2 กันยายน 2547 15:07 น. - comment id 321987
ใช้ภาษาและปรัชญาออกมา..ได้ อย่างลึกซึ้งงดงามมากครับ๚ะ๛ size>
2 กันยายน 2547 15:44 น. - comment id 322023
เขียนได้ดีมากครับ เมกขอเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ สายรุ้งเกิดเมื่อฝนกระทบละอองแดด แต่น่าแปลกที่จับต้องมันไม่ได้ คงเหมือนรักที่ต้องสัมผัสกันด้วยใจ มันไม่ใช่เพียงแค่การบอกรักกัน เพราะฉะนั้นฉันเลยอยากจะชวนเธอ มาร่วมเจอร่วมสัมผัสรักกับฉัน มันคงเป็นรู้สึกที่มหัศจรรย์ คงเหมือนฝันที่กลายเป็นความจริง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
2 กันยายน 2547 15:49 น. - comment id 322029
เข้ามาอ่านแง่คิด คติเตื่อนใจ ของคุณ ซึ่งทำได้ดีจริงๆ
2 กันยายน 2547 17:47 น. - comment id 322104
ข้าพเจ้ามาทักทายคุณแก้วประเสริฐ งานงามค่ะ ทั้งเรียบเรียงความคืดและถ้อยคำค่ะ
2 กันยายน 2547 18:40 น. - comment id 322137
ยังเพราะเหมือนเดิมนะคับ ..^_^
2 กันยายน 2547 18:40 น. - comment id 322138
มาให้กำลังใจอย่าไปคิดมากค่ะ
2 กันยายน 2547 19:29 น. - comment id 322178
ต้องใช้หลักธรรมเข้าช่วยเนอะ..ถึงจะได้หลุดพ้นไปน่ะ บางปัญหาต้องไตร่ตรองอย่างรอบคอบและมีสติค่ะ.. ....
2 กันยายน 2547 20:01 น. - comment id 322203
ปั่นป่วยรัญจวนหวนคิด ตอนที่เห็น..หัวเรื่อง ในหน้าหนึ่ง.. เอ๊ะ..แก้วประเสริฐพิมพ์ผิด... หรือแกล้งเล่นคำ ดึงความสนใจ.... พอเข้ามาอ่านแล้ว.. ก็เลยปั่นป่วนรัญจวนจิต.... คำคมเหมือนเดิมน่ะเพื่อนเรา
2 กันยายน 2547 20:35 น. - comment id 322239
^____^ แต่งได้ยอดเยี่ยมเลย..
2 กันยายน 2547 21:32 น. - comment id 322284
แต่งกลอนได้ดีมากค่ะ ให้ความคิด..ให้สติคิด.. มีสติเสียอย่าง..ทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ
2 กันยายน 2547 22:39 น. - comment id 322362
คุณ Robert TingNongNoi
ขอบคุณมากครับ ผมเขียนตามอารมณ์ครับ
ในขณะนั่งมองฝนตกอยู่ ตั้งใจว่าจะไปเล่นเปตองกับเพื่อนๆ ไม่ได้ไปเลยนั่งมองท้องฟ้าขณะฝนตกพร่ำๆดูเลยแต่งขึ้นมาครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:41 น. - comment id 322365
คุณ เมกกะ
ตามสบายเลยครับ หายไปนานหรือว่ามัวไปจีบสาวๆอยู่เพลินเลยไม่ค่อยได้เจอกัน น่าอิจฉาจังเลย คนหล่อก็แบบนี้แหละปากหวานด้วยไปกันใหญ่
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:42 น. - comment id 322368
คุณ ม.ปณิธาน
ขอบคุณมากครับ ยังไงๆก็มาอีกนะครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:43 น. - comment id 322369
^_^ ชอบค่ะ ไพเราะและให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะขอบคุณค่ะ ถ้าไปบวชมีหวังเป็นมหา ช่วยนำพาคนมีกรรมพบธรรมได้ เตือนสติชี้ทางสว่างใจ ดั่งแก้วใสแก้วประเสริฐได้เกิดบุญ........
2 กันยายน 2547 22:44 น. - comment id 322371
คุณ แว่นดอย
ขอบคุณมากเลยครับ ผมพยายามสอดแทรกธรรมเสมอไม่มากก็น้อยครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:45 น. - comment id 322373
คุณ รักคุณคับ
ขอบคุณมากครับ หายไปนานเหมือนกันนะครับ คิดถึงเสมอ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:46 น. - comment id 322374
คุณ ทิกิ
ได้รับกำลังใจจากคุณรู้สึกปลิ้มมากครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:48 น. - comment id 322377
คุณ กุ้งหนามแดง
ผมเคยบอกแล้วว่าหมู่นี้รู้สึกแปลกอย่างไรชอบกลหรือว่าใกล้จะตายกระมัง คิดถึงแต่เรื่องธรรมมะเสมอๆ เมื่อเป็นเช่นนี้ก็เลยแต่งกลอนไปด้วยเกี่ยวกับธรรมเข้าข้องด้วยจ้า เพื่อนรักทดลองบ้างซิอาจารย์บอกหากทำได้กุศลทั้งคนอ่านและคนเขียนด้วยนา ขอบคุณเพื่อนมากจ้า
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 22:56 น. - comment id 322384
คุณ ภูตะวันฯ
พ่อรูปหล่อคนนี้ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ อ่านใจผมออกเลย ใช่ครับ ตอนผมป่วยนั้นหัวปั่นมากคิดถึงคนโน้นทีคนนี้ที คิดจะไปออกกำลังกายโดยว่าจะไปเล่นเปตองก็ไม่ได้ฝนตกพร่ำๆ นั่งมองฟ้าเลยเขียนกลอนบทนี้ครับ เลยทำลองเล่นคำหน่อยครับขั้นแรกพิมพ์ผิดครับแต่เห็นแปลกดีดันตรงกับเราป่วยด้วยเลยปล่อยเลยตามเลยครับ ขอบคุณมากนะครับเพื่อนที่มาเยี่ยมให้กำลังใจผม
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:05 น. - comment id 322392
คุณ Namsai
ขอบคุณมากเลยครับ แต่ที่ยอดเยี่ยมเป็นน้ำใจที่ใสสะอาดของคุณมากกว่าครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:06 น. - comment id 322393
ปั่นป่วยรัญจวนหวนคิด ชื่อกระทู้ผิดค่ะ คุณแก้วประเสริฐ ..
2 กันยายน 2547 23:06 น. - comment id 322394
คุณ กอกก
ขอบคุณมากครับ จริงครับคนเราหากขาดสติเสียอย่างจะทำสิ่งใดก็ไร้ผลถึงทำได้ก็ไม่ได้ดีครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:13 น. - comment id 322403
คุณ คนเมืองลิง
ขอบคุณมากครับ แต่จะให้ผมบวชยังไม่ได้หรอกครับเพราะยังละอะไรต่อะไรมิได้หากไปบวชจะทำให้ผ้าเหลืองที่แสนบริสุทธิ์เปอะเปื้อนได้เพราะใจผมยังไม่ผ่องใสเพียงพอครับ ผมว่าคนเอาผ้าเหลืองมาสวมไว้หลายคนเดียวจะเข้าตัวผมเอง เลยไม่บวชครับแต่ก่อนเคยบวชมาแล้วเหมือนกันตอนนี้สติสัมปชัญญะดีมาก ทั้งพรรษานั่งสมาธิในโบสถ์ทุกๆวันจนลาสิกขานั่นแหละครับ เพียงแต่สอบนวกะภูมิได้เลขตัวเดียวนำหน้าไม่มีใครตามเท่านั้นแหละที่ผมภูมิใจมากครับ ไปสอบสนามหลวงที่วัดพลับครับ ขอบคุณมากนะครับผมพูดมากไปหน่อยครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:21 น. - comment id 322408
..@...อุ๊ย..ใช่เลยชื่อกระทู้เปี้ยนไป๋ อิอิ ก่อนอื่นมาขอขอบคุณตรงนี้ก่อนนะค่ะ สำหรับกลอนที่มอบให้ดอกแก้วไว้นะค่ะ เดี๋ยวจะไปพยายามตอบให้สุดๆเลยค่ะ สำหรับความเอื้ออาทรค่ะ พร้อมดอกไม้จากเมล์นะค่ะ..เอ..แต่กลอนนี้ก็เยี่ยมเลยค่ะคุณแก้วประเสริฐ..ขอตอบสักหน่อยดีกว่านะค่ะ.. ...ประกายกานต์ผ่านฟ้าหาห้วงฝัน แสงตะวันอ่อนอ่อนซ้อนธรรมใส เสียงสะท้อนธรรมะจากหัวใจ ความเย็นในโลกกว้างบนทางธรรม
2 กันยายน 2547 23:39 น. - comment id 322430
ครับไม่เป็นไรครับเอาเป็นสหายทางธรรมด้วยกันย่อมเข้าใจในธรรมซึ่งกันและกันเป็นอย่างดีครับ เพียงเท่านี้ก็สุดปลื้มแล้วครับ ขอบคุณครับแล้วผมจะแวะไปที่สลักจิต-สลักธรรมเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:39 น. - comment id 322431
ครับไม่เป็นไรครับเอาเป็นสหายทางธรรมด้วยกันย่อมเข้าใจในธรรมซึ่งกันและกันเป็นอย่างดีครับ เพียงเท่านี้ก็สุดปลื้มแล้วครับ ขอบคุณครับแล้วผมจะแวะไปที่สลักจิต-สลักธรรมเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2547 23:44 น. - comment id 322438
คุณ พี่ดอกแก้ว
ผมขอโทษด้วยนะครับไม่ได้เขียนคำนำชื่อไว้เพราะอ่านแล้วดีใจเข้าใจมากครับ
แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2547 00:08 น. - comment id 322452
ตั้งสติรับรู้ซึ่งถูกผิด แล้วค่อยคิดเบือนบิดปิดสมอง ไม่ให้เกิดกิเลสเภยผองครอง ให้มีแต่เนืองนองรสพระธรรม *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 06:30 น. - comment id 322552
..เรน..ชอบชื่อ ..กระทู้ ..จัง ..อิอิอิ..
ชอบบทกวี ..ของพี่แก้ว..
ชอบบทกวี ของพี่เมก..
ด้วยคะ..
3 กันยายน 2547 06:42 น. - comment id 322576
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลย
3 กันยายน 2547 09:17 น. - comment id 322682
คุณ อัลมิตรา
ครับคืออย่างนี้นะครับตอนแรกผมพิมพ์ผิดป่วยที่จริงต้องป่วน ผมเลยมาคิดว่าผมพิมพ์ตอนป่วยเลยเกิดจินตนาการขึ้นด้วยขณะฝนตก ผมเลยปล่อยเลยตามเลยแต่มาแก้ที่ด้านล่างครับ กลับมาอ่านดูมันก็เก๋ไก๋ไปอีกแบบครับ อิอิ ขอบคุณมากเลยครับมิตรแท้จริงๆ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2547 09:20 น. - comment id 322685
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
ขอบคุณมากเลยครับท่านผู้หญิงมิตรที่ยั่งยืน ดังที่กล่าวไว้กับเพื่อนๆด้านบนแล้วว่าไม่รู้จะทำอย่างไรเลยเขียนกลอนไว้ครับ เขียนเสร็จก็ส่งปั๊บเลย อิอิ หวังว่าเพื่อนรักคงจะมาเยี่ยมอีกนะครับ
แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2547 09:22 น. - comment id 322687
คุณ rain
ชื่อกระทู้นั้นตอนแรกพิมพ์ผิดแต่ว่ายังป่วยอยู่เสร็จแล้วมาดูเลยไม่อยากแก้เห็นเก๋ไก๋อีกแบบหนึ่งแล้วยังป่วยเสียด้วย เลยปล่อยเลยตามเลยแต่มาแก้ไว้ด้านล่างครับ
คุณเมกกะเขียนกลอนยอดเยี่ยมอยู่แล้วครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2547 09:25 น. - comment id 322688
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
ขอบคุณมากเลยครับ ที่ได้รับการสนใจให้น่าอ่านนะครับ แล้วช่วยมาเป็นกำลังใจในโอกาสต่อไปด้วยนะครับ
แก้วประเสริฐ.
6 กันยายน 2547 14:03 น. - comment id 325344
มาให้กำลังใจแล้วกันจ๊ะ...ป่านนี้คงหายป่วยไปหลายรอบแล้ว...ที่สำคัญ...ราชิกา...กลัวจะป่วยใจ..อีกละซี...คราวนี้..คงจะหนักน่าดูเหมือนกัน...อิอิ..ขอแซวแฝดเพื่อน..หน่อยเถอะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
