พิศภาพสะท้อนภาพ สะเทือนทราบอยู่ในใจ สังคมคือต่างใคร ล้วนคิดไต่ไปต่างกัน ดวงตาล้วนต่างมอง ไปตามท่องทะยานฝัน ต่างใจไม่แบ่งปัน ต่างแข่งขันสู้กันไป แปลกหน้าอยู่ทุกที่ แปลกเสรีที่มีให้ จึงแปลกแตกออกไกล แม้ใกล้ ๆก็ไกลกัน ดวงใจแต่ละใจ ล้วนยากไร้อารมณ์ขัน ซึมหมองไปทั้งนั้น ต่างตีบตันหัวใจตน ขอน้อยสักเพียงนิด กระจิดริดก็เหลือล้น ต่างยิ้มจะน่ายล จะเป็นคนมีหัวใจ
30 สิงหาคม 2547 22:36 น. - comment id 319640
ผมเพิ่งกลับจากทางไกล พาญาติไปเยี่ยมญาติ ผมไปเห็นคนยิ้มประหลาด แกยิ้มบ่ขาดเลยทั้งวัน ขาของแกผูกล่ามด้วยโซ่ โอช่างเป็นอย่างนั้น ผูกขากับเสาเราคาดกัน ว่าแกคงดุจำทำร้ายคน แต่แม่ของแกนั้นว่า ทุกวันเวลาแกห่ได้บ่น ได้แต่ยิ้มยิ้มอิ่มกมล ล่ามเพื่อให้ผู้คนสบายใจ ผมไม่รู้เข้าไปทัก แกมองหน้าเพราะไม่รู้จักใช่ไหม พอแม่แกแนะนำว่าเป็นใคร แกค่อยยิ้มให้โดยดี แล้วเราก็จากคนยิ้มมา พูดคุยกันว่าใยเป็นแบบนี้ ญาติของแกว่าก่อนนั้นแกมี สติสตังค์ดีเหมือนเรา ก็เพราะพลาดพลั้งเพียงครั้งเดียว ฟังแล้วให้ห่อเหี่ยวยิ่งกว่าเก่า โอ้คนเราหนอคนเรา คนยิ้ม-คนไม่ยิ้มใครเศร้ากว่ากัน
31 สิงหาคม 2547 09:39 น. - comment id 319916
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ ไม่ใช่ใครคนกันเอง กลอนน่ารักดีนะครับ
31 สิงหาคม 2547 10:17 น. - comment id 319964
เขียนได้ดีมากครับ จิตใต้สำนึกของทุก ผู้ใฝ่ดี มีอารมณ์ร่าเริงครับ แต่สภาพภาวะ ของสังคมที่มารุมเร้า นำเอาความเครียด มากลบลบความเบิกบาน ไปจนหมดครับ ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 11:03 น. - comment id 319985
ขอบคุณพี่กพ.ที่มาช่วยยิ้ม และคนกันเองที่ผมไม่รู้ว่าใคร และคุณโรเบิร์ต ติงนองน่อยด้วย
31 สิงหาคม 2547 12:45 น. - comment id 320066
แวะมาอ่านด้วยคนนะคะ
31 สิงหาคม 2547 19:09 น. - comment id 320277
แวะมาส่งยิ้มกว้างๆ ๑ู^___________________^๑ นะเจ้า วีนัสก่ะเจ้า
31 สิงหาคม 2547 20:45 น. - comment id 320328
ขอบคุณนะครับที่แวะมาส่งยิ้ม ขอบคุณกะเจ้า
31 สิงหาคม 2547 21:47 น. - comment id 320400
เพียงแค่ยิ้มให้กัน ในทุกวันวันละนิด เพียงแค่นี้ต่อชีวิต ให้ดวงจิตได้สดใส *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
1 กันยายน 2547 18:24 น. - comment id 321218
^-^
1 กันยายน 2547 20:22 น. - comment id 321302
ขอบคุณผู้หญิงไร้เงา และข้าวปล้อง ที่มาส่งยิ้ม ยิ้มให้เช่นกันครับ