จันทร์กระจ่างกลางฟ้านภาสวย ประดับด้วยเดือนดวงงามอร่ามโฉม แสงกระจ่างลอยเด่นเพ็ญโพยม คอยปลอบโลมดวงใจกระต่ายดง เจ้าสาดแสงส่องใจใครกันเล่า กระต่ายเห็นเพียงเงาเฝ้าลุ่มหลง มิได้เจียมใจตนเป็นคนดง เฝ้าพะวงหลงฝันถึงจันทร์งาม อันเพ็ญโสมนั้นอยู่ครองคู่ฟ้า มิเคลื่อนคลา ลงมาให้ใครเขาหยาม สู้ลอยสูงให้เขาเห็นเพ็ญดวงงาม มิคิดลามโลมเลียบลงเหยียบดิน โอ้ละหนอจันทร์ในใจกระต่ายน้อย ความหวังคอยจักได้พบมาจบสิ้น เจ้าเพียงสาดแสงโสมมาโลมดิน เลิกถวิลเหลียวลับกลับพงไพร บทกลอนไทย
srivijitra 29 ส.ค. 2547 10:17 น. - ID 59915 
795
2
0
29 สิงหาคม 2547 11:09 น. - comment id 318490
เป็น Version หนึ่งที่งดงามและ แฝงความนัยได้สวยครับ ๚ะ๛ size>
29 สิงหาคม 2547 11:15 น. - comment id 318495
สวัสดีค่ะ คุณ โรเบิร์ท ไม่ได้เข้ามาซะนานเลยค่ะ ขอบคุณมากน๊ะค๊ะ สำหรับคอมเมนท์ ของคุณค่ะ สบายดีน๊ะค๊ะ
29 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 318566
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
