เรื่องน้อยนิดมหาศาล..

กุ้งหนามแดง


ร้อย..รำพันฤาจะซึ้งเท่าหนึ่งเจ็บ
พัน..หนาวเหน็บบรรยายหาคลายหนาว
หมื่น..แย้มยิ้มหรือเสนาะหัวเราะราว
แสน..สกาวยังลางห่างประภัส
หนึ่ง..อนงค์หลงทางท่ามกลางหมอก
สอง..คำบอก*ลา.ก่อน*ร้อนสะบัด
สาม..อารมณ์*ขม.เศร้า.แย่*มิแน่ชัด
สี่..กำจัด*ฉัน.เธอ.เขา.เรา*จากลา
หลาย..วิธีสอนตนจงทนอยู่
หลาก..ความรู้แต่หลังเฝ้ากังขา
มาก..ประสบครบความตามตำรา
อนันตา..มีเทียมเจ้าเรียมตรอม
เล็ก..รับมือเลิกหลบหวังจบซะ
น้อย..ชำระหัวใจใฝ่ถนอม
หน่อย..สลายคลายเศร้าเฝ้าประนอม
นิดเดียว..ยอมเผชิญมิเกินแรง..
..
				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    27 สิงหาคม 2547 15:32 น. - comment id 317657

    โอ้งามช่างสวยงามจริงๆ หมดจดเหลือเกิน  คงงามเหมือนคนเขียนนะ เรานั่งเทียนเองจ้า
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • Robert TingNongNoi

    27 สิงหาคม 2547 16:23 น. - comment id 317689

     
     เยี่ยมยอดครับในการร้อยเรียง
    เปรียบเทียบ คิดว่าหาผู้เปรียบมิ
    ได้ในเชิงรังสรรค์ แต่งความฝัน
    ออกมาได้อย่างบรรเจิด   ควรค่า
    เป็นเลิศขอคารวะจากใจ   ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • คนเมืองลิง

    27 สิงหาคม 2547 17:11 น. - comment id 317726

    ขอหลบเข้ามุ้งอีกรอบดีกว่า
  • พี่ดอกแก้ว

    27 สิงหาคม 2547 17:50 น. - comment id 317740

    อยู่ที่ใจ..ใหญ่หรือนิด...จิตปรุงแต่ง
    ให้เปลี่ยนแปลงร้อยพันยันหมื่นแสน
    หากเพียงรู้แล้วจบไม่คลางแคลง
    ความร้ายแรงสงบพรากจากตัวตน
    
    มาเยี่ยมค่ะ
  • อาภาภัส ไม่ได้ล้อคอิน

    27 สิงหาคม 2547 19:35 น. - comment id 317789

    กลุ้มใจจังนั่งเหม่อเก้ออึดอัด
    ก็ดันซัดสั่งกุ้งโตกว่าเขียง
    เงินไม่พอจะจ่ายต้องขายเตียง
    เพราะอยากเพียงกินนิดเกือบอดโซ
    มหา...ศาลไม่มีที่เกิดกุ้ง
    แต่ทั่วคุ้ง มหาสมุทรมีอักโข
    เรื่องน้อยนิดคิดแบ่งเป็นกองโต
    กุ้งหลายโลแบ่งถัวได้ทั่วกัน
    
    คิดถึงค่ะ แต่ไม่ได้พบคุณนานแต่งไม่ค่อยได้แล้วละ
  • กุ้งหนามแดง

    27 สิงหาคม 2547 20:32 น. - comment id 317813

    ตอบกลับค่ะ:
    
    คุณแก้วประเสริฐ:
    
    แล้วแต่จินตนาการน่ะ เรื่องนี้บอกม่ายได้เลย..
    บุ๋ง บุ๋ง..กลับทะเลดีกว่า..
    .....................................................................
    คุณทิงนองนอย:
    
    กลัวเบื่อกลบทซะก่อน เลยเอาเรื่องนี้มาคั่นหน่อยค่ะ..พอดีได้ยินคำนี้มาเลยเก็บมาเขียนซะเลย..ยืมเขามาใช้หน่อยนึงค่ะ..
    .....................................................................
    คุณคนเมืองลิง:
    
    นอนแต่หัวค่ำจังค่ะ..
    ....................................................................
    คุณพี่ดอกแก้ว:
    
    นั่นสิค่ะ อยู่ที่การปรุงแต่ง หยุดได้เมื่อไรก็พ้นทุกข์เมื่อนั้น...ดูตัวเองยังไม่ค่อยจะทันเลยค่ะ ขณะจิตปุ๊ปปั๊บ คิดไปโน่น..เกินห้ามแรงจิตจริงๆ ค่ะ..กว่าจะรู้ตัวก็เรื่องยาว..
    .....................................................................
    คุณอาภาภัส:
    
    คิดถึงเช่นกันน่ะค่ะ แต่เอ มาทีไรกินกุ้งทุกทีเลยค่ะ...
    
    แบ่งกันนิดจิตสุขสันต์แบ่งปันสุข
    อย่าไปขลุกอยู่คนเดียวน่ะเธอจ๋า
    อาภาภัสจัดกุ้งให้ใครนำพา
    แวะมาหนานำปรุงให้ยุ่งไป
    
    มหาศาลด้วยน้ำใจใครก็ทราบ
    กุ้งซึ้งซาบในไมตรีที่สดใส
    ไม่เจอกันทุกวันไม่เป็นไร
    พบเมื่อไรทักบ้างอย่าห่างเลย..
    
    ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ มาทีไรเป็นอาหารคุณอาภาภัสทุกทีเลยค่ะ..อิอิ..
    .......................................................................
    
    
    
  • Oracle

    28 สิงหาคม 2547 02:26 น. - comment id 317944

    เขียนได้ดีจริงๆ ยอมรับ ;)
  • ทิกิ_tiki ยังไม่ลงทะเบียน

    28 สิงหาคม 2547 10:45 น. - comment id 318016

    อยากกินกุ้งเผา จริง อะจ้ะ
  • กุ้งหนามแดง

    28 สิงหาคม 2547 18:25 น. - comment id 318182

    ขอบคุณค่ะ คุณ Oracle  :)
    
    .....................................................................
    คุณ tiki:
    
    มาทานด้วยกันน่ะค่ะ เปิดบ้านรอ..อิอิ..
    ....................................................................
  • ชัยชนะ

    29 สิงหาคม 2547 22:49 น. - comment id 318968

    ฟังชื่อขัดกันชอบกล ตกลงว่าเป็นเรื่องยาก หรือง่ายกันแน่
    
    ปลอก คอคล้องมีไว้ใส่สุนัข
    กล้วย  กล้วยจักเรื่องง่ายง่ายถ้าใจกล้า
    เข้า     ไปแก้คลายออกเขาบอกมา
    ปาก     ว่ากล้าแต่เข้าหาขาสั่นเทา
    
    ก็นอกเรื่องนะครับ สมัยนี้เขายิ่งชอบเลี้ยงสุนัขตัวโตไว้เฝ้าบ้านกันซะด้วย
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    30 สิงหาคม 2547 10:32 น. - comment id 319125

    ในสายตาคนอื่นนั้นบางเรื่องเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว..แต่ในใจตนเอง ว่าช่างแสนใหญ่โตเสียเหลือเกินค่ะ..
    
    เขียนมาเถอะค่ะ อ่านได้หมดค่ะ..
    ...
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน