เหนื่อยที่ต้องเดินลำพัง เหนื่อยที่ต้องเงียบงัน เหนื่อยที่ต้องจมกับความฝัน เหนื่อยที่ต้องอยู่เดิมเดิม ล้าที่ต้องดิ้นรน ล้าที่ไร้สิ่งแต่งเติม ล้าที่เกิดตั้งแต่เริ่ม ล้ามาทุกวี่ทุกวัน ท้อแทบเดินไม่ใหว ท้อหมดใจอยู่อย่างนั้น ท้อระอามานานวัน ท้อจนฉันมีน้ำตา ใจมันก็เท่ากำปั้น ใจมันเหมือนจะบ้า ใจมันน่าเวทนา ใจบ้าบ้ามันก็เหงาต่อไป...
27 สิงหาคม 2547 13:17 น. - comment id 317574
บรรจงสื่อความหมายของใจเหงา ออกมาได้อย่างเศร้าระทม จนดู เหมือนจม......ในทะเลทุกข์ ๚ะ๛ size>
27 สิงหาคม 2547 19:56 น. - comment id 317796
จับมือฉันให้มั่นได้ไออุ่น ท้อเป็นทุนทบใจไม่สิ้นหวัง จับมือไว้ยืนไปใช่ลำพัง กล้าเติมพลังหวังใกล้ใจเคียงเธอ