ความอดทนมีขีดจำกัด

ตะแหง่ว

     ความเข้มแข็งฉาบทาไว้กายภายนอก
     แสดงออกเหมือนไม่แคร์แม้หวั่นไหว
     คำกระทบกระทั่งช่างปะไร
     ไม่เก็บมาใส่ใจให้ขุ่นเคือง
     
     บอกตัวเองคนเราต่างหลากความคิด
     ไปยึดติดทำไมในน้ำเสียง
     คำพูดจาแม้ไพเราะเหมาะสำเนียง
     แต่ความหมายนั้นเยี่ยงอื่นก็ขื่นใจ
  
     ที่รับฟังเฉยๆได้ไม่โต้ตอบ
     ไม่แม้แต่ยอมชี้แจงแถลงไข
     ใช่ว่าฉันรับคำนี้ที่กล่าวไป
     แต่รู้ว่าแก้ไม่ได้ในคำคน
     ดูภายนอกอาจเข้มแข็งแกร่งอย่างเห็น
     ถูกผิดเป็นอย่างไรไม่ปริปากบ่น
     แต่อย่ายุให้หมดความอดทน
     เดี๋ยวระเบิดออกมาหมดอย่าโทษกัน				
comments powered by Disqus
  • dfgfg

    25 สิงหาคม 2547 13:51 น. - comment id 316529

    dddddddddddd
  • อิงฟ้า

    25 สิงหาคม 2547 14:53 น. - comment id 316561

    ความอดทนทุกคนล้วนมีจำกัด
    อยู่ที่จะจัดการได้แค่ไหน
    เก็บไม่ได้ก็ปล่อยมันออกไป
    แต่อย่าเก็บมาใส่ใจก็แล้วกัน
    
    อดทนไม่ใหวก็ปล่อยวางบ้างนะครับ
    
  • ardin

    25 สิงหาคม 2547 16:54 น. - comment id 316599

    อดทนเอาไว้น่า เด็วปล่อยพลังทำลายล้างออกมาทำลายโลกเราหมด อิอิ
    คิดถึงน่ะ เลยหยอกเล่น
  • ตะแหง่ว

    25 สิงหาคม 2547 16:58 น. - comment id 316602

    อิงฟ้า....ขอบคุณค่ะ บางทีตะแหง่วอาจsensitive มากไปก็ได้..
  • ตะแหง่ว

    25 สิงหาคม 2547 17:01 น. - comment id 316603

    ardin....ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า แค่อารมณ์ของผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง...คิดถึงตะแหง่วจริงป่ะคะ...อิอิ
  • **พาฝัน**

    25 สิงหาคม 2547 17:42 น. - comment id 316624

    ..โถๆ..พี่ผึ้งผู้หน้าสงสาร..ใครกันน๊าใจร้ายกะพี่ผึ้งอย่างนี้ แง่มๆๆๆ
    
    แวะมาทักพร้อมกับความคิดถึงค่ะ - - 
    
    
  • Robert TingNongNoi

    25 สิงหาคม 2547 18:18 น. - comment id 316650

     
      แก้วใส่น้ำคือบทสรุปของกลอน
    บทนี้ สวยโปร่งใส  เต็มเปี่ยมด้วย
    น้ำใจ แต่ก็เปราะบางมากๆเลยนะ  ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ชัยชนะ

    25 สิงหาคม 2547 20:48 น. - comment id 316724

    แหม หายหน้าหายตาไปนานนะจ๊ะ หรือว่าเรียนหนัก
    การเขียนกลอนก็น่าจะเป็นการผ่อนพักความเครียดลงได้บ้างเหมือนกัน
    (หรือจะเครียดมากก็ไม่รู้)
    
    ความอดทน ของฉัน นั้นจำกัด
    ให้อึดอัด มากวนจิต คิดรบเร้า
    อารมณ์ร้าย ลดลง คงบรรเทา
    อย่ามาเป่า ตวาดกัน สุดกลั้นทน
    
    แต่อาว่าความอดทนของผู้หญิงมีมากกว่าชายนะจ๊ะ
  • ตะแหง่ว

    26 สิงหาคม 2547 12:00 น. - comment id 316981

    น้องฝัน....ขอบคุณจ้า....ม่ายมีใครใจร้ายกับพี่หรอก .. แต่พี่ใจร้ายกับตัวเองมั้ง...
    ..คิดถึงน้องฝันแต้ๆเจ้า...
    
    Robert....ช่างเปรียบเทียบจังค่ะ...แต่ว่าถ้าเป็นแก้ว ป่านนี้ก็คงแตกไปแล้วล่ะ...
    
    อาชัย....เรียนหนักค่ะ ผึ้งไม่ได้เข้ามาบ่อย อีกอย่างหนึ่ง(ความจริงสุดๆ)คือคิดกลอนไม่ออก แหะๆ
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    26 สิงหาคม 2547 12:32 น. - comment id 316997

    กลอนเพราะนะครับ มาชื่นชมช้าไปหน่อย
  • ตะแหง่ว

    26 สิงหาคม 2547 13:16 น. - comment id 317021

    คุณพฤหัส ... ขอบคุณค่ะ  ไม่ช้าหรอกค่ะ ตะแหง่วเพิ่งโพสเมื่อวานเอง..อิอิ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    6 กันยายน 2547 13:17 น. - comment id 325298

    ถ้าเป็นรายนี้ละก็ช้าไปหน่อยจริง ๆ แต่ความคิดถึงไม่หย่อนกว่าคนอื่นเลยนะ
  • ตะแหง่ว

    7 กันยายน 2547 09:24 น. - comment id 325896

    คุณฤกษ์....กลับมาแล้วเหรอคะ ถึงช้าไปแต่ก็ยังดีใจที่ม่ายลืมตะแหง่ว อิอิ...
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน