เสียงปรึกษาลอยมาเบาๆในร้านก๋วยเตี๋ยวขนาดกลางชานเมือง อย่างเราจะถือเป็นก๋วยเตี๋ยวหรือเปล่า เสียงของเกี๊ยวถามบะหมี่ ไม่เลย เย็นตาโฟยังดูแปลกแยกกว่าเธออีกบะหมี่ปลอบใจ ....เส้นไม่จำเป็น.. เกาเหลากระซิบเบาๆให้กำลังใจต่อเกี๊ยว วันหนึ่งของเกาเหลาผ่านไป ความอร่อยของก๋วยเตี๋ยวยังคงอยู่ แม้บางวันอาจมีแมลงวันบินว่อนไต่ตอมรบกวนอยู่เนืองๆ แต่เกาเหลาและบะหมี่ทั้งหลายยังคงทำหน้าที่ก๋วยเตี๋ยวที่ดีต่อไป
24 สิงหาคม 2547 15:11 น. - comment id 315989
..บางคนเบื่อข้าวราดแกง ผัดผักที่เย็นชืด หมูทอดแข็งโป๊ก ..บะหมี่เกี้ยวก็ยังเป็นทางเลือกถัดไป ..จริงสินะ เส้นไม่จำเป็น เกาเหลาบอกถูกต้องที่สุด ..สิ่งจำเป็น น่าจะอยู่ตรงที่ .. อิ่มท้อง ..เกี้ยวน้ำหมูแดงมีแล้ว ถ้างั้นขอเป็นบะหมี่ค่ะ คุณเป็นเกาเหลาดีมั๊ย มิตรภาพ ณ ร้านบะหมี่เกี้ยว
24 สิงหาคม 2547 16:47 น. - comment id 316022
สื่อออกมาได้ประทับใจมากครับ เรื่องทุกมีรูปลักษณ์และที่มาที่ไปที่ ผิดแผกแตกต่างกันไป แต่อย่างไร มันก็มีหน้าที่..เฉพาะส่วนตัวของมัน ล้ำลึกมากครับกับปรัชญาที่แฝงออก มาได้อย่างยอดเยี่ยมมากๆเลยครับ ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 17:17 น. - comment id 316034
อาการร้อนในทางอารมณ์ถูกปัดเป่าไปแล้ว คราวนี้ต้องหาสารอาหารดีๆบำรุงให้เกิด๓ุมิคุ้นกันต่อโรคพิษบ่างช่างยุ เราเป็นเกาเหลาก็ได้ครับ ส่วนคุณโรเบิร์ตเป็นสุกี้ก็แล้วกันนะ มิตรภาพไปสระบุรีสุขุมวิทไปเมืองชล