ได้มองเธอไกลไกลอยู่อย่างนี้ ได้มองเธอคนดีอยู่ห่างห่าง แค่มองเธอด้วยหัวใจที่อ้างว้าง แม้ไม่ได้อยู่เคียงข้างไม่เป็นไร ก็รู้อยู่เธอไม่มีใจให้ฉัน ต่อแต่นี้จะไม่ฝันจะไม่ใฝ่ เธอเฉยชาต่อกันฉันเข้าใจ จะเอ่ยคำขอโทษไว้แล้วไป..แต่โดยดี
23 สิงหาคม 2547 12:59 น. - comment id 315211
ถึงกลอนจะสั้นกระชับ แต่ก็ถ่ายทอด อารมณ์รักทรมานออกมาได้อย่างหนัก แน่นมากๆ เก่งจังครับขอชื่นชม ๚ะ๛ size>
23 สิงหาคม 2547 13:06 น. - comment id 315215
............................................................
23 สิงหาคม 2547 17:07 น. - comment id 315332
ยังคงแวะมาเป็นกำลังใจให้น้องนาเสมอนะครับ น้องนาเข้าใจในสิ่งที่เป็นไปของตัวเองก็ดีแล้วครับ ควรวางตัวเองในฐานะอะไร เราประจักษ์เอง แต่พี่เมกยังไม่รู้เลยนะ ว่าตัวเองควรทำอย่างไร ไม่รู้...จะบอกกับเธออย่างไร ไม่รู้...ทำไมใจจึงห่วงหา ไม่รู้...ทำไมห่วงใยทุกเวลา ไม่รู้...ว่าควรเริ่มต้นยังงัย ที่รู้...คืออยากบอกเธอ ที่รู้...เสมอคือเธออยู่ในใจ ที่รู้...ฉันเป็นได้แค่คนไกล ที่รู้...เธออ้างว้างเพียงใด ฉันจะอยู่เคียงค้างเธอ
23 สิงหาคม 2547 18:10 น. - comment id 315361
คุณ Robert TingNongNoi คุณ คุณชาย สนิมรัก พี่เมก ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำชม และกำลังใจ
23 สิงหาคม 2547 22:17 น. - comment id 315521
เฮ้อเพื่อนเรา บอกแล้วว่าอย่าคิดมากไงล่ะ จำไว้ ถึงจะไม่มีใครเข้าใจแต่เราเข้าใจเสมอนะ
24 สิงหาคม 2547 12:02 น. - comment id 315904
แต่งในคาบรัฐศาสตร์ เลยนะเนี่ย ขอบใจจ้าแวว บอกแล้วว่า เลิก