ยืนเห่าหอน ก่อนนอน บอกเจ้าป่า ว่าใจข้า มันเพ้อ ถึงใจเจ้า เห่าบอกป่า ให้ลั่น สั่นขุนเขา นานเพียงไร จะเฝ้า เหงาข้ามคืน จะซื่อสัตย์ ต่อเจ้า เพียงผู้เดียว ขอเปล่าเปลี่ยว ตัวเดียว บนโขดหิน จะรอเจ้า เฝ้ารอ พอได้ยิน หอนให้สิ้น หมดคืน ฝืนให้ลง..
20 สิงหาคม 2547 22:13 น. - comment id 313777
เสียงโหยหวนเห่าหอนสะท้อนป่า ขวัญผวากระเจอะกระเจิงหนี เสียวสันหลังเย็นวาบอาบฤดี หมาเห็นผีโบราณว่าหอนโหยดัง กลัวง่ะ อิ อิ อิ
21 สิงหาคม 2547 08:47 น. - comment id 313968
ช่างเปรียบนักครับคุณ. เป็นกลอนที่เปรียบเทียบได้แปลกนักครับ ความหมายดีครับ
21 สิงหาคม 2547 11:48 น. - comment id 314044
เยี่ยมมากครับในแนงรังสรรค์ ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 314055
บรู้ววววววววววว์.....อิอิ
21 สิงหาคม 2547 13:15 น. - comment id 314109
อืม หนักแน่นดีนะคะ
21 สิงหาคม 2547 20:47 น. - comment id 314307
มีใครสักคนมีใจภักดิ์ให้เราขนาดนี้คงดีใจแย่เลย มาทักทายกันนะคะ