ไผ่ริมฝายร่ายลิ่วลำลมพัด ต้นเรียงจัดแจงหนอกอแตกสาน ยึดคันดินด้วยรกรากยืนนาน ริมสะพานผ่านตาทุกหน้าปี คราหน้านาพาใจให้หวนคิด ลำไผ่ติดต้นฝายได้สานศรี เอามาถักปักกั้นกันปลาดี แต่เดิมทีทำท่อก็พองาม ถึงหน้าหนาวราวไผ่ยังได้ตาก ข้าวแห้งซากซังฟางวางใส่หาม เกี่ยวข้าวเสร็จทำเบ็ดก็แต่ตาม ว่าวผูกล่ามลอยลมก็สมใจ ฝูงวัวควายเคียงคู่อยู่กลางนา ตัดไผ่มาขัดเหลาให้เงาใส เป็นกระบอกออกทุ่งทั่วป่าไพร พอได้ใช้ใส่ของรองน้ำกิน ทิวไม้ไผ่ใบเขียวเรียวลำงาม กี่โมงยามย่างผ่านพานถวิล ครั้งก่อนหน้าว่าเห็นเป็นอาจิณ บัดนี้สิ้นสูญไปไผ่ต้นนา ฝายก็ร้างทางเดินเมินผู้ผ่าน ราวสะพานลานลุ่มที่ซุ้มปลา ตอนนี้รกปกด้วยดงหญ้าคา ขึ้นหนาตาพาฝายให้หน่ายแล ผู้คนหรือถือไถ่ไม่พบเห็น ตะวันเย็นย่ำพัดผลัดผ้าแพร น้ำฝายไหลไม่หวนใคร่จริงแท้ ฤดูแปรผ่านไป.........ไผ่เหงาตาย
วิจิตร ภู่เงิน 20 ส.ค. 2547 17:55 น. - ID 59349 
921
13
0
20 สิงหาคม 2547 19:45 น. - comment id 313667
ทะเลดาว มาสวัสดีค่ะ....
20 สิงหาคม 2547 20:50 น. - comment id 313720
พี่พุดรักงานวิจิตรบรรจงใจจังค่ะ จนไม่รุจะบอกยังไงเลยแล้วนะเจ้าจอมใจ เอางี้นะคะคนดีว่ามันด..โอะ..น..โดนๆๆๆๆใจค่ะ
21 สิงหาคม 2547 00:58 น. - comment id 313861
เขียนชีวิตชนบทได้ดีมากครับ รักงานที่คุณเขียนมากเลยนะ น่าชื่นชมครับ
21 สิงหาคม 2547 04:25 น. - comment id 313910
เพราะมากค่ะ มองเห็นภาพนะคะ อยากไปดูไปเห็นของจริงค่ะ แต่คงไม่มีให้ดูแล้วซินะ เสียดายค่ะ เกิดมาช้าไป
21 สิงหาคม 2547 05:23 น. - comment id 313929
แหม ๆ งานเขียนก้อวิจิตรเหมือนชื่อเลยเนอะ ชื่นชมค่ะ
21 สิงหาคม 2547 11:05 น. - comment id 314021
หน้าส่วนตัว
ลำนำพาเพลินทุ่งนาป่าชีวิตชนบทวิจิตรน้องเราสร้างอารมณ์ได้ดียิ่ง
แก้วประเสริฐ.
21 สิงหาคม 2547 11:56 น. - comment id 314058
ถ่ายทอดภาพบรรยากาศแห่งท้องทุ่ง ได้อย่างละเอียดอ่อนนุ่มนวล..สมจริง ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 13:17 น. - comment id 314113
คิดถึงคนที่ตกหลุมรักเราจัง คริคริ พรรณนาได้ดีมากๆเหมือนเดิมเลยจ้ะ
21 สิงหาคม 2547 15:08 น. - comment id 314170
เมื่อเวลาผ่าน..อะไรๆก็เปลี่ยนไปเสมอค่ะ ก็ได้แต่หวังว่าสิ่งดีๆ..จะคงอยู่นานเท่าที่จะนานได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น..ขึ้นอยู่กะว่า..จะมีคนเห็นคุณค่าหรือไม่เท่านั้นเอง **มาทักทายค่ะ**
21 สิงหาคม 2547 15:28 น. - comment id 314185
ไผ่ .. เป็นพันธุ์ไม้สารพัดประโยชน์ค่ะ .. แวะมาทักทายจ้า .. ว่าแต่ .. ทำไมปากหวานจังจ๊ะ .. อิอิ .......................
21 สิงหาคม 2547 19:07 น. - comment id 314267
นั่นเป็นอีกหนึ่งตัวแทนของสังคมที่เปลี่ยนแปลงที่ดูเหมือนจะยากฉุดรั้งไว้ คิดๆ น่าใจหายนะคะ .............................................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
22 สิงหาคม 2547 07:15 น. - comment id 314437
ที่ฝายหิน ..บ้านเรน.. ก็ยังมีนะคะ..
แต่อยู่ไกลมากเลยคะ..
เรน ไม่รู้ว่า เป็น .. ต้นไผ่ ..เปล่านะคะ..
แบบ ต้นสูงๆ ..
สงสัย ..บ่ายนี้ .. เรนต้องไปดูแล้วดิคะ..
22 สิงหาคม 2547 10:48 น. - comment id 314551
อ่านแล้วได้อารมณ์มากเลยค่ะ เพราะดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ จะบอกว่า กลับมาแล้วค่ะ อิ อิ
23 สิงหาคม 2547 20:03 น. - comment id 315399
น่าเสียดายที่ภูมิปัญญาชาวบ้านของชนรุ่นก่อน ไม่มีผู้ที่สืบสานต่อ ต้นไฝ่มีประโยชน์ตั้งแต่หน่อได้กิน และลำก็นำไปใช้ประโยชน์หลายอย่าง ผู้เฒ่าที่บ้านพี่เห็นท่านสานตระกร้าไม้ไผ่ขาย ก็ทำเลี้ยงชีพตนได้ เพราะท่านทำได้สวย ราคาก็ไม่แพง ใช้สอยประโยชน์ได้หลายอย่าง งานหัตถกรรมแบบทำจากมืออยากให้ลูกหลานของเราไปฝึกหัด ช่วยสืบสานไว้ก่อนที่จะตายไปพร้อมกับตัวท่าน (ส่วนพี่เหลาตอกก็ยังไม่เป็น) ไม่ถนัดเลยงานประเภทนี้ครับ
7 กันยายน 2547 04:04 น. - comment id 325748
น่าสงสารไผ่จัง แล้วคนเขียนล่ะเหงาด้วยไหม จะให้โอ๋ ไผ ดีล่ะ ?
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
