คืนเดือนแรม แสงล้าโรย ลมโชยอ่อน อยากจะนอน ดูเงาซ้อน ก่อนหลับไหล เงาสะท้อน นิ่งมอง คิดถึงใคร ภาพสั่นไหว ตามคลื่นโถม ที่โหมเงา เพลงพระพาย แผ่วปลิว แว่วพริ้วไหว นทีใหญ่ ระยิบยับ พราววับวาว เมื่อใกล้แสง สุรีย์ ทาบจับเงา ลืมสิ้นเหงา ลืมโลก ที่โศกใจ ค่อยล่องเรือ ลำน้อย ลอยกลางคลื่น ไปสู่ผืน ธารา ปลาอาศัย พายแรมรอน ออกทะเล เร่ร่อนไป ลอยล่องไกล อย่างตังเก เห่เรือเรา สัมผัสเสี้ยว ความสุข ลูกทะเล นอนไกวเปล ผูกโยง กระโดงเสา ยามแดดร้อน นอนไม่ได้ ไร้ร่มเงา แต่มือเฝ้า คันเบ็ดไว้ ได้แค่รอ แม่คงคา ปราณี ก็ทีนี้ ปลาตัวดี ติดเบ็ด เสร็จเหยื่อล่อ แล้วดึงขึ้น จากน้ำ อย่ารั้งรอ ด้วยตะขอ ปลายสาย ให้ได้ตัว ฝนครึ้มมืด คลื่นโหม ลมเริ่มแรง เมฆสีแดง พัดมา ฟ้าสลัว มองทางไหน คลื่นสาด น่าหวาดกลัว มือระรัว หันหัวเรือ เพื่อกลับคืน @@@@@@@@@@@@@@@@ ได้ออกไป ปล่อยอารมณ์ ความรู้สึก ล่องลอยไปกับคลื่น ลม บ้าง ...ในบางที...เหมือนกับได้ไปเติมไฟ ให้กับตัวเอง...บ้าง ...ในยามที่ไร้แรง @@@@@@@@@@@@@@@@
20 สิงหาคม 2547 06:57 น. - comment id 313340
..เขียนได้ ..ไพเราะ.. ให้ความรู้สึก .. เหงาๆ.. เดียวดาย .. ได้ดี.. นะคะ.. เรน แวะมา ..ทักทาย ..อรุณสวัสดิ์คะ..
20 สิงหาคม 2547 10:28 น. - comment id 313399
สวัสดีครับพี่ต่อ ขอบคุณนะครับ กลอนเมื่อวันก่อน
20 สิงหาคม 2547 13:20 น. - comment id 313511
เห็นจริงด้วยค่ะ ขอเพียงแค่ได้ไป...พักหัวใจบ้าง ..............................................................................
20 สิงหาคม 2547 17:51 น. - comment id 313644
มีคนรู้ใจไปด้วยน่ะ... ไม่น่าจาแค่ได้ไปน้า... แซวกันเล่นน่ะค่ะ... อิอิอิ
21 สิงหาคม 2547 05:46 น. - comment id 313934
แวะมาชื่นชมกลอนเพราะในยามเช้าครับ อิอิ มีทีหลังดีก่าม่ะมาอ่ะนะ อิอิ เพราะมากครับบบบบ
21 สิงหาคม 2547 21:13 น. - comment id 314322
ขอบคุรครับ แค่ได้ไป เพระอยากไป