จะปั้นปึ่งขึงโกรธถึงโยชน์ไหน จะตามไปงอนง้อเก็บท้อขาย จะหน้างอพองามตามสบาย หน้าไม่อายหมายตื้อคนดื้อดึง ฟังเหตุผลกันบ้างอย่าร้างหลบ คอยประจบคนดีอย่าขี้หึง นั่งน้อยใจไปเองตะเบงตะบึง คิดไม่ถึงเป็นนานผลาญเวลา อภัยนิดจิตประเสริฐจงเปิดกว้าง อย่าทิ้งขว้างไมตรีนารีหนา ให้เธอเป็นเบอร์หนึ่งหมายพึ่งพา เป็นมัจฉาเคียงครองธารทองเดียว แม้กระแสน้ำหลากมากเคืองขุ่น คงว้าวุ่นว่ายวนสายชลเชี่ยว คงมืดบอดพรอดพร่ำระกำเดียว จะแลเหลียวหาใครคงไม่มี เย็นน้ำใสใจจริงเคยอิงแอบ ไม่คับแคบแนบใกล้ในวิถี สำเริงรื่นชื่นใจในวารี วันเดือนปีพ้นผ่านยังซ่านทรวง กลับมาดีกันเถิดเลิศผลลัพธ์ มากระชับสัมพันธ์สวรรค์สรวง ปลารักน้ำย้ำจินต์สิ้นคำลวง น่ะพ่อพวงมาลัยหายโกรธเอย.. ..
กุ้งหนามแดง 11 ส.ค. 2547 09:55 น. - ID 58890 
833
10
0
11 สิงหาคม 2547 10:28 น. - comment id 310076
นานๆจะได้เห็น กลอนน่ารักที่ถ่ายทอด อารมณ์ ออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบสัก ที เขียนได้งามมากครับทั้งการใช้ภาษา ระเบียบของอักษร และ ความนัยที่เปิด เผยหมดจด เยี่ยมมากครับขอชม๚ะ๛ size>
11 สิงหาคม 2547 10:50 น. - comment id 310084
เย็นน้ำใสใจจริงเคยอิงแอบ ไม่คับแคบแนบใกล้ในวิถี สำเริงรื่นชื่นใจในวารี วันเดือนปีพ้นผ่านยังซ่านทรวง ชอบมากค่ะ
11 สิงหาคม 2547 11:48 น. - comment id 310140
หน้าส่วนตัว
เพื่อนรักเขียนได้ดีจังเลยล่ะจ้า
แก้วประเสริฐ.
11 สิงหาคม 2547 12:03 น. - comment id 310163
แต่งได้เยี่ยมมากเลยครับ
ชอบมากครับกลอนนี้ เป็นบทกลอนที่มากเลย
แวะมาชื่นชมและทักทายครับ
11 สิงหาคม 2547 12:16 น. - comment id 310188
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ ในวันแม่นี้ขอใหรักแม่มากกกก...นะครับ ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
11 สิงหาคม 2547 15:51 น. - comment id 310301
ตอนเริ่มอ่านคิดว่าต้องหนักๆนิดๆเป็นแน่ แต่คุณกลับเขียนความรู้สึกนี้ได้น่ารักครับ มาชื่นชมครับ
11 สิงหาคม 2547 15:55 น. - comment id 310302
อ้าวเป็นปลาแล้วหรือค่ะ คุณกุ้ง
11 สิงหาคม 2547 17:53 น. - comment id 310364
เยี่ยมครับ
11 สิงหาคม 2547 20:55 น. - comment id 310492
ตามง้อคนงอน แค่หยอกเย้าหยอกล้อพอหยอกเล่น ขอใจเย็นหน่อยหนาอย่าโกรธฉัน โถน้อยใจเหตุใดโปรดบอกกัน ผิดสัญญาแค่นั้นอย่าปั้นงอน แค่บอกให้ซบตักความรักให้ แค่บอกให้ซบไหล่(อก)ไถ่ถอดถอน อย่าคิดมากไปเลยนะอย่าร้าวรอน ให้แน่นอนชาตินี้มีให้เธอ ทั้งเช้าสายบ่ายค่ำจนย่ำรุ่ง ฉันจะมุ่งไปหาเธอเสมอ ไปซบไหล่ซบตักซบตัวเธอ ให้สุขเพ้อเมื่อเจอหน้าพาชื่นใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ งานนี้ขอแจมกลอนเก่า ซึ่งเคยแต่งง้อคนแสนงอนไว้เหมือนกันนะค่ะ อิอิ*-*
12 สิงหาคม 2547 01:04 น. - comment id 310613
ด้วยว่าน้ำอยู่นิ่งไปไปไหน รอปลาย้ายลงบ่อง้อเถิดหนา ให้แม่น้ำย้ายจากบ่อง้อหาปลา ยากกว่ากันมากจ้าคิดให้ดี ก็ว่าไปตามกลอนนะครับ ผมชอบประเภทง้องอนแบบจุ๋มจิ๋ม น่ารักดีนะครับ
12 สิงหาคม 2547 08:41 น. - comment id 310713
ตอบกลับค่ะ: คุณทิงนองนอย: ขอบคุณค่ะ...ก็พยายามเขียนหลายแง่มุมหน่อยน่ะค่ะ หวังว่าคงจะยังไม่เบื่อกันเสียก่อนน่ะค่ะ ..................................................................... คุณมัดหมี่: ขอบคุณที่แวะมาน่ะค่ะ ..................................................................... คุณแก้วประเสริฐ: คุณแก้วก็เขียนได้ดีเช่นกันค่ะ.. ...................................................................... คุณกวีบ้านไร่: แล้วจะนำเสนอให้ชมอีกน่ะค่ะ..ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมค่ะ ...................................................................... คุณผลิใบสู่วัยกล้า: ขอบคุณค่ะ..รักแม่ทุกๆ วันน่ะค่ะ ...................................................................... คุณแทนคุณแทนไท: ขอบคุณค่ะ...ก็นำเสนอในหลายแง่มุมน่ะค่ะ..หนักบ้าง เบาบ้าง คละเคล้ากันไป.. ...................................................................... คุณอัลมิตรา: บิดบิดเบี้ยวเบี้ยวขอเป็นมดเขียววีสาม... แปลงร่าง..อิอิ.. ...................................................................... คุณหมึกมรกต: ...ขอบคุณค่ะ.. ...................................................................... คุณผู้หญิงไร้เงา: ขอบคุณที่แวะมาแจมน่ะค่ะ... ...................................................................... คุณชัยชนะ: นั่นสิค่ะ ปลาจึงรักน้ำฉะนี้.. ..................................................................... ต้องขออภัยทุกท่านน่ะค่ะ ถ้าไม่ได้ตอบเป็นกลอนกลับไป...กำลังป่วยค่ะ..สมองไม่ค่อยเปิดเลย..ขอตัวไปนอนพักก่อนน่ะค่ะ .................................................................. ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
