ความทรงจำอำลาน้ำตาไหล ในหัวใจเศร้าหมองจึงร้องไห้ ใจเป็นอื่น เป็นฟืนเป็นไฟ ใจของใครหล่นหายไม่ได้ยิน แค่ใจข้าแว่วสำเนียงเสียงเคลื่อนคลาด บาทของเธอเหยียบเต็มบาทอย่างบ้าบิ่น บิ่นหัวใจของข้าจมธานินทร์ ทรพีหัวใจวิ่นเจ็บวิญญาณ มันเต็มจุกในอกตระหนกไหว สั่นสะเทือนแกว่งไกวไหวสะท้าน สะทกช้ำสำมะหาเอาอาการ ไม่เหลือซากความหวาน อันตรธานไป อันความรักหักฤดีในชีวิต ล้างเหี้ยนเตียนด้วยฤทธิ์ของความใคร่ ใคร่เพราะเธอไม่เต็มกามจึงข้ามใจ แสวงร่านคว้าใหม่จนได้กาม ร่างสะพรั่งถะถั่งโถมโหมพธู น้ำแห่งชู้คงโลมหลั่ง ครั้งที่สาม (เจ็บใจฉิบหายเล้ย)
10 สิงหาคม 2547 20:11 น. - comment id 309711
กลอนถึงไพเราะมากแต่ก็สื่อออกมาถึง ความร้าวทรมาน เยี่ยมครับใส่่ความรู้ สึกปนมากับกลอนได้อย่างลงตัว ๚ะ๛ size>
11 สิงหาคม 2547 09:48 น. - comment id 310052
นั่งสับสนวุ่นวายในความรัก ที่โหมปักกลางใจให้สับสน ที่เข้ามาบอกใจให้ชื่นยล ที่ห่วงคนแสนไกลที่ยังกลัว ชอบมากครับเป็นกลอนที่เพราะจริงๆ ครับ
11 สิงหาคม 2547 10:06 น. - comment id 310068
ยอเกินไปรึป่าวครับ ผมว่ายังไม่เพราะหรอก แฮะๆๆๆ