เมื่อกบอยากออกจากกะลา

เพียงพลิ้ว

ขังตัวไว้ในกะลามาแต่เกิด 
ประตูเปิดสู่โลกกว้างทางอยู่ไหน
ขอรับรู้ขอได้เห็นความเป็นไป
ว่าฟ้าใส่ไม่ได้เปื้อนเหมือนกะลา
โลกข้างนอกวุ่นวายหลายคนพูด
ขอพิสูจน์ให้รู้ซึ้งถึงปัญหา
ออกไม่ออกยังกลัวกลัวกล้ากล้า
ตายดาบหน้าหรือตายรังยังหวั่นทรวง
อยากจะเห็นอะไรแปลกใหม่บ้าง
ธรรมชาติสร้างหลากเงื่อนไขให้ห่วงหวง
ใครจะอยู่กะลาน้อยคอยรับช่วง
ยังเหลือห่วงให้แก้แม้อยากจร
เอาเถอะน่าลองไปสู้ดูสักตั้ง
หากผิดหวังพลาดพลั้งอย่างสังหรณ์
จะกลับมาหลบตัวซุกหัวนอน
กลับมาซ่อนในกะลารักษาใจ				
comments powered by Disqus
  • คนเมืองลิง

    9 สิงหาคม 2547 18:06 น. - comment id 309105

    แต่งได้ดีเปรียบเปรยไดถูกใจมากๆค่ะ
    แวะมาสวัสดีเจ้ากบน้อย
    
     โลกกว้างใหญ่เพียงไหนฉันอยากรู้
    
    จะสวยหรูเหมือนที่ฉันเคยฝันไหม
    
    ไม่อยากเป็นนกน้อยในกรงใคร
    
    จะบินไปให้ไกลจากกรงทอง
    
    ได้โผผินบินไปสู่ฟ้ากว้าง
    
    ตาสว่างโลกสดใสไม่เป็นสอง
    
    ถึงมีสุขทุกข์บ้างตามครรลอง
    
    ดีกว่าอยู่ในกรงทองต้องขังเอย
    
    
    
    
  • =_+ VeNuS +_=

    9 สิงหาคม 2547 20:20 น. - comment id 309178

    
    ความกว้างใหญ่ของภายนอกทำให้อยากรู้..
    ว่าใครใครที่อยู่ข้างนอกนั้นเป็นไฉน..
    บางคนก็ว่า ไม่เหมาะกับเธอหรอก อย่าไป..
    อยู่กับฉันในกะลาใบไม่ใหญ่..ก็เพียงพอ..
    
    แล้วยังไงล่ะ..เธอคิดว่าฉันยอมไหม..
    ที่จะอยู่แต่ในกะลา..วันวันรอ..
    คิดว่าตัวเอง..ฉลาดในโลกแคบๆนี้จนเขาล้อ..
    แต่ฉันไม่มีวันงอมือไม้..จะตามโลกกว้างให้ทัน..
    
    ไม่ว่าข้างนอกจะเป็นเช่นไร..
    ฉันก็ไม่หวั่นไหว แต่จะบากบั่น..
    อาจเจ็บบ้าง ล้มบ้าง  เป็นของคู่กัน..
    เพราะหากฉัน..นั้นฝ่าฟัน..ก็คงจะได้พบหนทางที่ดี..
    
    แวะมาทักทายและอ่านกลอนดีดีค่ะ
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    10 สิงหาคม 2547 09:04 น. - comment id 309312

    คงเหมือนการเลี้ยงกบของชาวบ้าน เป็นฟาร์มโปรตีนของเขาเอง  เขาจับเอาลูกกบตัวเล็ก ๆมา เอากะลา ด้านที่มีรู ครอบไว้เหยียบให้ลงในดินนิดหน่อยเรียง เป็นแถว ๆ เอาอาหารเม็ดบ้างใส้เดือนบ้างหยอดลงรูกะลาทุก ๆวันเอาน้ำสาดลงไปบ้างนิดหน่อย หลายเดือนต่อมาก็มีกบตัวใหญ่เกือบเต็มกะลาอยู่ในนั้นอยากกินกบ ก็งัดกะลาเจอกบตัวเหลืองนอนรอ อิอิ ถ้าตะครุบช้า ก็ต้องไล่กันหน่อย อิอิ
  • Robert TingNongNoi

    10 สิงหาคม 2547 11:42 น. - comment id 309412

    
    กลอนงดงามไพเราะ  สื่อนัยยะและ
    จินตนาการได้อย่างเหมาะสมลงตัว ๚ะ๛
    
    size>
  • เพียงพลิ้ว

    10 สิงหาคม 2547 18:47 น. - comment id 309653

    สวัสดีค่ะ คุณคนเมืองลิง
    
    ขอเป็นแค่กบ
    ร้องอ๊บอ๊บใต้กะลา
    ไม่ต้องเห็นท้องฟ้า
    ไม่ต้องเสียน้ำตาเพราะใคร
    
    
    ขอบคุณจากใจกบน้อยค่ะ
    
  • เพียงพลิ้ว

    10 สิงหาคม 2547 18:50 น. - comment id 309654

    สวัสดีค่ะวีนัส
    
    เพราะโลกกว้างช่างวุ่นวาย
    ยิ่งเจอคนมากมายยิ่งสับสน
    จึงเก็บตัวใจห่างผู้คน
    ซุกซ่อนตนไว้ใต้กะลา
    
    บางทีนะคะ กบน้อยจะจากกะลาไปจริงๆ
    
  • เพียงพลิ้ว

    10 สิงหาคม 2547 18:54 น. - comment id 309656

    คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
    
    ดูท่าจะชอบทานกบ แต่ว่าเพียงพลิ้วไม่ได้เป็นกบเลี้ยงค่ะ(เพราะเลี้ยงไม่ค่อยเชื่อง) เป็นกบในกะลากลางป่าใหญ่ค่ะ ไม่น่าจะถูกจับไปกิน น่าจะถูกเหยียบตายในกะลานั่นแหละค่ะ
  • เพียงพลิ้ว

    10 สิงหาคม 2547 18:56 น. - comment id 309658

    คุณโรเบิร์ต
    
    ขอบคุณเหมือนทุกๆครั้งสำหรับกำลังใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน