แม่ขวัญไร่ข้าว

วิจิตร ภู่เงิน

ลมโชยพัดพลิ้วปลิวผิวผ้าซิ่น
นวลยุพินพร้อมงามตามประสา
เก็บผักบุ้งบุงหาบหามข้าวปลา
ขอดแพรวาอาหารออกชานไกล
หน้าเก็บเกี่ยวเทียวทุ่งกระบุงหาบ
ทางเปลี่ยวราบหยาบหินดินไสล
ฝ่าทุ่งนาป่าเขาลำเนาไพร
ออกทุ่งไปไร่นาสุดฟ้าคราม
นาอยู่ไกลไร่ข้าวที่เฝ้าปลูก
เลี้ยงแลลูกผูกเปลปราบรกหนาม
มดแมลงแร้งฝนทนทุกยาม
มือเรียวงามงัดขุดขัดแปลงดิน
เหงื่อไหลหยดรดตัวทั่วผ้าขาด
ผิวสีผาดผากด้านดั่งแผ่นหิน
อดทนตรำทำงานปานชาชิน
ขอแค่กินเกี่ยวเก็บก่อพอเพียง
แสงแดดส่องสาดรดมิถดถอย
เคียวเกี่ยวก้อยร้อยรัดจัดผ้าเรียง
ว่านกลางไพรใดหามาตำเคียง
ประคบเพียงพันก้อยให้ค่อยทำ
อดทนเกี่ยวเทียวเก็บแม้เจ็บก้อย
มือเรียวน้อยค่อยกองกอละกำ
จัดเรียงเก็บเล็บลิ่มเลือดเกรอะดำ
ถึงพลบค่ำจำเคียวเลี้ยวซ่อนวาง
เสียงเรไรในป่าดังหน้าหลัง
เดินระวังว่าลูกเล่นอย่าห่าง
กลับเรือนเนาเขาป่าลาแปรทาง
ขวัญบ่จางนางกลับที่หลับนอน				
comments powered by Disqus
  • =_+ VeNuS +_=

    8 สิงหาคม 2547 22:05 น. - comment id 308619

    
    
    ข้าวคลุกไข่หอมกรุ่นชวนฉันหิว..
    ท้องไส้กิ่ว  เดินตามกลิ่นหอมหวล..
    แม่ที่รัก ทอดไว้ แสนเชิญชวน..
    แต่ฉันอ้วน สลดใจ ห้ามกินกลางคืน..
    
    คนอยู่ในช่วงไดเอทก็เงี๊ยะอ่ะค่ะ......เอิ๊กๆ
    
    แวะมาแซว และ แวะมาชื่นชมกลอนเพราะค่ะ
    
    ๑^_______________^๑
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    8 สิงหาคม 2547 22:25 น. - comment id 308631

    ...วีนัสก่ะเจ้า
    
    คุณวีนัสไม่กินกลางคืนดีแล้วละครับ
    ถ้าคุณวีนัสกินกลางคืน
    วิจิตรคงสั่นๆ
    
    ที่บ้านวิจิตรมีตัวกินกลางคืนด้วย
    เขาชอบล้อกัน
    ตัวกินไก่ไง
    
    แหะๆ.......รู้ว่ากำลังแอบกินมาม่าอยู่ใช่เปล่า
  • =_+ VeNuS +_=

    8 สิงหาคม 2547 22:37 น. - comment id 308643

    
    
    */* แอบชะแว๊บมาอีกที..
    
    เรามาโพสต์กันไปโพสต์กันมา สนุกดี  อิอิ
    
    วิจิตรจ๋า...จะสั่นทำไมคะ.. 555
    
    วีนัสม่ายกินไก่ค่ะช่วงนี้..เพราะกลัวไข้หวัดนก..
    
    แล้วปล่าวแอบกินมาม่าด้วย เพราะจานอนแล้ว..
    
    เลยชะแว๊ปมาบอกว่า ฝันดีๆๆ ค่ะ
    
    ๑^____________^๑
    
    
    สายลม..อาจทำให้เธอนั้นเหน็บหนาว
    และดวงดาว..คงล้อจันทร์ มิให้หลับฝัน..
    หากฉัน อยากจะเป็นเช่นดาวนั่น..
    จะกล่อมจันทร์...ใกล้-ใกล้ ให้หลับสบาย..
    
    จันทร์=??
    
    บ๊ะบายค่า..แล้วเจอกานใหม่ อิอิ
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
    
  • ชัยชนะ

    8 สิงหาคม 2547 22:53 น. - comment id 308668

    จำได้เสมอ แต่อย่าไปนานนักละ นาน ๆ มาทีดีกว่าไม่มา
    หรือถ้าว่างแวะมาประจำยิ่งดี
    
    ผลงานเห็นภาพพจน์ชัดเจน ของความรักที่แม่ห่วงใยมอบให้ลูกได้เป็นอย่างดีครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    8 สิงหาคม 2547 22:57 น. - comment id 308673

    ...วีนัสก่ะเจ้า
    
    สายลม..อาจทำให้เธอนั้นเหน็บหนาว
    และดวงดาว..คงล้อจันทร์ มิให้หลับฝัน..
    หากฉัน อยากจะเป็นเช่นดาวนั่น..
    จะกล่อมจันทร์...ใกล้-ใกล้ ให้หลับสบาย..
    
    จันทร์=??
    
    
    สายลม....ทำให้วิจิตรหาว
    ดวงดาว....และจันทร์ สวยล้ำค่า
    กระต่ายน้อยบนดวงจันทรา
    จะกระโดดลงมาเข้าฝันวิจิตรเอย
    
    จันทร์=แม่นางฉางเอ๋อ,กระต่าย,คนตำข้าว,ต้นโพธิ์,ยานอวกาศ,.........วิจิตรตอบถูกใช่ป่าว...!!!
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    8 สิงหาคม 2547 23:01 น. - comment id 308675

    ...พี่ชัยครับ
    
    นานมา...บ่อยมาเดี๋ยวพี่ชัยเบื่อ
    
    วิจิตรก็ไม่รู้จะคิดจะเขียนอะไรดีเหมือนกัน
    
    อ่านๆไปก่อนเผื่อวิจิตรคิดได้เขียนคล่อง...จะเที่ยวท่องบ่นกวี.....ให้พี่ฟังทุกๆวัน
  • ลำน้ำน่าน

    9 สิงหาคม 2547 01:47 น. - comment id 308721

    หลายๆ อย่างที่วิจิตรเพียรสื่อในบทกวีที่ได้อ่านๆ มา  น่ายกย่องและชื่นชมในจิตใจถวิลไพรถวิลดิน 
    
    ผมชอบความงดงามแนวนี้ครับ เหมือนชีวิตผมตอนเด็กๆ เฉกเช่นกัน
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    9 สิงหาคม 2547 10:51 น. - comment id 308820

    หวัดดีค่ะ เข้ามาทักทายนะคะ กลอนน่ารักดีค่ะ อ่านแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กจัง อิ อิ
    
    อ่าน ก.กาแม่ก็ว่าต้องก.ไก่
    อ่านทีไรแม่ก็บ่นจนต้องนิ่ง
    ฮ.นกฮูกอ่านไปก็เป็นจริง
    แม่นั่งนิ่งบอกถูกแล้วนะลูกยา
  • วิจิตร ภู่เงิน

    9 สิงหาคม 2547 12:00 น. - comment id 308880

    ...พี่ลำน้ำน่านครับ
    
    สิ่งที่อบอุ่นที่สุดในชีวิต
    คือการได้คิดถึงเรื่องดีๆของความหลังที่ผ่านมา
    วิจิตรเพียงอยากสะกิด
    หลายๆคน
    ที่มีสิ่งที่อบอุ่นของวันวาน....ให้คิดถึง
    ในวันที่ดูจะท้อถอย
    
    ***ขอบคุณพี่ลำน้ำน่านมากครับที่เยี่ยมชมวิจิตร
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    9 สิงหาคม 2547 12:04 น. - comment id 308882

    ลอยไปในสายลม
    
    น่ายินดีที่มีลม
    พัดพลิ้วพรมไปทั่ว
    นำพาฉันทั้งใจตัว
    ออกเดินทางสู่วันฝัน
    
    น่ายินดีที่มีลม
    พาฉันชมไปทุกถิ่น...
    
    ***ขอบคุณลอยไปในสายลมครับ
    
  • มัดหมี่ค่ะ sun strom

    9 สิงหาคม 2547 13:49 น. - comment id 308969

    ไปไหนมาหรอคะคุณท่านวิจิตร
    นี่ใจจิตจะห่างเหินไปเชียวเหรอ
    ที่มัดหมี่นั่งรอท่านจนเก้อ
    บอกนะเออว่า ไม่มีคนให้แซว
    
    มาก็ดีแล้วอะ
    จะได้มาแซวเล่นแก้อาหารไม่ย่อยค่ะ
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    9 สิงหาคม 2547 13:57 น. - comment id 308979

    ......คุณมัทหมี่
    
    วิจิตรไม่ใช่ยาถ่ายนะครับ
    
    
    เก็บดอกไม้สวยๆสักกำ
    มัดด้วยเชือกลำปอแก้ว
    ส่งถึงคุณมัท.....อีกแล้ว
    ให้คุณมัทได้พูดแซว.........วิจิตรแก้วเพียงชื่นใจ
    
    
    ***ขอบคุณคุณมัทหมี่มากถึงมากมายก่ายกองจริงๆครับ ที่แวะเยี่ยมเยียนวิจิตรตลอด......อยากสารภาพในวันแม่ว่ารักคุณมัทมากครับ
    
  • Robert TingNongNoi

    9 สิงหาคม 2547 14:40 น. - comment id 309012

    
    เยี่ยมมากครับ สื่อความจำช่วงสั้นๆของ
    ชีวิต ออกมาได้ใหญ่โตเกินตัวเลยครับ ๚ะ๛
    
    size>
  • วิจิตร ภู่เงิน

    9 สิงหาคม 2547 14:43 น. - comment id 309014

    ........โรเบิด
    
    ขอบคุณครับ
    
    
    .....แหะๆ.....วันนี้เล่นทั้งวันอยู่แล้ว
  • rain..

    9 สิงหาคม 2547 21:17 น. - comment id 309200

    ..เจ้าชายวิจิตร..  เขียนได้น่ารักมากเลยคะ..
       ของคุณเรน ..  ไม่มีภาพ ..แบบนั้นด้วยดิ..
           ก็ ..คุณเรน ..เธอนอนโรงเรียน ..
      ไม่มีใคร ..จัดกระเป๋า..ให้นะคะ..
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    10 สิงหาคม 2547 10:03 น. - comment id 309339

    มาเยี่ยมช้าไปหน่อย อิอิ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    10 สิงหาคม 2547 12:58 น. - comment id 309468

    .........คุณเรน
    
    คุณเรนนอนที่โรงเรียนหรอครับ
    วิจิตรก็เคยนอนที่โรงเรียนครั้งหนึ่ง
    ตอนเป็นลูกเสือสำรอง
    
    
    ............
    
    
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    10 สิงหาคม 2547 13:00 น. - comment id 309470

    ........พี่ฤกษ์
    
    
    ขอบคุณพี่ฤกษ์มากครับ
    
    
    ................

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน