มองจันทร์เพ็ญเด่นสว่างกลางเมฆขาว ข่มแสงดาวอ่อนอับเลือนลับหาย หยาดน้ำตาไหลหลั่งลงพั่งพราย มองดูคล้ายสายนทีที่หลั่งริน ชีวิตข้านั้นทุกข์ยิ่งกว่าทุกข์ จะเปรียบทุกข์นั้นกับห้วงกระแสสินธุ์ ยังมิอาจเทียบได้ดั่งใจจินต์ ทุกข์หลั่งรินเกินชเลว้าเหว่ไกล อันความรักความหลังครั้งก่อนเก่า ยังคงเฝ้าอาวรณ์จิตอ่อนไหว หวนคำนึงถึงแต่ยอดหทัย เจ้าจากไปไกลลับไม่กลับมา รักเอ๋ยรักรักทำข้าช้ำนัก เหมือนแกล้งผลักข้าหล่นลงห้วงผา ตรมอยู่กับความหลังครั้งเธอลา ยิ่งเหว่ว้าโศกซ้ำระกำทรวง โอ้แสงเดือนเด่นสว่างกลางฟากฟ้า ขับดาราให้หายไปจากสรวง ท้องฟ้าคงรอดาวที่พราวดวง เหมือนข้าคอยดาวช่วงกลางดวงใจ
5 สิงหาคม 2547 22:14 น. - comment id 306870
มองจันทร์เสี้ยวเหลียวหาดาราดื่น แสงแรงรื่นคืนก่อนอ่อนแรงล้า ค่อยค่อยดับเคลื่อนคล้อยคอยเวลา เมื่อไรหนาจันทร์เพ็ญจะเห็นใจ ...แต่งได้ไพเราะครับ...
5 สิงหาคม 2547 22:34 น. - comment id 306903
ขอแก้บรรทัดที่สามนะคะ พร่างพราย ค่ะ เขียนผิด เดี๋ยวอาจารย์ภาษาไทยว่าเอา แล้วก็ขอบคุณคุณยโสด้วยที่เข้ามาทักทายกัน
5 สิงหาคม 2547 22:38 น. - comment id 306910
ไพเราะกินใจมากเลยครับ อกลอนพริ้ว แฝงความโศก แต่งได้สมกับนามปากกา๚ะ๛ size>
5 สิงหาคม 2547 23:11 น. - comment id 306963
ยังคงเฝ้าอาวรณ์จิตอ่อนไหว กับความรักที่จากไปไกลตัวฉัน ยังคงเฝ้าห่วงหาคราผูกพัน ทั้งที่เขาคนนั้นมาจากไกล *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
5 สิงหาคม 2547 23:59 น. - comment id 307010
ดาวหายเพราะจันทร์เด่น จึงไม่เห็นเดือนเต็มฟ้า อยากได้ดวงดารา ปรานามาแนบกาย ------------------------ ไพเราะมากครับ จากใจจริง
6 สิงหาคม 2547 05:18 น. - comment id 307129
กลอนเพราะมาก มาเยี่ยมชมนะ แต่งบ่อย ๆ สิครับ
6 สิงหาคม 2547 08:45 น. - comment id 307198
เด็กใหม่มาชมผลงานซึ้ง ๆครับ
6 สิงหาคม 2547 21:12 น. - comment id 307618
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม และ ให้กำลังใจค่ะ
27 สิงหาคม 2547 22:23 น. - comment id 317863
ฟ้าไม่เป็นสีฟ้า ไม่รู้น้ำตามาจากไหน แค่เพียงเธอจากไป โลกเหมือนไม่มีใคร สักคนเดียว ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
6 กันยายน 2547 19:50 น. - comment id 325565
ดีค่ะ