สุดเหงาจัง......นั่งฟัง.....น้ำตาฟ้า หวาดผวาฟ้าคำรามขามใจเหลือ อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจไร้ว่านเครือ มาเอื้อเฟื้อคอยปลอบใจให้กับเรา จำนิราศร้างไกลไปจากถิ่น มาทำกินต่างแดนแสนจะเหงา มีใครหนอจะคิดถึงหัวใจเรา มาคอยเฝ้าชิดพนอคอยคลอเคลีย
4 สิงหาคม 2547 20:47 น. - comment id 306076
หลังจากนี้เธออาจจะไม่เหงา หากมีเราเคียงใกล้ในวันก่อน ฉันสัญญาจะอยู่คู่แน่นอน อย่าอาวรณ์อ่อนแอแพ้เหงาใจ
4 สิงหาคม 2547 21:00 น. - comment id 306083
จากนี้ไปจะไม่เหงานะคนดี ไม่เปลี่ยวเศร้าในฤดีดวงยิหวา จะคอยปลอบประโลมจิตนิจนิทรา พิรุณหนาแสนชุ่มชื่นรื่นฤทัย ขอธรรมะคุ้มครองคุณ Robert ค่ะ
4 สิงหาคม 2547 21:07 น. - comment id 306087
เขียนได้ดีค่ะ..ถึงความเหงา
4 สิงหาคม 2547 21:12 น. - comment id 306092
เป็นเพียงความเปลี่ยวเหงา ที่ซึมเซาจึงอ่อนไหว วอนฝากสายลมไป จากใจนี้...สู่ใจเธอ........ แหมคุณRobocobโทษทีแซวเล่นน่ะคุณRobertรออ่านกลอนคุณตั้งนาน ขอบอกว่าสมการรอคอยจริงๆ มีคนมาให้กำลังใจกันเยอะอย่างนี้ไม่เหงาแล้วเนอะ
4 สิงหาคม 2547 21:16 น. - comment id 306096
ถอนหายใจ...กับฟ้า ที่ผ่านมา..ก็มีแค่คืนวันอ่อนล้าเพียงเท่านั้น อาจจะมียิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง..แต่ต้องแอบซ่อนน้ำตาให้เงียบงัน เร่งวันคืนให้มันสั้น...ไม่อยากรู้สึกเหมือนหวั่น..เมื่อไม่มีใคร เมื่อวานกับวันนี้..ก็ยังเหมือนเก่า หลับตาก็เหงา...ลืมตาก็ว่างเปล่า จนอ่อนไหว มีเพียงความปวดปร่าผ่านเข้ามา...เพื่อให้น้ำตาผ่านไป... เหนื่อยล้าเหลือเกินหัวใจ จนอยากหยุดลมหายใจ..ไม่อยากหวั่นไหวเมื่อต้องลืมตา ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ถึงจะเหงา .. แต่แก้มว่าความเหงาของคุณ คงจะเหงาแบบหวานๆ นะคะ .. เพราะว่าจากสีตัวอักษร เหมือนหวานเย็นเลยค่ะ .. อิอิ แก้ม .. แวะมาทักทายนะคะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
4 สิงหาคม 2547 21:51 น. - comment id 306131
น่านดิ่คะ...กี้ก้อเห็นด้วยกะคุณแก้มอ่ะค่ะ... สีสรรแบบนี้...ไม่เหงาหรอกม้าง....คะ เพื่อนๆๆๆ เยอะแยะ... โอ๋ๆๆๆๆ ไม่เหงานะ..ไม่เหงา...
4 สิงหาคม 2547 21:54 น. - comment id 306135
หยาดน้ำฟ้า ละอองฝน คนร้องไห้ อยากอยู่ใกล้แล้วปลอบใจให้คลายเหงา หรือเลือกได้ให้เฉกเช่นเป็นดั่งเงา จะคลอเคล้าเช้าค่ำ..นิรันดร สวัสดีค่ะคุณ Robert TingNongNoi วันนี้ต้องขออนุญาตปลอบใจกันหน่อยล่ะค่ะ เขียนกลอนได้เหงาจัง ว่าแต่คงแกล้งเหงาก็ไม่รู้.. ขอบคุณค่ะ
4 สิงหาคม 2547 21:57 น. - comment id 306138
ป.ล. ขอลงท้าย จาก กอกกนะคะ ลืมล็อกอินแอนด์ลงชื่อ
4 สิงหาคม 2547 22:04 น. - comment id 306147
เสพสุขในความเหงาเคล้าน้ำตา กับเวลาเศร้าหมองของคนเหงา เพ่งพินิจพิศมองตรองตัวเรา แม้จะเหงาเราก็สุขได้ทุกวัน
4 สิงหาคม 2547 22:19 น. - comment id 306168
เหงาใจ ทำไมเล่า มีพวกเราอยู่ตรงนี้ รอเธอ อยู่คนดี เพื่อคลายเหงาบรรเทาใจ ............................. เป็นกำลังใจให้นะครับพี่
4 สิงหาคม 2547 22:30 น. - comment id 306183
..๏ ฝากสายใยจรดนิ้ว...........นำไป ฝันส่งผ่านกระแสไฟ...............ลัดฟ้า ย่อโลกย่อสองใจ.....................จงสนิท วันสุขคืนส่องหล้า.....................สว่างด้วยแสงเดือน ๚ ..๏ โอษฐ์เอื้อนคำยิ่งแย้ม.........ยิ้มทา หนาวเหน็บหายคลายครา........อุ่นอ้อม เปี่ยมด้วยรักห่วงหา..................ดั่งชิด ใกล้เฮย เย็นรื่นไมตรีล้อม.....................ห่อนร้างจางหาย ๚ะ๛ จะส่งความไปยังอินโดนีเซีย แต่เผอิญว่าบทโคลงนี้แฉบไปยังญี่ปุ่นเสียแล้ว ค่ะ :)
4 สิงหาคม 2547 22:41 น. - comment id 306200
คืนนี้ ..บ้านเรน..มีฝนด้วยดิคะ... ..ใครๆ.. ก็ชอบ ที่จะบอกเรน.. สายฝน .. ทำให้..เหงา .. ไม่รู้ดิคะ.. ท้องฟ้า ..มืดจัง... ฝนหลั่ง .. มากมาย.. ..เสียงฟ้า ..คำรามใหญ่.. ขอฟ้าใส ..กลับมา .. ช่วยคลายเหงา.. มองตรงนี้ ..ดิคะ.. เรนจะ.. อยู่ ..ที่นี่ ..เป็นเพื่อน.. ..กับครั้งหนึ่ง ..ไม่ลืมเลือน.. ฟ้าสะเทือน ..ร่ำไห้ .. สายใยแห่งมิตรภาพ .. ..เรน.. เป็นเพื่อน..คุณ..นะคะ..
4 สิงหาคม 2547 22:57 น. - comment id 306214
ขอปลอบใจคนเหงาและเศร้าสร้อย ที่ใจลอยคอยใครให้ห่วงหา ด้วยฉันนั้นห่วงใยคนไกลตา จึงได้มาปลอบขวัญสรรสุขใจ ว่าเธอนั้นอย่าเศร้าสร้อยใจน้อยนัก ด้วยว่ายังมีเพื่อนภักดิ์ยังรักใคร่ ไม่เคยห่างแสนห่างหรือร้างไกล จากคุณเลยรู้ไหมเล่าคนดี แม้ฝนตกบนฟ้าริมหน้าต่าง ในระหว่างความแยกแตกวิถี แต่สัมพันธ์คงมั่นฉันยังมี กับคนดีที่ห่วงใยแม้ไกลตา *-*อ่านแล้วเป็นห่วงมากเลยค่ะ อย่าเศร้านะค่ะ หญิงไร้เงาห่วงใยคุณเสมอ เพราะคุณคือเพื่อนที่แสนดีคนหนึ่งในไทยโพเอ็มเลยค่ะ ยินดีมากที่ได้รู้จักคุณนะค่ะ คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ จริง ๆ ชอบชื่อนี้ของคุณมาก อิอิ*-*
4 สิงหาคม 2547 23:12 น. - comment id 306225
มาปลอบโยนคนดีค่ะ ขอจงหายเหงานะคะ .................................................................
4 สิงหาคม 2547 23:21 น. - comment id 306237
อยากจะนั่ง เครื่องบิน บินมาหา แล้วบอกว่า ให้หาย ห่างความเหงา โปรดตั้งใจ ทำงาน ทุกค่ำเช้า แล้วตัวเจ้า จะได้กลับ มาเมืองไทย แวะมาให้กำลังค่ะ หายเหงานนะคะ บ้านไทโพเอม เติมเต็มให้ได้ค่ะ เพื่อนมากมาย ทั้งหญิงและชาย หากเหงาก็เข้ามาทักทายกันค่ะ
4 สิงหาคม 2547 23:25 น. - comment id 306240
สายฝน มาพร้อมกับ ความรู้สึกบางอย่าง... เป็นกำลังใจให้คนไกลบ้าน.. ---- บนความห่างไกล ความอบอุ่นและห่วงใยไม่แตกต่างกัน
4 สิงหาคม 2547 23:43 น. - comment id 306244
ตั้งใจเข้ามาอ่านบทกลอนของพี่ชายนะค่ะ และจะคอยเป็นกำลังใจให้พี่ชายเสมอนะค่ะ หาตั้งนานนะค่ะบทกลอนของพี่นะค่ะ พอเจอมะปรางหวานดีใจมากนะค่ะเลยเข้ามาเป็นกำลังใจนะค่ะ เดียงจะเข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้อีกนะค่ะ
5 สิงหาคม 2547 00:49 น. - comment id 306270
เพราะมากครับคุณ Robe
5 สิงหาคม 2547 01:17 น. - comment id 306283
ในที่สุด ก็เขียนออกมาจนได้ อดไม่ไหว แล้วใช่ไหมครับ นั่นแหละอ่านอย่างเดียว ไม่หนุกหรอก ต้องมีการแจมด้วยแบบนี้ซิถึงจะสนุกครับ ;)
5 สิงหาคม 2547 01:47 น. - comment id 306289
ผมดีใจจัง ที่ได้อ่านผลงานพี่โรเบิต จอมคอมเม้น อิอิ ได้ข่าวพี่โรเบิตจะไปอยู่อินโดหรอครับ สู้เค้านะพี่ไปแร้วขอให้รวยๆนะครับผม ... ถ้ายังไงก็อย่าเหงามากนะครับ หรือเหงาเมือ่ไรแวะมาที่เรือนไทยโพเอ็มแห่งนี้นะพี่ รับรองมีรอยยิ้มแน่ๆขอรับผม ... แวะมาทักทายพี่โรเบิตเด้อ
5 สิงหาคม 2547 08:50 น. - comment id 306370
ไม่น่าเหงาหญิงสาวชาวบาหลี เสื้อไม่ใส่โชว์ของดีที่พลิ้วไหว ทั้งหนุ่มน้อยแก่เฒ่าเฝ้าอยากไป คงชื่นใจเมื่อได้ชมขนมฟรี.... น่าจะเล่าอะไรดี ๆ ที่ชะวาให้ฟังกันบ้าง อิอิ
5 สิงหาคม 2547 10:06 น. - comment id 306419
เพราะในความหมายของคำว่าเหงา ได้ลงตัวจังค่ะ .............. บางครั้งความเหงา ก็ให้เราได้เรียนรู้ตัวเองมากขึ้นนะคะ ....... อิอิ แวะมาทักทายค๊า
5 สิงหาคม 2547 11:07 น. - comment id 306450
อะฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ เหงา เหง๊า เน๊อะ ใครหนอ ทำคนคนนี้ ให้อารมณ์ ไหวได้
5 สิงหาคม 2547 12:06 น. - comment id 306482
มานั่งเป็นเพื่อนแล้ว...คลายเหงาได้รึเปล่าค่ะ.. ..
5 สิงหาคม 2547 12:17 น. - comment id 306489
เหงาเหรอคะ .. อืมมม งั้นจะไปนั่งเป็นเพื่อนค่ะ .. อยู่ไกลบ้านต่อให้บุรุษก็เถอะ.. ใจย่อมหวั่นไหว เหว่ว้าเป็นธรรมดา .. เข้าใจค่ะ .. มายิ้มให้ ^___^ หายเหงานะคะ .. ........................
5 สิงหาคม 2547 12:45 น. - comment id 306516
สวัสดีครับคุณทิงนองนอย ช่วงนี้เมกไม่ว่างเลยครับเลยมาช้าไปหน่อย แต่ถึงอย่างไรเมกก็เจียดเอาเวลาที่พอว่างได้มาอ่านของเพื่อน ๆ เขียนอารมณ์เหงาได้กินใจดีมากเลยครับ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
5 สิงหาคม 2547 14:23 น. - comment id 306582
เสียงน้ำตาฟ้าหลั่งร้องดังว่า เหงานักหนามีเพียงตนคนช่างเหงา ใครพบเห็นก็หลบเร้นหนีจากเรา เข้าร่มเงาหลบฝนคนต่างแดน มาเยี่ยมคนเหงาๆ
5 สิงหาคม 2547 15:45 น. - comment id 306620
มาทักด้วยคนครับ.. ..มากันเยอะๆ เผื่อจะหายเหงา.. :)
5 สิงหาคม 2547 17:50 น. - comment id 306723
อย่าเหลาไปเลยนะคะ ยังไงก็ตามทุกคนที่นี่รักคุณทิงนองนอยค่ะ เย้ สู้ๆนะคะ ความเหงาเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นมา จงอย่าหวั่นไหวกับมัน สักวันเราจะข้ามมันไปได้ จงอย่าท้อแท้ไป เพราะว่าใจเธอนั้นมีฉันร่วมทางเสมอ...
5 สิงหาคม 2547 17:55 น. - comment id 306727
ดาหลาว่าคุณทิงนองนอย...เข้ามาที่บ้านกลอนนี้คงหายเหงาไปบ้างนะค่ะ...อิอิ...เพื่อนตรึมเลย...จิตใจงามทั้งนั้นเลยค่ะ....
5 สิงหาคม 2547 18:36 น. - comment id 306752
หากเหงาใจคราใดในดวงจิต ขอมิ่งมิตรคิดถึงรำพึงฝัน ทั้งผองเพื่อนส่งใจให้ทุกวัน ร่วมสร้างสรรสิ่งดีนี้ต่อไป.....ฯ ราชิกา...มาเป็นเพื่อนคลายเหงานะคะ... แวะมาทักทายค่ะ.
5 สิงหาคม 2547 21:54 น. - comment id 306853
อยู่เขตุแคว้นแดนไหนใจมุ่งมั่น ผูกสัมพันธ์ร้อยเรียงความยามเงียบเหงา ถึงแฟนกลอนหวังได้หายบรรเทา ช่วยปัดเป่าความเศร้าสูญสิ้นไป คงจะไม่อยู่นานเป็น กขค เห็นสาวมากันเยอะ
6 สิงหาคม 2547 08:27 น. - comment id 307175
มาเยี่ยมชมผลงานสุดยอดของพี่โรเบิร์ตครับ
7 สิงหาคม 2547 09:43 น. - comment id 307898
เหงาเป็ความรู้สึกสากล ทุกคนก็เคยเหงา เรามาเหงาด้วยกันนะคะ
20 สิงหาคม 2547 15:55 น. - comment id 313601
เหงาเป็นเพื่อนค่ะ แวะมาทักทาย
26 สิงหาคม 2547 02:40 น. - comment id 316864
เป็นความเหงาที่มีสีสันมากเลย แต่ก้อคงเหงาจิงๆๆอ่ะ เหมือนดิวเยย
31 สิงหาคม 2547 17:49 น. - comment id 320203
ก็ขอขอบคุณมากคุณมากค่ะ ที่ส่งความคิดเห็นให้ตลอดก็พึ่งเข้ามาเป็นสมาชิกไม่กี่วันก็รู้สึกว่า มีคนแต่งกลอนได้เก่งมากมาย เช่นคุณเป็นต้น อยากรู้จักก็เมลมาได้นะคะ บาย
9 กันยายน 2547 16:59 น. - comment id 327837
เป็นกำลังให้เขาอย่างเงียบเงียบ ทำตัวเรียบเงียบสงบและนิ่งเฉย อยู่นิ่งนิ่งทำตัวเรียบเงียบอย่างเคย ไม่มีใครรู้เลยถึงใจเรา มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 13:46 น. - comment id 414080
สุดยอด