หอมหนังสือใหม่ กลิ่นเหงื่อของพ่อแม่ ติดมาแต่ทุ่งนาไร่ ปนกลิ่นสาบโคลนไคล ติดกายใจตลอดเวลา สาบควายหายไปสิ้น เหลือแต่กลิ่นน้ำมันสะท้าน สาบรถไถ่นาทรมาน กลบกลิ่นบ้านวิญญาณไทย ฝนปรายโปรยหมายมั่น บอกถึงวันสงหว่านไถ น้ำตาฝนอาลัยเปิดเทอมใหม่ใจสะท้อน หอมข้าวปลูกลูกพันธ์ เจือกลิ่นนั้นโชยอ่อน กลางแดดแผดทินกร กลางหนาวร้อนฝนทนเอา หอมกลิ่นหนังสือใหม่ หอมอะไรก็ไม่เท่า สาบหมึกผนึกเอา กลิ่นโคลนเคล้าเร้าวิญญาณ หอมดินกลิ่นอักษร มิคลายคลอนเสนห์หา ทุ่งอักษรนี้โสภา เหมือนทุ่งนางามพืชพันธ์ พ่อแม่อ่านข้าวกล้า ลูกอ่านวิชาไหมนั่น ทุ่งคือหนังสืออนันต์ อ่านชั่วกัลกัปดำรงณ์ ลูกอ่านหนังสือกระดาษ ให้รู้ศาสตร์ศิลป์สูงส่ง อ่านใจให้มั่นคง ให้เห็นใจให้เห็นตน อ่านหนังสือคืออ่านโลก รู้โศกสรรพสากล อ่านยากยิ่งอ่านคน อ่านไม่จบจริง ๆ เชียว
3 สิงหาคม 2547 22:49 น. - comment id 305310
หนังสือล้านฉบับ คณานับคุณอนันต์ แต่คนที่สำคัญ ค่าเหล่านั้นยิ่งกว่าเอย แถมใจเขาอ่านยาก มากค่าพาเฉลย ไม่เคยจะละเลย แต่เปิดเผยไม่เคยเจอ *-*แต่งได้ดีค่ะ เนื้อหาก็ดีค่ะ*-*
4 สิงหาคม 2547 09:56 น. - comment id 305521
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ แต่งได้ดีครับ