ไม่ขอยอมแพ้..โชคชะตา

อาภาภัส

จะไม่ขอยอมแพ้แก่โชคชะตา
                  อยากฝากค่าภาษาให้สืบสาน
                  ยอมเขียนค้นผูกคิดกาพย์กลอนกานท์
                  เสี้ยววิญญาณเก็บส่วนควรกระทำ
                 อาจเหมือนว่าเดินหน้าไม่มากนัก
                 ฤาดังกักขีดกรอบมิถลำ
                 แต่จริงแท้วิชาเหมือนผู้นำ
                 บางทีล้ำถอยล่าหน้าไม่เดิน
                มวลต้นไม้นั้นเกิดจากเมล์ด
                กว่าเพาะเสร็จสั่งสมเป็นเถาเถิน
                ลุกี่ชาติสาดน้ำมิหมองเมิน
                จึงจะเพลินเป็นหลักให้พักพิง
                ครั้นยิ่งใหญ่กระจายพันธุ์ถ่ายทอด
                มิใช่มอดกัดไม้แต่คือสิงห์
                ต้องสร้างเขตคนขามกันจริงจริง
               วางทุกสิ่งเสริมผงาดชาติพลี
               ต้องจดจำคำว่าแหล่งกำเนิด
               คนจะเลิศต้นน้ำต้องใสศรี
               ผ่านเวลานานมานับตาปี
               น้ำดื่มสีแทนใสดั่งใจคน
              กลเปลี่ยนร่างเริ่มมากจากทุกทิศ
              ใจสถิตย์ธรรมครองคล้ายสับสน
              เงินใครหนาจ๊ะจ๋าจ้ากมล
              ค่วตัวตนดีแว่บแอบริมทาง
              เปรียบดังทรายปลิวคว้างกลางอากาศ
              เพียงบทบาทจิบจ่อยย่อยขัดขวาง
               สร้างถนนปิดเคาะเป็นเกาะกลาง
               ยังเจือจางใส่ใจให้รู้คุณ
              
              พอหวังสวยอวยก่อต่อต้นไม้
              พอยุคใหม่ตัดตอให้รากสูญ
              แล้วกลบสร้างอ้างให้บริบูรณ์
              คูนกับคูณกระทบไหล่ตรงตัว  ค
              
             ค  ความคิดคูณเก็งเล็งผลเร่ง
             ค  ความเคร่งเครียดมามิต้องขอ
             ค  คูนไม้ไร้ค่าตาไร้ตอ
             ค  คงรอโลกสลับกลับกลายคน
             บนดินแดนแสนไกลใกล้แหล่งน้ำ
             ใจสีดำคล้ำเคล้าออกลูกผล
             กลิ่นประหลาดผิวแปลกคล้ายรูปปน
             แหวะกมลเจอสวะคละคลุ้งกาล				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    1 สิงหาคม 2547 11:13 น. - comment id 303861

    มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
    
    เขียนได้ดีนะ
    
    
  • Robert TingNongNoi

    1 สิงหาคม 2547 11:19 น. - comment id 303863

    
    แสดงนัยยะแห่งการมุ่งมั่นในการสืบสานวรรณ
    ศิลป์ได้อย่างงดงามมากครับ 
     การเพาะปลูกเม็ดพรรณแห่งการอนุรักษ์จำเป็นต้องใส่ปุ๊ยแห่งน้ำใจให้แก่เม็ดพรรณนั้นได้เติบ
    ใหญ่ขึ้นมาเป็นกล้าที่สูงใหญ่ต่อไปในที่สุด
    คำชมด้วยน้ำใจ  อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจเปรียบ
    ได้เหมือนปุ๊ยที่หว่านใส่เมล็ดพันธ์นั้นให้งอกงาม
    ได้เติบใหญ่ต่อไป
    ส่วนต้นไม้นั้นจะให้ผลอย่างไรก็คงต้องหมั่นเพียร
    ดัดไปตามกลไกแห่งสังคมที่ร่วมมือกันสรร ๚ะ๛
    
    size>
  • เชษฐภัทร วิสัยจร

    1 สิงหาคม 2547 16:13 น. - comment id 303964

    ขออย่ายอมแพ้
    
    ก.ก็ใจเรามิอาจ จะคาดจะหวัง 
    ข.ขอให้ทั้งชีวิต มิผิดมิเผลอ 
    ค.ความสุขทุกข์มีครบ จะพบจะเจอ 
    ง.โง่ปนเซ่อสับสน ทุรนทุราย 
    
    จ.จากสิ่งพลาดสิ่งผิด ตะขิดตะขวง 
    ฉ.ฉันต้องพ่วงบาปกรรม ระส่ำระสาย 
    ช.ชีวิตเหมือนเป็นแพะ ระแคะระคาย 
    ซ.ซวยถูกคนใส่ร้าย มิวายมิเว้น 
    
    ฐ.ฐานะก็ด้อยค่า มิสามิสม 
    ด.โดนเขาสาดโคลนตม ทั้งข่มทั้งเข่น 
    ต.แต่ใจฉันยังเสือก ยะเยือกยะเย็น 
    ถ.ถึงกลายเป็นคนบ้า จะฝ่าจะฟัน 
    
    ท.ท่องคำพระแทนไฟ ไสวสว่าง 
    ธ.ธรรมนำทางเพื่อที่ พิถีพิถัน 
    น.น้ำตารอยคำนึง รำพึงรำพัน 
    บ.บอกให้ฉันพร่ำเพ้อ ทะเยอทะยาน 
    
    ป.เป็นแรงใจให้ฉัน ต้องฝันต้องใฝ่ 
    ผ.ผิดรู้ไว้เพาะบ่ม ผสมผสาน 
    ฝ.เฝ้ารอฟ้าหลังฝน ตระกลตระการ 
    พ.เพื่อพบพานสิ่งดี กุลีกุจอ 
    
    ฟ.ฟ้าครึ้มอยู่ครู่เดียว ประเดี๋ยวประด๋าว 
    ภ.ภพก็พราวแสงชีวิต ปะติดปะต่อ 
    ม.มิต้องให้ใครเขา พะเน้าพะนอ 
    ย.ยืนหยัดไม่ย่นย่อ มิท้อมิแท้ 
    
    ร.รู้สำเหนียกสำนึก สะอึกสะอื้น 
    ล.หลบคนอื่น ค่อนแคะ กระแนะกระแหน 
    ว.แววฟอนไฟแห่งฝัน มิผันมิแปร 
    ศ.ศรัทธาแท้แห่งใจ จะใฝ่จะปอง 
    
    ส.สมกับที่ได้สู้ ได้รู้ได้รส 
    ห.แห่งกรรมบทที่เจอ เสนอสนอง 
    อ.เอาน้ำตารองรับประคับประคอง 
    ฮ.ฮึกเหิมตรองปัญหา กูท้ากูทาย 
    
    โดย เชษฐภัทร 
    
  • เชษฐภัทร วิสัยจร

    1 สิงหาคม 2547 16:16 น. - comment id 303967

    ปล. นิราศรถใต้ดินเกิดจากประสบการณ์จริงขอรับ
    
    ไม่มีใครอยากเจอรักร้ายหรอก
    
    แงๆๆๆๆ
  • ม.ปณิธาน

    1 สิงหาคม 2547 16:49 น. - comment id 303986

    เข้ามากระทู้นี้คุ้มจริงๆ ได้อ่านกลอนของคุณอาภาภัส ตามด้วยกลอนของคุณ  เชษฐภัทร วิสัยจร
    
    และของแถมที่ผมได้อ่านในทุกๆกระทู้ก็คือ ความเห็นของคุณ RobertTNN ซึ่งสร้างสีสันให้กระทู้ขึ้นไปอีก
    
    คุ้มจริงๆ Click เดียว ได้อ่าน 3 แบบเลย 555 ;)
  • tiki

    1 สิงหาคม 2547 17:30 น. - comment id 304006

    อาภาภัส
    งานดีนะ
    แต่ฝากนิดเดียว ตรง คุณ เปลียนให้เป็น สระอู ตามบทมาก็ดีนะคะ
    
    คำว่า แหวะ มันมักจะมองภาพเด็กอ้วกน่ะคะ
     น่าจะใช้ แหวก จะดีไหม 
    ช่วยลบความเห็นนี้ด้วยนะคะ ถ้าอ่านแล้ว
    ทิกิ
  • อาภาภัส

    1 สิงหาคม 2547 20:13 น. - comment id 304065

    ขอบคุณ คุณผลิใบ
  • อาภาภัส

    1 สิงหาคม 2547 20:14 น. - comment id 304067

    ขอบคุณคุณโรเบิร์ดค่ะ
      กรุณามากนะคะ ขอบคุณค่ะ
  • อาภาภัส

    1 สิงหาคม 2547 20:18 น. - comment id 304070

    ขอบคุณคุณ เชษ นะคะ
      เก่งทั้งบ้านเลยละค่ะ  บ้านวิสัยจร  คิดถึงค่ะ
     งานดีทุกครั้งเลยนะคะ ขอบคุณมากเลยที่ให้เกียรติเขียนไว้
  • อาภาภัส

    1 สิงหาคม 2547 20:19 น. - comment id 304071

    ขอบคุณ คุณ ม.ปณิธานค่ะ
  • อาภาภัส

    1 สิงหาคม 2547 20:20 น. - comment id 304074

    ขอบคุณคุณทิกินะคะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    1 สิงหาคม 2547 21:10 น. - comment id 304092

    สงสัยไปแหวะอกมนุษย์โคลนนิ่งเข้า
    สังคมวัตถุเข้าอนุบาลต้องจองล่วงหน้าเป็นปีจ่ายเงินเป็นแสนอย่างปัจจุบันเมล็ด
    พันธุ์เติบโตมาจะเหลืออะไร
  • ชัยชนะ

    2 สิงหาคม 2547 20:53 น. - comment id 304656

    มาบอกคำที่พิมพ์ผิด
    
    เมล์ด
    แว่บ
    
    สงสัยเคาะแต่หน้าคอมพ์เลยไม่ได้ตรวจตราให้ดีก่อนลง
    
    ถ้าเป็นเมล็ดพันธ์เขาว่า อาจเพี้ยนกลายพันธุ์ไปได้
    แต่ใช้วิธีการต่อ ตอนทาบกิ่ง ผลที่ได้จะคงสายพันธุ์เหมือนเดิม
    แต่ไม่รู้ว่าจะหากิ่งพันธ์ดีที่ไหน และต้นตอดีที่ไหน
    ร่วมด้วยช่วยกันครับ
    
    
  • อาภาภัส

    2 สิงหาคม 2547 21:28 น. - comment id 304690

    คุณชัยชนะคะถูกของคุณ
     ไม่ได้ตรวจตรา  ต้องพยายามอีกมาก จะซื้อแว่นตาใส่อีกหกโหล  ตาจะได้ตรวจ
    ขอบคุณจริงๆเลยค่ะ  มักคิดได้ถนัดหน้าเครื่องถ้าคิดไว้เขียนไม่ถนัด

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน