ประหวัด

ราม ลิขิต

เพลงพิรุณสุนทรีย์ราศีโลก		
บรรเลงโชคแด่เชษฐ์เกษตรฉาย
อุดมดลท้นธารถึงลานทราย		
แต่ฝั่งซ้ายจนขวาคณาคลอง
ศัลยาครายลชลระยับ		
คือม่านซับสีมาธัญญาผอง
ยามที่ยอดทอดไล้ไอละออง		
สุวรรณพ้องพ่างพื้นปฐพี
จักเห็นทุยลุยท่องไปทั้งทุ่ง		
สง่าไถไรรุ่งผดุงศรี
สง่าสมเกษตราบารนี		
สง่านักศักดิ์นี้เพราะปรีชา
ได้ชูช่วยชีพชนม์ประชาชื่น		
จากโคลนเลนเข็ญขื่นและแรงขา
กับอีกคนซึ่งหลังอังนภา		
จวบจนได้ข้าวปลามาเลี้ยงดู
อร่อยล้ำฉ่ำลิ้มเมื่ออิ่มแล้ว		
หัวใจแก้วขอกว้างสว่างอยู่
คิดถึงคนจนควายชม้ายชู		
ก็ชื่นนักชื่นอยู่เมื่อยลยิน
เจ้าดอกดวงพวงฝนสกลเอ๋ย		
ข้าชื่นเชยเพลงงามวามถวิล
ขอนบนอบขอบคุณพิรุณริน		
ที่โลมถิ่นทุกท้องเกษตรไทย๚ะ๛				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    31 กรกฎาคม 2547 15:21 น. - comment id 303360

    
    ลำนำแห่งแผ่นฟ้าพื้นดินบทนี้ถูกเจียรนัยด้วย
    ถ้อยคำที่วิจิตรงดงาม....สื่อความหมายของชีวิต
    เกษตรที่ถูกนำมายกย่องอย่างเชิดชูและคู่ควร
    ใช้สายฝนที่เคียงคู่กับไร่นา..เป็นตัวส่งให้เด่น
    ผลงานชิ้นนี้สื่อได้ยอดเยี่ยมมากครับในนัยยะ
    
    ๚ะ๛size>
  • ยโส

    31 กรกฎาคม 2547 15:26 น. - comment id 303363

    ทึ่ง ไพเราะ สวยงาม และอลังการในคำของคุณจริง ๆ ครับ แม้ว่าคนอย่างผมจะเข้าไม่ถึงบทกวีที่ลึกซึ้งเช่นนี้ได้ก็ตาม
  • tiki

    31 กรกฎาคม 2547 15:52 น. - comment id 303377

    :)
  • ฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    31 กรกฎาคม 2547 18:03 น. - comment id 303461

    ยนต์กระหึ่มครวญครางกลางท้องทุ่ง
    ฝุ่นฟางฟุ้งเครื่องเกี่ยวพร้อมนวดข้าว
    ใส่กระสอบเย็บเสร็จกองระนาว
    พวกเจ้าหนี้หน้าขาวขนเอาไป...
    
    ไม่เห็นควายสักตัวตั้งแต่คราด ไถ เกี่ยว
    นวด มีแต่เครื่องยนต์กับเจ้าของโรงสีที่เป็นเจ้าหนี้มาขน เหลือเศษเงินนิดหน่อยถึงมือคนทำนา
  • สนิม ฮัก

    31 กรกฎาคม 2547 19:34 น. - comment id 303505

    ภาษาราม ช่างอ่าน ยากยิ่งนัก
    ไม่รู้จัก  เขียนตอบ  ภาษาไหน
    รู้อย่างเดียว  เสียวอ่าน ซ่านหัวใจ
    อยากจะให้  5 ดาว  ชนะเลย
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    1 สิงหาคม 2547 09:32 น. - comment id 303760

    คุณรามฯ ถ่ายทอดคำสื่อความได้ดีจริงๆ เลยค่ะชอบอ่านทุกๆ งานเลยนะคะ
    .....................................................................
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    1 สิงหาคม 2547 10:41 น. - comment id 303813

    มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
    
    เขียนได้ดีนะ
    งดงามมากๆ
    
    
    
  • ราม ลิขิต

    2 สิงหาคม 2547 01:58 น. - comment id 304180

    สวัสดีครับคุณ Robert TingNongNoi, คุณยโส, คุณทิกิ, คุณฤกษ์, คุณสนิม ฮัก, คุณลี่...ผู้มาเยือน, คุณผลิใบสู่วัยกล้า
    
    ขอบคุณในความกรุณาของคุณ Robert มากครับที่มอบความนิยมให้แก่ผม จนหัวใจพองโตคับอก จนออกจะเขิน ๆ อยู่ไม่ใช่น้อย หากอยู่ใกล้จะกราบงาม ๆ ที่หน้าอกสักครั้ง
    
    ..............................
    
    ขอบคุณครับคุณยโส
    
    ..............................
    
    ขอบคุณรอยยิ้มคุณทิกิมากขอรับ
    
    ..............................
    
    คุณฤกษ์ที่รักและคิดถึง..ผมเองเวลากินข้าว ผมกลับไม่ได้มองว่า เพียงมีเงินเราก็ได้อิ่มแล้ว ผมมองข้ามกระบวนการทางการค้า ไปยังผู้ที่ปลูกข้าวให้เรา หากไม่มีเขาเราคงจะแย่ ทุกครั้งจะนึกถึงพระคุณของเขา..ผู้อยู่เบื้องหลังความอิ่มเอมของเราครับ
    
    ..............................
    
    ฮิ ๆ คุณสนิม ฮัก ๕ ดาวไก่ย่าง ผมชอบเหมือนกัน ขอบคุณครับ
    
    ..............................
    
    ขอบคุณคุณลี่ฯมากครับผม
    
    ..............................
    
    คุณผลิใบฯเข้ามา กำลังใจผมยกกำลังเจ็ดเลย ขอบคุณมากครับ
  • หมึกมรกต

    2 สิงหาคม 2547 11:01 น. - comment id 304280

    
    ยามเมื่อคราแดดร้อนตอนหน้าแล้ง
    ชีวิตแห่งความหวังได้พังหาย
    ความชุ่มชื่นคืนช้ำเมื่อย้ำกราย
    เหมือนมารร้ายมาหลอนให้ร้อนรน
    
    พระรุณโรยโปรยปรายพระพายพัด
    ให้สะบัดหน้าร้อนตอนหน้าฝน
    ไพรพฤกษาแทรกยอดสอดสกนธ์
    ชื่นกมลเช่นนี้หลายปีมา...
    
    :)
    
  • ราม ลิขิต

    3 สิงหาคม 2547 16:13 น. - comment id 305037

    สวัสดีครับคุณหมึกมรกต
    
    ตอนนี้ที่บ้านผม ฝนตกหนักติดต่อกันมาได้หลายวันแล้ว เมื่อวานทางเข้าตัวอำเภอน้ำไหลระบายไม่ทันขึ้นถึงหน้าแข้ง หากยังไม่หยุดบ้างสงสัยว่าจะท่วมใหญ่กันอีก หวังใจว่าแถวบ้านคุณหมึกมรกตจะตกเป็นปกตินะครับ ฮิ ๆ ไม่งั้นเป็นได้ส่งใจไปช่วยขนของหนีน้ำเป็นแน่
    
    ขอบคุณครับผม
  • ราชิกา

    3 สิงหาคม 2547 19:45 น. - comment id 305153

    พระพิรุณโปรยปรายในหน้าฝน
    อัสสุชลหลั่งไหลทั้งซ้ายขวา
    น้ำท่วมไปดุจใจของชาวนา
    มองข้าวกล้าหมดแท้อย่างแน่นอน....ฯ
    
    ทุกสิ่งทุกอย่าง..ให้ทั้งคุณและโทษ...ย่อมมีทั้งดีและไม่ดี...จงทำใจให้กว้าง...มองทุกอย่างด้วยเหตุผลและมีสติในการตัดสินใจ....แวะมาทักทายค่ะ....บทกลอนเพราะมากค่ะ...
    
    
    
    
  • ราม ลิขิต

    4 สิงหาคม 2547 15:31 น. - comment id 305769

    สวัสดีครับคุณราชิกา
    
    จงทำใจให้กว้าง เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ โลกเรานี้จะได้รื่นรมย์ ไม่ขุ่นข้องหมองใจหรือขัดเคืองกัน
    
    ขอบคุณครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน