เมื่อเธอจากไป...อีกครั้ง

ยโส

เมื่อเธอจากฉันไปในวันนั้น
ใจก็พลันหวิวหวั่นดั่งดับหาย
คล้ายกับว่าชีวิตใกล้ฝั่งตาย
ฝันมลายสลายสิ้นอินทรีย์
เหตุผลนั้นหรือคือการศึกษา
หรือไปหาคนอื่นจึงหลีกหนี
อยากจะบอกหลอกได้เลยคนดี
ชีวิตนี้ไร้ค่าสำหรับเธอ
เพียงพบหน้าแล้วบอกฉันลาก่อน
ก็สะท้อนเศร้าจิตคิดเสมอ
เมื่อไรหนอจะพบประสบเจอ
คนเลิศเลอสูงศักดิ์หักอกตน
บ่นกับฝนปนน้ำตาพาเศร้า
ลมฝนเบาพัดปลิวลิ่วล่องหน
เป็นนัยบอกออกมาว่าใจคน
ปลิว ลอย วน พริ้วไป ไร้จุดยืน
ยโส-โย-อรินครับ				
comments powered by Disqus
  • ส้มซ่าส์

    31 กรกฎาคม 2547 14:52 น. - comment id 303352

    เศร้าจัง
  • ยโส

    31 กรกฎาคม 2547 14:53 น. - comment id 303353

    ชีวิตต้องมี หวาน และ ขม บ้าง ถึงจะมีรสชาดครับ
  • ซอมพลอ

    31 กรกฎาคม 2547 15:38 น. - comment id 303367

    ...สวัสดีค่ะ...
    
    
    ..ฝนโปรยปราย..
    รักจางหาย...ตามสายฝน..
    เรื่องเก่า.นี่หนอ..คงพอทน.
    คงผ่านพ้น.....มาด้วยดี.........ใช่ป่ะคะ.....
    
    ..ทักทายค่ะ....~-~..
    
    
    
  • มะปรางหวาน5

    31 กรกฎาคม 2547 16:50 น. - comment id 303413

    เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
    
    ***กลอนเพราะดีนะค่ะ***
  • ยโส

    31 กรกฎาคม 2547 18:05 น. - comment id 303462

    ขอบคุณจริง ๆ สำหรับกำลังใจ
  • อัลมิตรา

    31 กรกฎาคม 2547 21:05 น. - comment id 303557

    บ่นกับฟ้ากับฝน...เจ้าคนเหงา
    แล้วเมื่อไหร่กันเล่า...จะสดใส
    เมื่อคนรักหักอก...เพ้อพกไย
    ลุกขึ้นเดินต่อไป ...ก็แล้วกัน ..
    
    หมดหน้าฝนแล้วต้องเลิกเศร้านะคะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    1 สิงหาคม 2547 10:39 น. - comment id 303809

    มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
    
    เขียนได้ดีนะ
    
    
  • ยโส

    1 สิงหาคม 2547 12:23 น. - comment id 303881

    ...ตอบคุณอัลมิตรา...
    บ่นกับฟ้ากับฝน......ก็จริงอยู่
    เพราะไม่รู้ว่าเธอ....ไปอยู่ไหน
    หากมีใครสักคน......คอยห่วงใย
    ฉันคงได้คลายเหงา...เลิกเศร้าเลย
    .....ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ......
    
    ขอบคุณ  - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ที่แวะมาอ่านให้กำลังใจ
  • ชัยชนะ

    2 สิงหาคม 2547 15:51 น. - comment id 304469

    น้ำตาฟ้า สาดกระเซ็น เช่นพยาน
    เรื่องร้าวฉาน ฉันต้อง ตานองน้ำ
    อดสูใจ ในนารี ที่กระทำ
    ด้วยตัวฉัน นั้นต้อยต่ำ ต้องจำยอม
    
  • ยโส

    5 สิงหาคม 2547 22:06 น. - comment id 306863

    **ขอบคุณ คุณชัยชนะ ที่แวะมาอ่าน**
    น้ำตาริน ไหลเปียก รดที่นอน
    ซึมเปื้อนหมอน นอนซม ระทมเหงา
    ช่างฉันเถิด เมื่อเกิด ทุกข์กับเรา
    ก็คลุกเคล้า น้ำตา มาแช่เย็น
    ...ครับผม...
    
    
    
    
  • เกียรติ กรัชกาย

    16 สิงหาคม 2547 01:25 น. - comment id 312490

    บางครั้งบอกเลิกยากหากใจห่วง
    แต่ถ้าหวงเอาไว้ก็ไม่ไหว
    เมื่อเราสองต้องห่างเพราะต่างใจ
    ก็จงไปจากกันตามครรลอง...
    
    สวัสดีครับคุณยโส แวะเข้ามาทักทายและให้กำลังใจครับ ขอให้มีรักที่สมหวังนะครับ...
  • ยโส

    20 สิงหาคม 2547 12:38 น. - comment id 313491

    คุณเกียรติ กรัชกาย
    .....เหนื่อยกายหายเหนื่อยได้แลทนได้
    เหนื่อยหัวใจรับไว้แบกเกินไหว
    ตัดเธอแล้วบอกเลิกเดินจากไป
    ที่เหลือไว้เพียงความขื่นขมทรวง
  • วิจิตร ภู่เงิน

    21 สิงหาคม 2547 00:23 น. - comment id 313841

    .............
    
    
    ใครว่าผู้ชายไม่อ่อนไหว...
    
    ผู้ชายทุกคนมีความไหวอ่อนในอารมณ์ทุกคน
    
    
    ..............
    
    
  • ยโส

    22 สิงหาคม 2547 12:47 น. - comment id 314636

    ตอบคุณวิจิตร ภู่เงิน
    .............................
    ในความแข็งกระด้างของผู้ชาย (บางคน)
    อาจมีความอ่อนโยนซ่อนอยู่
    
    ...............................
    ในทำนองตรงกันข้าม
    ในใจที่เข้มแข็งของเขา (บางคน)
    อาจมีความอ่อนไหวซ่อนอยู่เช่นกัน
  • ดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร

    30 กันยายน 2547 12:21 น. - comment id 341335

    ขอบคุณที่เข้าไปทักทายกันนะคะขอบคุณมากค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน