อยากอยู่ใกล้เธอนาน ๆ แต่เป็นเพียงความต้องการของฉันใช่ไหม เพราะว่าเธอคงจะรำคาญใจ ที่ต้องคอยตามใจฉันเรื่อยมา แค่อยากให้เธอเข้าใจ ว่าที่ฉันทำไปนั้นคือความรัก จนบ้างครั้งไม่อยากให้เธอคิดหนัก เลยต้องปล่อยคนที่รักอย่างเธอไป แต่อยากให้เธอรับรู้ ว่าฉันคิดถึงเธออยู่รู้บ้างไหม แต่บ้างครั้งก็รู้ว่าเธอไม่ใส่ใจ เพราะว่าฉันต้อยต่ำเกินไปที่จะเอื้อมเธอ แค่เศษดินที่คิดจะเอื้อมดวงดาว
1 สิงหาคม 2547 00:59 น. - comment id 303667
บรรทัดแรก อยากอยู่เคียง ข้างเธอ ให้แสนนาน บรรทัดสุดท้ายนะ เพียงก้อนดิน ที่จะเอื้อม ไปคว้าดาว^^ ค่อยๆลองแต่งนะ แล้วจะพบว่า ความไพเราะของกลอน คือการใช้คำในความหมายธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
1 สิงหาคม 2547 10:36 น. - comment id 303803
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ
1 สิงหาคม 2547 14:38 น. - comment id 303943
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ