...โศก รัก หักกระบี่ ..( กระบี่พร่อง หิมะพริ้ว )

เอกมาศ


                    โศก รัก หักกระบี่ ( กระบี่พร่องหิมะพริ้ว )   
     กระบี่คือกระบี่พู่กันไซร้
ข้าเช่นใครไหนที่ไหลหลง
อักษรกระบี่คู่นี้เจตจำนง
ที่เร้นร่างกลางดงพ้นราคี
                        
      ที่รักข้าปักดอกเบญจมาศ
ปากแต้มชาดงามอาจรัศมี
ข่มจันทราคืนเดียวเหลียวบ่มี
เท่าคนรักข้านี้งามนิจนิรันดร์
					
      กระบี่นี้ที่กลั่นกล้า
ดุจดวงชีวา ณ อาสัญ
งามนุชดุจ ดวง พระจันทร์
กลางแมกหมอกควันที่เลือน ลาง
      กลางทุ่งพรายหิมะ
ยะเยือกเย็น เช่นกลิ่นสาง
ข้าหลงใหลอยู่เป็นประมาณ
โอ้..ว่าอนิจจาวันวารที่ ผ่านเลย
      กับหนึ่งนี้ คัมภีร์ วิเศษ
ปลงสังเวช เสพเพลิศเผย
ปลงปรามาส ขาดทรามเชย
อยู่เป็นคู่เคย เปรยอาวรณ์
      พร่างคืนที่มืดหมอก
เก็บความช้ำชอก ที่ทอดถอน
เก็บกระบี่เหน็บอาภรณ์
ในคืนสะท้อนแสงหิมาลัย
      เอ่ยถามโอ้...ศิษย์รัก
จงตระหนักในสงสัย
ริ้วรอยที่ผ่านมาเป็นสิ่งใด
ที่เร้นร่างกลางไพรมานานปี
      อันสงครามระหว่างรัฐ
เลือดนักต่อนัก...หลั่งหลากสี
อยู่เปื้อนแปดแคว้น..จ้าว..ร้าวปฐพี
ร่างล้มลงหมื่นปี...ไม่มีคืน
      เอ่ยถามถึง....ดั่งจันทร์
อย่าได้เคืองแค้น..แน่น..อกฝืน
สงครามนี้จะมิจบถ้าทบแค้นคืน
แลจิตรเจ้าจะขมขื่นกลืนตัวตน
      กับ..น้ำโจร...ที่ข้ารัก
จงฝังร่าง...หักลง..ณปลายสน
ให้ทิ้งร่างข้าไว้..ให้เปรอปรน
ให้รักเราอยู่จน...ตราบกาลนาน
      โอ้...ชีวานับแต่นี้
สืบจากที่...เราสองลอบสังหาร
เจิ้นอ๋อง..เจ้าจอมภพ..จบ..จักรวาล
ทรงฤทัยหม่นหมาง...พลางเอกา
      โอ้..ว่าโลกานี้..ร้ายนัก
สร้างชีวาดับ..ชีวายก็หายหา
หม่นแต่ชีพที่กำเนิดเกิดมา
อยู่ใต้...ดินใต้หล้า..นภาเดียว
      พรายน้ำงามจับตา
อีกเจ้ายา พร่างพรายเขียว
สะท้อน เงาเขากลมเกลียว
ข้าฯแดเดียว ถึงจากมา 
      อนิจจาโอ้ว่า..เจ้าหิมะ
ใยทิ้งรัก..หัก...อุษา
เพื่อสิ่งใด..เล่า..ชีพชะตา
กับรักร้างราโอ้...อาลัย
      ดาบนี้ที่ทาบแทง
กลั่นกันแสง...แทนแสงไสย
กลั้นน้ำตา....เจ้าดวงใจ
หลั่งรินไหล ...แทนสายโลหิตริน
      ดาบนี้ที่เจ้าสนอง....
แทนรักรอน....ที่โศกสิน
รักเจ้าเหนือผืนฟ้าแผ่นดิน
เพื่อ..แค้นหนี้..ชีวิน ยอมมลาย
      โอ้..ว่า..ที่รักข้าช้าล่านัก
พลันได้เห็นยอดรัก..นั้นก็สาย
ร่างเจ้าทิ้งลง...บนผืนทราย
หัวใจข้าสลายแล ล้มพลัน....
      กอดเก็บรั้งร่างนางโอบกอด
ให้ข้าพรอดกอดร่างนางเถิด สวรรค์
ให้กระบี่นี้แทงทาบ...สองเราพลัน
ให้ทิ้งร่าง ณ แสงจันทร์แสงดาราย
	
      หิมะ....เอยเคยฟังไหม
เสียงหัวใจข้านี้ที่ยามสาย
ชีพเจ้ามอด...ข้าใกล้ม้วยมลาย
โอ้....ชีวายข้ารักเจ้าหิมะเอย
.........................วีรบุรุษทลายฟ้า จากผลงานของ จาง อี้โหม่ว.......สู่ความเป็น ปรัชญาทางการเมืองว่าด้วยเรื่อง ผู้นำเดี่ยว.....ซึ่ง สัมพันธ์ กับยุคสมัยของการเมืองไทยในปัจจุบันมากเสียจริง.........
.....................บางทีการที่มีผู้นำทางการเมืองแต่ผู้เดียวก็ดีกว่า การที่จะแก่งแย่งกันเองของนักการเมืองเสียอีก.........
........................โศก รัก หักกระบี่ นี้ เป็น เพียวส่วนเดียวของ วีรบุรุษทลายฟ้า    (  Hero ) เท่านั้น  เส้นทางความรักกับ ทางการเมืองการรัฐนั้นขนานอยู่บนระนาบแห่งการลวงและความจริง  รักนั้นเป็น ตัวชูโรงของเรื่อง แต่มิใช่เป็นแก่น แต่อย่างใด.....แก่นนั้นก็คงบอกไม่ได้เต็มปาก ว่า  การเมือง .....ว่ากันด้วย คุโณปการ ของ ฉิน อ๋อง  ความลำพองบนความ เอกา  สร้างจีนให้เป็นหนึ่งเดียวตราบจนวันนี้ ด้วย ตะเกียบและภาษา ที่ยาวนาน....... 
				
comments powered by Disqus
  • เอกมาศ

    30 กรกฎาคม 2547 20:18 น. - comment id 303035

    รักคือสี          ชีวีคือแสง
        
       แรงรักสำแดง         แสงนั้นคือไฟ 
    ...............................................................
  • เมกกะ

    30 กรกฎาคม 2547 21:29 น. - comment id 303072

    อาสาฬหบูชา
     
    วันอาสาฬหบูชา ตรงกับวันเพ็ญ เดือน 8 ก่อนวันเข้าพรรษา 1 วัน เป็นวันที่พุทธศาสนิกชนแสดง
    ความเคารพต่อพระสงฆ์ 
    อาสาฬหเป็นชื่อเดือน ๘ อาสาฬหบูชาย่อมาจากคำว่าอาสาฬหบูรณ มีบูชา แปลว่า การบูชาพระใน
    วันเพ็ญเดือน ๘ ถ้าปีใดมีเดือน ๘ สองครั้ง ก็จะ เลื่อนไปเป็นวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๘ หลัง 
    
    หลังจาก สมเด็จพระพุทธองค์ ได้ตรัสรู้ในวันเพ็ญ เดือน 6 แล้ว ได้ทรงใช้เวลาทบทวนสัจธรรมและ
    ทรงคำนึงว่าธรรมะที่พระองค์ตรัสรู้นี้ลึกซึ้งมาก ยากที่ผู้อื่นจะรู้ตาม แต่อาศัยพระกรุณานี้เป็นที่ตั้ง 
    จึงทรงพิจารณาแบ่งบุคคลออกเป็น 4 ประเภท(บัว 4 เหล่า) คือ 
    
    ๑. อุคฆฏิตัญญู ดอกบัวที่อยู่พ้นน้ำ 
    ๒. วิปัจจิตัญญู ดอกบัวที่อยู่ปริ่มน้ำ
    ๓. เนยยะ ดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ 
    ๔. ปทปรมะ ดอกบัวที่จมอยู่กับโคลนตม
    
    จึงทรงมีพระกรุณาธิคุณ ระลึกอาฬารดาบสและอุททกดาบสว่า มีกิเลสเบาบางสามารถตรัสรู้ได้ทันที 
    แต่ท่านทั้ง 2 ได้ตายแล้ว จึงทรงระลึกถึงปัญจวัคคีย์ ได้ทรงแสดงพระธรรมเทศนาแก่ปัญจวัคคีย์ 
    ทั้ง 5 คือ โกณฑัญญะ วัปปะ ภัททิยะ มหานามะ และอัสชิ ซึ่งล้วนแล้วแต่ เป็นผู้อุปฐากพระพุทธเจ้า
    เมื่อครั้งยังทรงบำเพ็ญทุกข์กิริยาอยู่ พระธรรมที่ พระพุทธองค์ทรงเทศนาในครั้งนี้มี ชื่อ ธรรมจักกัปปวัตนสูตร 
    ซึ่งมี อริยสัจ ๔ หรือความจริงอันประเสริฐ ๔ ประการได้แก่
    
    ๑. ทุกข์ ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ 
    ๒. สมุทัย เหตุให้เกิดทุกข์ 
    ๓. นิโรธ ความดับทุกข์ 
    ๔. มรรค ข้อปฎิบัติให้ถึงความดับทุกข์ 
    
    และหลังจากแสดงพระธรรมเทศนาแล้ว ท่านโกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรม เป็นคนแรก 
    ได้กราบฑูลขอบวชและพระพุทธองค์ก็ทรงอนุญาต โดยทรงทำการอุปสมบทให้แบบ 
    เอหิภิกขุอุปสัมปทา นับเป็นปฐมสาวก ของพระพุทธเจ้า 
    
    ดังนั้นในวันนี้จึงเป็นวันแรกที่มี พระรัตนตรัยครบองค์สาม คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ 
    เนื่องจากพระพุทธองค์ทรงเทศนาเป็นกัณฑ์แรก จึงเรียกเทศฯกัณฑ์นี้ว่า ปฐมเทศนา 
         หรืออีกนัยหนึ่งอาจจะกล่าวได้ว่านับเป็นวันแรก ที่พระพุทธเจ้าทรงประกาศพระพุทธศาสนา
    
    จะเห็นได้ว่า ปรากฏการณ์สำคัญ ๆ ในวันนี้มีถึง 4 ประการ ด้วยกันคือ 
    1. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนา 
    2. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงได้ปฐมสาวก 
    3. เป็นวันแรกที่พระสงฆ์เกิดขึ้นในโลก 
    4. เป็นวันแรกที่บังเกิดรัตนะครบสาม เป็นพระรัตนตรัย คือ พระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ    
    
  • เอกมาศ ครับ ไม่ได้ล็อกอิน

    30 กรกฎาคม 2547 22:16 น. - comment id 303106

    ......อือ......แล้วมาบอกทำไมครับ.......
  • Future_Perfect``

    30 กรกฎาคม 2547 23:31 น. - comment id 303150

    ป๊าดสิโทะ  เหนือคำบรรยายจริง ๆ เลยค่ะ  ไม่รู้จะบรรยายยังไงดี แบบว่าสุดยอดอ่ะ  เขียนได้ยังไงทำไมเก่งจังเยยอ่ะ ... เก๋าเจงๆ
  • tiki

    31 กรกฎาคม 2547 00:43 น. - comment id 303179

    สงสัยเข้าทรงเขียนหรือเปล่าคะ เอกมาศ
    สำนวนอายุไขใกล้ร้อยปีค่ะ เก่งดีนะคะมาชมนะ อิอิ
  • ลูกกวาดสีฟ้า

    31 กรกฎาคม 2547 08:20 น. - comment id 303201

    คิคิ
    ยอดไปเลย
  • เอกมาศ

    31 กรกฎาคม 2547 16:13 น. - comment id 303388

    ป๊าดสิโทะ  เหนือคำบรรยายจริง ๆ เลยค่ะ  ไม่รู้จะบรรยายยังไงดี แบบว่าสุดยอดอ่ะ  เขียนได้ยังไงทำไมเก่งจังเยยอ่ะ ... เก๋าเจงๆ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 8376 - Future_Perfect``  
     รหัส - วัน เวลา : 308514 - 30 ก.ค. 47 - 23:31  
    ....................................
    
    สงสัยเข้าทรงเขียนหรือเปล่าคะ เอกมาศ
    สำนวนอายุไขใกล้ร้อยปีค่ะ เก่งดีนะคะมาชมนะ อิอิ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
     รหัส - วัน เวลา : 308544 - 31 ก.ค. 47 - 00:43  
    ................................................
    
    คิคิ
    ยอดไปเลย  
     จาก : รหัสสมาชิก : 8692 - ลูกกวาดสีฟ้า  
     รหัส - วัน เวลา : 308566 - 31 ก.ค. 47 - 08:20  
    ..............................
    
    ขอบคุณครับ ที่มาเป็นกำลังใจให้คนมีความหวัง.....
    
  • ชัยชนะ

    2 สิงหาคม 2547 12:02 น. - comment id 304326

    เรื่องที่เคยได้ดูนาน ๆ แล้วชักลืม
    
    ประเภทหนังจีน ชัยชนะคอหนังกำลังภายในไม่ค่อยพลาด
    
    การปกครองทุกแบบ ย่อมมีทั้งข้อดีและข้อเสียอยู่ในตัวมันเอง
    
    ตำนานรักที่บรรเจิดจ้ามีทุกยุคทุกสมัย
    สำคัญว่าบทสุดท้ายจะลงเอยกันอย่างไร
    เพราะมนุษย์ยังโหยหาความรักมาประดับใจตนเอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน