ไม่อาจลืมความเดียวดาย...ของผืนฟ้า ได้เพียงมองดูทะเล...อยู่เบื้องล่าง อิงแอบแนบเงาคลื่นเพียงเลือนลาง ความหวังของฟ้ากว้าง...ยังห่างไกล.. ใกล้เหมือนไกล...เส้นขอบฟ้ามาขีดคั่น.. พรากนิรันดร์...ฟ้ากับฉัน...ต่างกันไหม.. คำว่าเพื่อน...ตอกย้ำทุก...ลมหายใจ.. ได้อุ่นไอ..คลื่นครวญ...แล้วหวนคืน... มองฟ้าแล้วย้อนนึกถึงตัวเอง... ฟังบทเพลงแห่งทะเลยังโหยหวน.. ทะเลร่ำเป็นคลื่นที่ครืนครวญ.. ทะเลรวนหาฟ้า...หรืออย่างไร... ฟ้าจ๋า...ทะเลยังรำพึง... ยังคงคิดคำนึง...ไม่หวั่นไหว.. ฟ้าทะเล...แม้ไกล...จนเกินไป.. ยังอาลัย...พร่ำหา...ทุกวันคืน.. อิจฉา..ฟ้าทะเลยังมีกัน... ยังตามหากันและกัน...ผ่านฟองคลื่น.. เส้นขอบฟ้ามิอาจคั่น..กลืนวันคืน.... ฟ้าทะเลยังคงขืน...จะมีกัน... มองฟ้า....หัวใจรอนและหม่นร้าว.. ความหวังยัง...สั่นพราว...แต่ในฝัน.. ความเป็นจริง...เราไม่อาจ..จะมีกัน.. เธอตัดรอน...แม้ใจฉัน..จะมีเธอ..
ละเมอ 29 ก.ค. 2547 02:03 น. - ID 58038 
1382
2
0
29 กรกฎาคม 2547 02:18 น. - comment id 302568
เพราะมากๆเลยอ่ะ หุหุๆๆๆๆๆ แต่งได้ดีก๊ะ >.
29 กรกฎาคม 2547 03:10 น. - comment id 302574
;ว๊าว..คลื่นวิ้ว วิ่วแหว่วแว้ว เสียงเจื้อยแจ้วกระแทกซ่า มองลิบๆปลายขอบฟ้า รวมอุรารักยังคง
30 กรกฎาคม 2547 12:20 น. - comment id 302836
เยี่ยมมากครับ เป็นกลอนที่อ่านแล้วพริ้วไหว มากจริงๆครับ การใช้คำ การสอดใส่อารมณ์ ถึงแม้จะถูกข่มสะกดด้วยรูปฉันทลักษณ์ก็ไม่ สามารถที่จะลดทอนความพริ้วของกลอนลง ไปได้ แต่งได้เก่งมากจริงๆครับขอชม๚ะ๛ size>
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
