:: เพลงใบไม้ ::

นางสาวใบไม้

              ท่วงทำนองชีวิตลิขิตสร้าง
              สรรพสิ่งเลือนร้างตามเหตุผล
              เกิดแล้วดับลับหายคล้ายวังวน
              ก่อนหลุดพ้นเลือนลับชั่วกัปกาล
เฉกราตรีแม้เหน็บหนาวยาวนานนัก
ยัทายทักแสงอุ่นอรุณฉาน
ตะวันเคลื่อเดือนลับนับวันวาร
ทิวาผ่านราตรีเปลี่ยนหมุนเวียนไป
              กาลเวลาเริ่มบรรเลงเลงขับขาน
              ก่อวิญญาณเกิดร่างกายให้อาศัย
              ใส่ไฟฝันสรรค์ความคิดสร้างจิตใจ
              ให้ดำเนินเดินไปในมายา
                               วันแรกผลิปริออกเป็นยอดอ่อน
                               ยังย่อหย่อนกับทุกข์โศกในโลกหล้า
                               ยังครั่นคร้ามหวั่นไหวในชะตา
                               ด้วยเหว่ว้าเหงาเงียบเยียบดวงใจ
ฤดูผันวันผ่านกาลสั่งสม
กอบเก็บความรื่นรมย์น่าพิสมัย
ร้อยเรียงความชอกช้ำระกำใจ
เป็นบทเรียนแห่งวัยเตือนใจตน
                จากคืนวันผันเดือนเลื่อนเป็นปี
                ถึงวันคลี่ใบกล้าท้าลมฝน
                เป็นร่มเงาที่พิงพักแก่ผู้คน
                บรรลุผลสมคุณค่าการรอคอย
กว่าชีวิตปลิดปลิวลิ่วสู่พื้น
ขอเคียงข้างหยัดยืนไม่ถดถอย
ก่อนชีพดับลับล่วงร่วงหลุดลอย
เหลือเพียงรอยความอุดมถมผืนดิน
                              คือบทเพลงแห่งการอำลาร้าง
                        หลังเสร็จสร้างความฝันใฝ่ดังใจถวิล
                            เป็นบทเพลงโศกซ้ำน้ำตาริน
                         หวังยลยินเพียงสุขสมบนเส้นทาง
                       ท่วงทำนองของสายลมหวีด หวีด.....หวิว
                   หนึ่งใบไม้ร่วงหล่นปลิวเคว้ง  เคว้ง.....คว้าง
                กลางสายหมอกคลายเคลื่อนเลือน  เลือน.....ลาง
                        .....ไม้ทิ้งใบ....อ้างว้าง....กลางสายลม