แบกเอาไว้ ฝ่าไป กลางสายฝน มาดั้นด้น ทนเปียกปอน เอาซ่อนไว้ เอาความช้ำ ตรอมตรม ขมหัวใจ เดินฝ่าไป กลางฟ้าฟาด บาดอารมณ์ ฟ้าคำราม น่ากลัว ในหัวอก หวั่นสะทก รักเก่า เราขื่นขม แอบเอาไว้ ซ่อนเอาไว้ ความระทม เหมือนสุขสม จางไป ในพิรุณ ฝนคงซา ปาดน้ำตา ที่เอ่อไหล หนอไฉน โอ้ฟ้า ช่างทารุณ ไม่เคยมาเมตตาและเกื้อหนุน ไม่การุณ หนุนฝัน ฉันบ้างเลย จึงต้องมา ตากฝน ทนเหน็บหนาว ชาชินเศร้า ใจเจ้า คงเมินเฉย น้ำตาฝน ล้างมา คงคุ้นเคย จึงลงเอย มาเปียกปอน ซ่อนน้ำตา @@@@@@@@@@@@@@@ เดินตากฝนกลับบ้าน สงสารตัวเอง ( หรือสมน้ำหน้าดี ) @@@@@@@@@@@@@@@
เรไร 25 ก.ค. 2547 01:43 น. - ID 57889 
1406
3
0
25 กรกฎาคม 2547 02:04 น. - comment id 302147
หนาวทังกายหนาวทั้งใจใช่ไหมนี่ เพราะต้องทนเปียกฤดีจึงมีหวั่น แถมฝนยังตกมาพาชีวัน หนาวแสนหนาวเลยนั้นฉันห่วงใย จึงได้มาปลอบใจให้ไออุ่น แถมเกื้อหนุนมอบรักมักฝันใฝ่ เพื่อให้คุณคราวเศร้าและหนาวใจ แต่ไม่รู้คุณจะรับหรือไม่หละคนดี *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ราตรีสวัสดิ์แล้วนะค่ะคืนนี้ หลับฝันดีค่ะ*-*
25 กรกฎาคม 2547 13:48 น. - comment id 302201
หน้าส่วนตัว
ละอองฝนเปียกปอนพาหนาวสั่น
เสียงฟ้าลั่นพาใจยิ่งสั่นไหว
ถ้ามีน้องแนบข้างห้องหัวใจ
คงอุ่นไอความรัก เลิกหวั่นกลัว
มาให้กำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะ
25 กรกฎาคม 2547 17:16 น. - comment id 302221
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
