ชีวิตที่ว้างว้าง อยู่อย่างนี้ ในหลายครั้ง และบางที...ฉันร้องไห้ ไม่รู้ว่า จะก้าวย่าง ไปทางใด เงียบเชียบในหัวใจ ไร้ชีวิต! อ่อนแรง อ่อนล้า จนน่ากลัว หากภาระ ที่พันพัว ยังตามติด ตั้งคำถาม กับความหมาย คำว่า มิตร แล้วความเหงาก็สะกิด...ฉันร้องไห้
23 กรกฎาคม 2547 23:58 น. - comment id 301891
ชีวิตที่ว้างว้างอยู่อย่างนี้ กำลังสร้างทางชีวีดั่งที่คิด คือการเฝ้าใฝ่ศึกษามาผูกติด ด้วยหวังจะพิชิตปริญญา *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
24 กรกฎาคม 2547 21:03 น. - comment id 302063
มาเถิดที่นี่ไม่มีว้าง คนข้างข้างคนนี้ยังมีอยู่ แต่ว่าเพียงเข้าไม่ง่ายได้มาดู จะอ่านคู่เคียงกลอนแทบอ่อนใจ เข้ายากดีน่ะคะ